وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)<br> | وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)<br> | ||
[[پرونده: 40062300.jpg | بندانگشتی|وحيد دستگردي، هوشنگ]]<p>رئیس اسبق شهربانی کل جمهوری اسلامی ایران. پس از اخذ دیپلم در اصفهان وارد دانشکدۀ افسری پلیس شد و دورۀ تخصصی انتظامی و عالی را طی کرد و پس از آن به خدمت در شهربانی کشور مشغول شد. در ۱۳۵۱ به درجۀ سرهنگی رسید و در تیر ۱۳۵۷ از خدمت بازنشسته شد. با پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت فراخوانده شد و به ریاست شهربانی اصفهان منصوب گردید. سپس سرپرستی ادارۀ بازرسی شهربانی کل کشور را برعهده گرفت و در اسفند ۱۳۵۹، به سِمت ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد. وی در انفجار دفتر نخستوزیری (۸ شهریور ۱۳۶۰)، بهشدت مجروح شد و شش روز بعد، بر اثر شدت جراحات، به شهادت رسید.</p> | [[پرونده: 40062300.jpg | بندانگشتی|وحيد دستگردي، هوشنگ]]<p>رئیس اسبق [[شهربانی]] کل جمهوری اسلامی ایران. پس از اخذ دیپلم در اصفهان وارد دانشکدۀ افسری پلیس شد و دورۀ تخصصی انتظامی و عالی را طی کرد و پس از آن به خدمت در شهربانی کشور مشغول شد. در ۱۳۵۱ به درجۀ سرهنگی رسید و در تیر ۱۳۵۷ از خدمت بازنشسته شد. با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به خدمت فراخوانده شد و به ریاست شهربانی اصفهان منصوب گردید. سپس سرپرستی ادارۀ بازرسی شهربانی کل کشور را برعهده گرفت و در اسفند ۱۳۵۹، به سِمت ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد. وی در انفجار دفتر نخستوزیری (۸ شهریور ۱۳۶۰)، بهشدت مجروح شد و شش روز بعد، بر اثر شدت جراحات، به شهادت رسید.</p> | ||
<br><!--40062300--> | <br><!--40062300--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۴
وحید دستگردی، هوشنگ (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)
رئیس اسبق شهربانی کل جمهوری اسلامی ایران. پس از اخذ دیپلم در اصفهان وارد دانشکدۀ افسری پلیس شد و دورۀ تخصصی انتظامی و عالی را طی کرد و پس از آن به خدمت در شهربانی کشور مشغول شد. در ۱۳۵۱ به درجۀ سرهنگی رسید و در تیر ۱۳۵۷ از خدمت بازنشسته شد. با پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت فراخوانده شد و به ریاست شهربانی اصفهان منصوب گردید. سپس سرپرستی ادارۀ بازرسی شهربانی کل کشور را برعهده گرفت و در اسفند ۱۳۵۹، به سِمت ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد. وی در انفجار دفتر نخستوزیری (۸ شهریور ۱۳۶۰)، بهشدت مجروح شد و شش روز بعد، بر اثر شدت جراحات، به شهادت رسید.