عضدالدوله قاجار، احمدمیرزا (۱۲۳۴/۱۲۳۹ـ۱۳۱۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


عَضُدالدّولۀ قاجار، احمدمیرزا (۱۲۳۴/۱۲۳۹ـ۱۳۱۹ق)<br>
عَضُدالدّولۀ قاجار، احمدمیرزا (۱۲۳۴/۱۲۳۹ـ۱۳۱۹ق)<br>
(معروف به موچول میرزا و ملقب به عضدالدوله) شاهزاده و تاریخ‌نگار ایرانی. پسر فتحعلی شاه قاجار بود. در پادشاهی پدرش حکومت کاشان را داشت و در پی آن به حکومت در شهرهایی چون بروجرد، ملایر، تویسرکان و قزوین منصوب شد و چندی نیز در مناصبی چون تولیت آستان‌قدس رضوی خدمت کرد. وی کتاب تاریخ‌ عضدی را در شرح زندگانی پدرش، آقا محمدخان قاجار و محمد شاه قاجار، به خواهش میرزا محمدحسن‌خان اعتمادالسطنه، نوشته است. این اثر در هندوستان و ایران به کوشش عبدالحسین نوایی به‌چاپ رسیده است (بمبئی، ۱۳۰۹ق، ۱۳۲۸ش؛ ۱۳۷۶ش).
(معروف به موچول میرزا و ملقب به عضدالدوله) شاهزاده و تاریخ‌نگار ایرانی، پسر [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه قاجار]]. در پادشاهی پدرش حکومت کاشان را داشت و در پی آن به حکومت در شهرهایی چون بروجرد، ملایر، تویسرکان و قزوین منصوب شد و چندی نیز در مناصبی چون تولیت [[آستان قدس رضوی|آستان‌قدس رضوی]] خدمت کرد. وی کتاب [[تاریخ عضدی|''تاریخ‌ عضدی'']] را در شرح زندگانی پدرش، [[آقا محمدخان قاجار]] و [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمد شاه قاجار]]، به خواهش میرزا محمدحسن‌خان اعتمادالسطنه، نوشته است. این اثر در هندوستان و ایران به کوشش [[نوایی، عبدالحسین (تهران ۱۳۰۲ـ همان جا ۱۳۸۳ش)|عبدالحسین نوایی]] به‌چاپ رسیده است (بمبئی، ۱۳۰۹ق، ۱۳۲۸ش؛ ۱۳۷۶ش).
<br><!--31074100-->
<br><!--31074100-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۶

عَضُدالدّولۀ قاجار، احمدمیرزا (۱۲۳۴/۱۲۳۹ـ۱۳۱۹ق)
(معروف به موچول میرزا و ملقب به عضدالدوله) شاهزاده و تاریخ‌نگار ایرانی، پسر فتحعلی شاه قاجار. در پادشاهی پدرش حکومت کاشان را داشت و در پی آن به حکومت در شهرهایی چون بروجرد، ملایر، تویسرکان و قزوین منصوب شد و چندی نیز در مناصبی چون تولیت آستان‌قدس رضوی خدمت کرد. وی کتاب تاریخ‌ عضدی را در شرح زندگانی پدرش، آقا محمدخان قاجار و محمد شاه قاجار، به خواهش میرزا محمدحسن‌خان اعتمادالسطنه، نوشته است. این اثر در هندوستان و ایران به کوشش عبدالحسین نوایی به‌چاپ رسیده است (بمبئی، ۱۳۰۹ق، ۱۳۲۸ش؛ ۱۳۷۶ش).