لیپمن، مورین دایان (۱۹۴۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
لیپمن، مورین دایان (۱۹۴۶)(Lipman, Maureen Diane)<br /> [[File:37148400.jpg|thumb|مورين دايان ليپمن]] | |||
بازیگر و نویسندۀ انگلیسی. با استعداد فراوانی که در انواع بازیگری ـ تئاتر، نمایش موزیکال، تلویزیون، و سینما ـ دارد، توفیق دیرپایی در نمایش تک‌نفرۀ ''ریی‌جویس''<ref>''Re.Joyce'' | بازیگر و نویسندۀ انگلیسی. با استعداد فراوانی که در انواع بازیگری ـ تئاتر، نمایش موزیکال، تلویزیون، و سینما ـ دارد، توفیق دیرپایی در نمایش تک‌نفرۀ ''ریی‌جویس''<ref>''Re.Joyce'' | ||
</ref> (۱۹۸۸ـ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ـ۱۹۹۴) به‌دست آورد؛ او برای ایفای نقش خانم اسکیلن<ref>Miss Skillen </ref> در''ببین چطور می‌دوند''<ref>''See How They Run'' </ref> (۱۹۸۴) برندۀ جایزۀ لارنس اولیویر<ref>Laurence Olivier Award </ref> شد. نمایش موزیکال ''اوکلاهما''<ref>''Oklahoma'' | </ref> (۱۹۸۸ـ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ـ۱۹۹۴) به‌دست آورد؛ او برای ایفای نقش خانم اسکیلن<ref>Miss Skillen </ref> در''ببین چطور می‌دوند''<ref>''See How They Run'' </ref> (۱۹۸۴) برندۀ جایزۀ [[اولیویر، لارنس (۱۹۰۷ـ۱۹۸۹)|لارنس اولیویر]]<ref>Laurence Olivier Award </ref> شد. نمایش موزیکال ''اوکلاهما''<ref>''Oklahoma'' | ||
</ref> (۱۹۹۹) از آثار تئاتری اخیر اوست. یک جایزۀ بَفتا<ref>BAFTA </ref> در رشتۀ تبلیغات برای ایفای نقش به‌یادماندنی بیتی<ref>Beattie </ref> در آگهی‌های شرکت مخابرات انگلستان (بریتیش تله کام)<ref>British Telecom </ref> گرفت. آثار تلویزیونی پرشمار او عبارت‌اند از مجموعۀ کمدی د''رد''<ref>''Agony'' </ref> (۱۹۷۹ـ۱۹۸۱)، ''همه در شمارۀ ۲۰''<ref>''All at No 20'' </ref> (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، ''تغییر موضع''<ref>''About Face'' </ref> (۱۹۸۹ـ۱۹۹۰) و ''باز درد''<ref>''Agony Again'' </ref> (۱۹۹۵). در آثاری از [[روزنتال، جک (۱۹۳۱)|جک روزنتال]]<ref>Jack Rosenthal</ref>، شوهر سابقش که نویسنده و کارگردان بود نیز بازی کرد، مانند''جنگ‌زدگان''<ref>''The Evacuees''</ref> (۱۹۷۵)، ''معلومات''<ref>''The Knowledge'' </ref> (۱۹۷۹)، ''روز اسکیمو''<ref>''Eskimo Day'' </ref> (۱۹۹۶) و ''آن‌قدر سرد است که حتماً برف خواهد آمد''<ref>''Cold Enough For Snow'' </ref> (۱۹۹۷). ازجمله فیلم‌های اوست: ''بالاتر از تقاطع''<ref>''Up the Junction'' </ref> (۱۹۶۷)، ''تعلیم‌دادن ریتا''<ref>''Educating Rita'' </ref> (۱۹۸۳)، ''تعطیلات اروپایی نشنال لامپون''<ref>''National Lampoon’s European Vacation''</ref> (۱۹۸۵) و''ادامه بده کلمبوس''<ref>''Carry on Columbus''</ref> (۱۹۹۲). خانم | </ref> (۱۹۹۹) از آثار تئاتری اخیر اوست. یک جایزۀ بَفتا<ref>BAFTA </ref> در رشتۀ تبلیغات برای ایفای نقش به‌یادماندنی بیتی<ref>Beattie </ref> در آگهی‌های شرکت مخابرات انگلستان (بریتیش تله کام)<ref>British Telecom </ref> گرفت. آثار تلویزیونی پرشمار او عبارت‌اند از مجموعۀ کمدی د''رد''<ref>''Agony'' </ref> (۱۹۷۹ـ۱۹۸۱)، ''همه در شمارۀ ۲۰''<ref>''All at No 20'' </ref> (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، ''تغییر موضع''<ref>''About Face'' </ref> (۱۹۸۹ـ۱۹۹۰) و ''باز درد''<ref>''Agony Again'' </ref> (۱۹۹۵). در آثاری از [[روزنتال، جک (۱۹۳۱)|جک روزنتال]]<ref>Jack Rosenthal</ref>، شوهر سابقش که نویسنده و کارگردان بود نیز بازی کرد، مانند ''جنگ‌زدگان''<ref>''The Evacuees''</ref> (۱۹۷۵)، ''معلومات''<ref>''The