لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت (۱۹۸۸)، حاشیه‌نشین‌ها(۱۹۹۷)، پسران نیوتُن (۱۹۹۸) | |آثار =امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت (۱۹۸۸)، حاشیه‌نشین‌ها(۱۹۹۷)، پسران نیوتُن (۱۹۹۸)، من و اورسون ولز (۲۰۰۹) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)<br /> | لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)<br /> | ||
[[File:37170100.jpg|thumb|ریجارد لینکلیتر]] | [[File:37170100.jpg|thumb|ریجارد لینکلیتر]] | ||
کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلم‌هایش بررسی سینمایی نیمه‌جدی و نیمه‌شوخی نوجوانان و جوانان بیست | کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلم‌هایش بررسی سینمایی نیمه‌جدی و نیمه‌شوخی نوجوانان و جوانان بیست و چندسالۀ ناراضی این کشور است. روایت‌های او که بیشتر بر گفت‌وگو استوار است تا بر کنش نمایشی ـ مانند ''وظیفه‌نشناس''<ref>''Slacker'' | ||
</ref> (۱۹۹۱)، ''مات و مبهوت (گیج و منگ)''<ref>''Dazed and Confused'' </ref> (۱۹۹۳)، و ''پیش از طلوع''<ref>''Before Sunrise'' | </ref> (۱۹۹۱)، ''مات و مبهوت (گیج و منگ)''<ref>''Dazed and Confused'' </ref> (۱۹۹۳)، و ''پیش از طلوع''<ref>''Before Sunrise'' | ||
</ref> (۱۹۹۵)، بسیار وامدار سنت فیلم‌سازی اروپا در سال‌های بعد از دهۀ ۱۹۵۰ و به‌ویژه آثار [[رومر، اریک (۱۹۲۰ـ ۲۰۱۰)|اریک رومر]]<ref>Eric Rohmer </ref> است. فیلم‌های لینکلیتر بر برخی از فیلم‌سازان جوان امریکا همچون [[اسمیت، کوین (۱۹۷۰)|کوین اسمیت]]<ref>Kevin Smith </ref>تأثیر گذاشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت''<ref>''It’s Impossible to Learn to Plow by Reading Books'' </ref> (۱۹۸۸)، ''حاشیه‌نشین‌ها''<ref>''suburbia'' </ref> (۱۹۹۷)، و ''پسران نیوتُن''<ref>''The Newton Boys''</ref> (۱۹۹۸) ''نوار''<ref>''Tape''</ref> (۲۰۰۸)،''پیش از غروب''<ref>''Before Sunset'' </ref> (۲۰۰۴)، ''ملت غذای حاضری'' <ref>''Fast Food Nation''</ref> (۲۰۰۶)، ''و من و اورسون ولز''<ref>''Me and Orson Welles''</ref> (۲۰۰۹). | </ref> (۱۹۹۵)، بسیار وامدار سنت فیلم‌سازی اروپا در سال‌های بعد از دهۀ ۱۹۵۰ و به‌ویژه آثار [[رومر، اریک (۱۹۲۰ـ ۲۰۱۰)|اریک رومر]]<ref>Eric Rohmer </ref> است. فیلم‌های لینکلیتر بر برخی از فیلم‌سازان جوان امریکا همچون [[اسمیت، کوین (۱۹۷۰)|کوین اسمیت]]<ref>Kevin Smith </ref> تأثیر گذاشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت''<ref>''It’s Impossible to Learn to Plow by Reading Books'' </ref> (۱۹۸۸)، ''حاشیه‌نشین‌ها''<ref>''suburbia'' </ref> (۱۹۹۷)، و ''پسران نیوتُن''<ref>''The Newton Boys''</ref> (۱۹۹۸) ''نوار''<ref>''Tape''</ref> (۲۰۰۸)،'' پیش از غروب''<ref>''Before Sunset'' </ref> (۲۰۰۴)، ''ملت غذای حاضری'' <ref>''Fast Food Nation''</ref> (۲۰۰۶)، ''و من و اورسون ولز''<ref>''Me and Orson Welles''</ref> (۲۰۰۹). | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۱
| ریچارد لینکلیتر Richard Linklater | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۶۱م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان و نویسندۀ |
| آثار | امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت (۱۹۸۸)، حاشیه‌نشین‌ها(۱۹۹۷)، پسران نیوتُن (۱۹۹۸)، من و اورسون ولز (۲۰۰۹) |
| گروه مقاله | سینما |
لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)
کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلم‌هایش بررسی سینمایی نیمه‌جدی و نیمه‌شوخی نوجوانان و جوانان بیست و چندسالۀ ناراضی این کشور است. روایت‌های او که بیشتر بر گفت‌وگو استوار است تا بر کنش نمایشی ـ مانند وظیفه‌نشناس[۱] (۱۹۹۱)، مات و مبهوت (گیج و منگ)[۲] (۱۹۹۳)، و پیش از طلوع[۳] (۱۹۹۵)، بسیار وامدار سنت فیلم‌سازی اروپا در سال‌های بعد از دهۀ ۱۹۵۰ و به‌ویژه آثار اریک رومر[۴] است. فیلم‌های لینکلیتر بر برخی از فیلم‌سازان جوان امریکا همچون کوین اسمیت[۵] تأثیر گذاشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت[۶] (۱۹۸۸)، حاشیه‌نشین‌ها[۷] (۱۹۹۷)، و پسران نیوتُن[۸] (۱۹۹۸) نوار[۹] (۲۰۰۸)، پیش از غروب[۱۰] (۲۰۰۴)، ملت غذای حاضری [۱۱] (۲۰۰۶)، و من و اورسون ولز[۱۲] (۲۰۰۹).