ارمغان (نشریه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اَرْمَغان (نشریه)<br>
اَرْمَغان (نشریه)<br>
<p>مجلۀ ادبی، تاریخی، چاپ تهران. به صاحب‌امتیازی وحید دستگردی اصفهانی، نخستین شماره با چاپ سربی در بهمن ۱۲۹۸ش منتشر شد. در چند سال اول، به علت نداشتن چاپخانۀ اختصاصی، نامرتب منتشر می‌شد اما بعداً به‌طور مرتب هرسال در دَه شماره و به جای شماره‌های یازده و دوازده یک جلد کتاب در شعر و ادب منتشر شد. دورۀ بیست‌ودو سالۀ ''ارمغان''، تا دی ۱۳۲۰، شامل مجموعه‌ای از مطالب تاریخی و ادبی، و زندگی‌نامه‌هاست. مجله با جمع‌آوری اشعار از سرتاسر کشور و چاپ آن‌ها، بهترین نمودار وضع ادبیات منظوم ایران آن روز است. این مجله با انتشار کتاب به جای دو شمارۀ آخر هر سال کتاب‌های بسیاری به چاپ رساند. هرگونه تجددخواهی را تجاوز به مرزهای ادب قدیم می‌شمرد.</p>
<p>مجلۀ ادبی، تاریخی، چاپ تهران. به صاحب‌امتیازی [[وحید دستگردی، حسن (دستگرد ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۱ش)|وحید دستگردی اصفهانی]]، نخستین شماره با [[چاپ سربی]] در بهمن ۱۲۹۸ش منتشر شد. در چند سال اول، به علت نداشتن چاپخانۀ اختصاصی، نامرتب منتشر می‌شد اما بعداً به‌طور مرتب هرسال در دَه شماره و به جای شماره‌های یازده و دوازده یک جلد کتاب در شعر و ادب منتشر شد. دورۀ بیست‌ودو سالۀ ''ارمغان''، تا دی ۱۳۲۰، شامل مجموعه‌ای از مطالب تاریخی و ادبی، و زندگی‌نامه‌هاست. مجله با جمع‌آوری اشعار از سرتاسر کشور و چاپ آن‌ها، بهترین نمودار وضع ادبیات منظوم ایران آن روز است. این مجله با انتشار کتاب به جای دو شمارۀ آخر هر سال کتاب‌های بسیاری به چاپ رساند. هرگونه تجددخواهی را تجاوز به مرزهای ادب قدیم می‌شمرد.</p>
<br><!--11204700-->
<br><!--11204700-->
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]]
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]]
[[رده:رسانه های نوشتاری ایران]]
[[رده:رسانه های نوشتاری ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۲

اَرْمَغان (نشریه)

مجلۀ ادبی، تاریخی، چاپ تهران. به صاحب‌امتیازی وحید دستگردی اصفهانی، نخستین شماره با چاپ سربی در بهمن ۱۲۹۸ش منتشر شد. در چند سال اول، به علت نداشتن چاپخانۀ اختصاصی، نامرتب منتشر می‌شد اما بعداً به‌طور مرتب هرسال در دَه شماره و به جای شماره‌های یازده و دوازده یک جلد کتاب در شعر و ادب منتشر شد. دورۀ بیست‌ودو سالۀ ارمغان، تا دی ۱۳۲۰، شامل مجموعه‌ای از مطالب تاریخی و ادبی، و زندگی‌نامه‌هاست. مجله با جمع‌آوری اشعار از سرتاسر کشور و چاپ آن‌ها، بهترین نمودار وضع ادبیات منظوم ایران آن روز است. این مجله با انتشار کتاب به جای دو شمارۀ آخر هر سال کتاب‌های بسیاری به چاپ رساند. هرگونه تجددخواهی را تجاوز به مرزهای ادب قدیم می‌شمرد.