اشراق ها: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِشراق‌ها (Les Illuminations)<br> | اِشراق‌ها (Les Illuminations)<br> | ||
<p>(یا: تذهیب‌ها) مجموعه‌ای از شعرهای منثور، سرودۀ آرتور | <p>(یا: تذهیب‌ها) مجموعه‌ای از شعرهای منثور، سرودۀ [[رمبو، آرتور (۱۸۵۴ـ۱۸۹۱)|آرتور رَمبو]]، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۸۸۶. چاپ نخست کتاب، با افتادگی‌ها و غلط‌خوانی‌های فراوان گردآورنده و مقدمه‌نویس آن، پل ورلن، همراه بود. رمبو در زمان سرودن ''اشراق‌ها''، اواخر ۱۸۷۲ و اوایل ۱۸۷۳، هجده سال بیش نداشت و در زمان انتشار آن نیز درپی روگردانی از سرودن شعر راهی حبشه شده بود. ''اشراق‌ها'' در مقام شورانگیزترین و در عین حال پخته‌ترین کار رمبو، به سبب جست‌وجوگری فعالانۀ آن ستوده شده است. برخلاف مجموعۀ بعدی شاعر، ''فصلی در دوزخ''، که سکوت‌ورزی شاعر را بازتاب می‌دهد، ''اشراق‌ها'' سرشار است از ارجاع به زندگی شخصی، همراه با شور و شوق‌ها و هیجان‌های آغاز جوانی. ''اشراق‌ها''، که در کنار دیگر اشعار رمبو آغازگر شیوه‌ای تازه در دیدن و سرودن به‌شمار آمده است، حاوی برداشتی درون‌نگرانه است از خود و زندگی، همراه با رنگ‌آمیزی خاصی هم در کلمه‌پردازی و هم در ریتم. </p> | ||
<br><!--11358300--> | <br><!--11358300--> | ||
[[رده:ادبیات غرب]] | [[رده:ادبیات غرب]] | ||
[[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | [[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۴
اِشراق‌ها (Les Illuminations)
(یا: تذهیب‌ها) مجموعه‌ای از شعرهای منثور، سرودۀ آرتور رَمبو، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۸۸۶. چاپ نخست کتاب، با افتادگی‌ها و غلط‌خوانی‌های فراوان گردآورنده و مقدمه‌نویس آن، پل ورلن، همراه بود. رمبو در زمان سرودن اشراق‌ها، اواخر ۱۸۷۲ و اوایل ۱۸۷۳، هجده سال بیش نداشت و در زمان انتشار آن نیز درپی روگردانی از سرودن شعر راهی حبشه شده بود. اشراق‌ها در مقام شورانگیزترین و در عین حال پخته‌ترین کار رمبو، به سبب جست‌وجوگری فعالانۀ آن ستوده شده است. برخلاف مجموعۀ بعدی شاعر، فصلی در دوزخ، که سکوت‌ورزی شاعر را بازتاب می‌دهد، اشراق‌ها سرشار است از ارجاع به زندگی شخصی، همراه با شور و شوق‌ها و هیجان‌های آغاز جوانی. اشراق‌ها، که در کنار دیگر اشعار رمبو آغازگر شیوه‌ای تازه در دیدن و سرودن به‌شمار آمده است، حاوی برداشتی درون‌نگرانه است از خود و زندگی، همراه با رنگ‌آمیزی خاصی هم در کلمه‌پردازی و هم در ریتم.