Knowledge'' </ref> (۱۹۷۹)، ''روز اسکیمو''<ref>''Eskimo Day'' </ref> (۱۹۹۶) و ''آن‌قدر سرد است که حتماً برف خواهد آمد''<ref>''Cold Enough For Snow'' </ref> (۱۹۹۷). ازجمله فیلم‌های اوست: ''بالاتر از تقاطع''<ref>''Up the Junction'' </ref> (۱۹۶۷)، ''تعلیم‌دادن ریتا''<ref>''Educating Rita'' </ref> (۱۹۸۳)، ''تعطیلات اروپایی نشنال لامپون''<ref>''National Lampoon’s European Vacation''</ref> (۱۹۸۵) و ''ادامه بده کلمبوس''<ref>''Carry on Columbus''</ref> (۱۹۹۲). خانم لیپمن از نویسندگان ثابت مجلات بوده و کمدی‌های ''برای تو چطور بود؟''<ref>''Was it for You'' </ref> (۱۹۸۵)، و ''کی درمی‌آید''؟<ref>''When’s It Coming Out'' </ref> (۱۹۹۲) را منتشر کرده است. لیپمن در هال<ref>Hull </ref> از توابع ایست یورکشر<ref>East Yorkshire </ref> به‌دنیا آمد و نخستین‌بار در وست اِند<ref>West End </ref> در نمایش ''کاندیدا''<ref>''Candida''</ref> به‌روی صحنه رفت. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۷
| مورین دایان لیپمن Maureen Diane Lipman | |
|---|---|
| زادروز |
یورکشر ۱۹۴۶م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و نویسنده |
| آثار | مجموعه کمدی درد (۱۹۷۹ـ۱۹۸۱)؛ همه در شماره ۲۰ (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)؛ تغییر موضع (۱۹۸۹ـ۱۹۹۰) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه لارنس اولیویر (۱۹۸۴)، برنده جایزه بفتا در رشته تبلیغات |
لیپمن، مورین دایان (۱۹۴۶)(Lipman, Maureen Diane)
بازیگر و نویسندۀ انگلیسی. با استعداد فراوانی که در انواع بازیگری ـ تئاتر، نمایش موزیکال، تلویزیون، و سینما ـ دارد، توفیق دیرپایی در نمایش تک‌نفرۀ ریی‌جویس[۱] (۱۹۸۸ـ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ـ۱۹۹۴) به‌دست آورد؛ او برای ایفای نقش خانم اسکیلن[۲] درببین چطور می‌دوند[۳] (۱۹۸۴) برندۀ جایزۀ لارنس اولیویر[۴] شد. نمایش موزیکال اوکلاهما[۵] (۱۹۹۹) از آثار تئاتری اخیر اوست. یک جایزۀ بَفتا[۶] در رشتۀ تبلیغات برای ایفای نقش به‌یادماندنی بیتی[۷] در آگهی‌های شرکت مخابرات انگلستان (بریتیش تله کام)[۸] گرفت. آثار تلویزیونی پرشمار او عبارت‌اند از مجموعۀ کمدی درد[۹] (۱۹۷۹ـ۱۹۸۱)، همه در شمارۀ ۲۰[۱۰] (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، تغییر موضع[۱۱] (۱۹۸۹ـ۱۹۹۰) و باز درد[۱۲] (۱۹۹۵). در آثاری از جک روزنتال[۱۳]، شوهر سابقش که نویسنده و کارگردان بود نیز بازی کرد، مانند جنگ‌زدگان[۱۴] (۱۹۷۵)، معلومات[۱۵] (۱۹۷۹)، روز اسکیمو[۱۶] (۱۹۹۶) و آن‌قدر سرد است که حتماً برف خواهد آمد[۱۷] (۱۹۹۷). ازجمله فیلم‌های اوست: بالاتر از تقاطع[۱۸] (۱۹۶۷)، تعلیم‌دادن ریتا[۱۹] (۱۹۸۳)، تعطیلات اروپایی نشنال لامپون[۲۰] (۱۹۸۵) و ادامه بده کلمبوس[۲۱] (۱۹۹۲). خانم لیپمن از نویسندگان ثابت مجلات بوده و کمدی‌های برای تو چطور بود؟[۲۲] (۱۹۸۵)، و کی درمی‌آید؟[۲۳] (۱۹۹۲) را منتشر کرده است. لیپمن در هال[۲۴] از توابع ایست یورکشر[۲۵] به‌دنیا آمد و نخستین‌بار در وست اِند[۲۶] در نمایش کاندیدا[۲۷] به‌روی صحنه رفت.
- ↑ Re.Joyce
- ↑ Miss Skillen
- ↑ See How They Run
- ↑ Laurence Olivier Award
- ↑ Oklahoma
- ↑ BAFTA
- ↑ Beattie
- ↑ British Telecom
- ↑ Agony
- ↑ All at No 20
- ↑ About Face
- ↑ Agony Again
- ↑ Jack Rosenthal
- ↑ The Evacuees
- ↑ The Knowledge
- ↑ Eskimo Day
- ↑ Cold Enough For Snow
- ↑ Up the Junction
- ↑ Educating Rita
- ↑ National Lampoon’s European Vacation
- ↑ Carry on Columbus
- ↑ Was it for You
- ↑ When’s It Coming Out
- ↑ Hull
- ↑ East Yorkshire
- ↑ West End
- ↑ Candida