وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)<br>
وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)<br>
[[پرونده: 40062300.jpg | بندانگشتی|وحيد دستگردي، هوشنگ]]<p>رئیس اسبق شهربانی کل جمهوری اسلامی ایران. پس از اخذ دیپلم در اصفهان وارد دانشکدۀ افسری پلیس شد و دورۀ تخصصی انتظامی و عالی را طی کرد و پس از آن به خدمت در شهربانی کشور مشغول شد. در ۱۳۵۱ به درجۀ سرهنگی رسید و در تیر ۱۳۵۷ از خدمت بازنشسته شد. با پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت فراخوانده شد و به ریاست شهربانی اصفهان منصوب گردید. سپس سرپرستی ادارۀ بازرسی شهربانی کل کشور را برعهده گرفت و در اسفند ۱۳۵۹، به سِمت ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد. وی در انفجار دفتر نخست‌وزیری (۸ شهریور ۱۳۶۰)، به‌شدت مجروح شد و شش روز بعد، بر اثر شدت جراحات، به شهادت رسید.</p>
[[پرونده: 40062300.jpg | بندانگشتی|وحيد دستگردي، هوشنگ]]<p>رئیس اسبق [[شهربانی]] کل جمهوری اسلامی ایران. پس از اخذ دیپلم در اصفهان وارد دانشکدۀ افسری پلیس شد و دورۀ تخصصی انتظامی و عالی را طی کرد و پس از آن به خدمت در شهربانی کشور مشغول شد. در ۱۳۵۱ به درجۀ سرهنگی رسید و در تیر ۱۳۵۷ از خدمت بازنشسته شد. با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به خدمت فراخوانده شد و به ریاست شهربانی اصفهان منصوب گردید. سپس سرپرستی ادارۀ بازرسی شهربانی کل کشور را برعهده گرفت و در اسفند ۱۳۵۹، به سِمت ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد. وی در انفجار دفتر نخست‌وزیری (۸ شهریور ۱۳۶۰)، به‌شدت مجروح شد و شش روز بعد، بر اثر شدت جراحات، به شهادت رسید.</p>
<br><!--40062300-->
<br><!--40062300-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۴

وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)

وحيد دستگردي، هوشنگ

رئیس اسبق شهربانی کل جمهوری اسلامی ایران. پس از اخذ دیپلم در اصفهان وارد دانشکدۀ افسری پلیس شد و دورۀ تخصصی انتظامی و عالی را طی کرد و پس از آن به خدمت در شهربانی کشور مشغول شد. در ۱۳۵۱ به درجۀ سرهنگی رسید و در تیر ۱۳۵۷ از خدمت بازنشسته شد. با پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت فراخوانده شد و به ریاست شهربانی اصفهان منصوب گردید. سپس سرپرستی ادارۀ بازرسی شهربانی کل کشور را برعهده گرفت و در اسفند ۱۳۵۹، به سِمت ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد. وی در انفجار دفتر نخست‌وزیری (۸ شهریور ۱۳۶۰)، به‌شدت مجروح شد و شش روز بعد، بر اثر شدت جراحات، به شهادت رسید.