اصول جامعه شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اصول جامِعِه‌شِناسی (Principles of Sociology)<br> | اصول جامِعِه‌شِناسی (Principles of Sociology)<br> | ||
[[پرونده: 11381500.jpg | بندانگشتی|اصول جامِعِه‌شِناسي]]<p>کتابی در | [[پرونده: 11381500.jpg | بندانگشتی|اصول جامِعِه‌شِناسي]]<p>کتابی در [[جامعه شناسی|جامعه‌شناسی]]، تألیف [[اسپنسر، هربرت (۱۸۲۰ـ۱۹۰۳)|هربرت اسپنسر]]، به زبان انگلیسی، منتشر‌شده در ۱۸۷۶ـ۱۸۹۶. این اثر چهارمین کتاب از سلسله کتاب‌های موسوم به ''فلسفۀ ترکیبی'' است. کتاب در پنج بخش بدین ترتیب تألیف شده است: نهادهای تشریفاتی؛ نهادهای سیاسی؛ نهادهای دینی؛ نهادهای حرفه‌ای؛ نهادهای صنعتی. مؤلف بر آن است که تحولات جامعۀ انسانی را می‌بایست براساس قوانین ثابت کیهانی تفسیر کرد. نهادهای اجتماعی چونان اندام‌واره‌ای طبیعی زاده شده و بالیده‌اند. جوامع توده‌هایی بی‌شکل‌اند و کارکردهای عناصرِ آن‌ها، به‌خلاف عناصر اندام‌واره‌های حیوانی، ابدی نیست و بسته به وضعیت‌های زمانی گوناگون، متفاوت است. در پی این مقدمات، اسپنسر به این نتیجه می‌رسد که فداکردن آمال شهروندان به خاطر منافع دولت عادلانه نیست. اسپنسر دولتی را در نظر می‌آورد که فرد با آن سازگاری کامل دارد.</p> | ||
<br><!--11381500--> | <br><!--11381500--> | ||
[[رده:جامعه شناسی]] | [[رده:جامعه شناسی]] | ||
[[رده:(جامعه شناسی)اشخاص و آثار]] | [[رده:(جامعه شناسی)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۳
اصول جامِعِه‌شِناسی (Principles of Sociology)
کتابی در جامعه‌شناسی، تألیف هربرت اسپنسر، به زبان انگلیسی، منتشر‌شده در ۱۸۷۶ـ۱۸۹۶. این اثر چهارمین کتاب از سلسله کتاب‌های موسوم به فلسفۀ ترکیبی است. کتاب در پنج بخش بدین ترتیب تألیف شده است: نهادهای تشریفاتی؛ نهادهای سیاسی؛ نهادهای دینی؛ نهادهای حرفه‌ای؛ نهادهای صنعتی. مؤلف بر آن است که تحولات جامعۀ انسانی را می‌بایست براساس قوانین ثابت کیهانی تفسیر کرد. نهادهای اجتماعی چونان اندام‌واره‌ای طبیعی زاده شده و بالیده‌اند. جوامع توده‌هایی بی‌شکل‌اند و کارکردهای عناصرِ آن‌ها، به‌خلاف عناصر اندام‌واره‌های حیوانی، ابدی نیست و بسته به وضعیت‌های زمانی گوناگون، متفاوت است. در پی این مقدمات، اسپنسر به این نتیجه می‌رسد که فداکردن آمال شهروندان به خاطر منافع دولت عادلانه نیست. اسپنسر دولتی را در نظر می‌آورد که فرد با آن سازگاری کامل دارد.