علی فلسفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =علی فلسفی | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=تهران 1299ش | |||
|تاریخ مرگ=1384ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=فراگیری دروس حوزوی در نجف | |||
| شغل و تخصص اصلی =از علمای برجستۀ حوزه‌های علمیۀ نجف و مشهد | |||
|شغل و تخصص های دیگر=مدرس دروس خارج فقه | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار = | |||
|خویشاوندان سرشناس =شیخ محمد رضا تنکابنی (پدر) - محمدتقی فلسفی (برادر) | |||
|گروه مقاله =دین اسلام | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم =اقامه نماز جماعت و تدریس خارج فقه و اصول در مسجد لرزاده | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:Ali falsafi.jpg|بندانگشتی|علی فلسفی]] | [[پرونده:Ali falsafi.jpg|بندانگشتی|علی فلسفی]] | ||
[[پرونده:علی فلسفی و پدرش.jpg|بندانگشتی|علی فلسفی در کنار پدرش]] | [[پرونده:علی فلسفی و پدرش.jpg|بندانگشتی|علی فلسفی در کنار پدرش]] | ||
| خط ۴: | خط ۳۳: | ||
علی فلسفی (تهران 1299- 1384ش) | علی فلسفی (تهران 1299- 1384ش) | ||
از علمای برجستۀ حوزه‌های علمیۀ نجف و مشهد، و از مخالفان نظام شاهنشاهی. او چهارمین فرزند [[شیخ محمد رضا تنکابنی]] و برادر [[فلسفی، محمدتقی (تهران ۱۲۸۳ـ ۱۳۷۷ش)|محمدتقی فلسفی]]، و از شاخص‌ترین اساتید دروس خارج فقه بود. | از علمای برجستۀ حوزه‌های علمیۀ نجف و مشهد، و از مخالفان نظام شاهنشاهی. او چهارمین فرزند [[شیخ محمد رضا تنکابنی]] و برادر [[فلسفی، محمدتقی (تهران ۱۲۸۳ـ ۱۳۷۷ش)|محمدتقی فلسفی]]، و از شاخص‌ترین اساتید دروس خارج فقه بود. آموزش‌های حوزوی اولیه را نزد پدرش گذراند. 6 سال نزد [[رشتی، میرزا حبیب الله (رشت ۱۲۳۴ـ نجف ۱۳۱۲ق)|میرزا حبیب الله رشتی]] تلمذ کرد. درس خارج فقه را پیش سید محمد کاظم طباطبایی یزدی فرا گرفت. در 25 سالگی (1324ش) برای ادامه تحصیل به نجف رفت و به فراگیری دروس حوزوی پرداخت. حدود 15 سال، از برجسته‌ترین شاگردان مکتب [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سید ابوالقاسم خویی]] بود و در 1340ش، از وی اجازۀ اجتهاد گرفت. در 1340ش و بعد از اتمام تحصیلات، پس از 16 سال به تهران بازگشت و تا 1349ش در مسجد لرزاده به اقامه نماز جماعت و تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. | ||
آموزش‌های حوزوی اولیه را نزد پدرش گذراند. 6 سال نزد [[رشتی، میرزا حبیب الله (رشت ۱۲۳۴ـ نجف ۱۳۱۲ق)|میرزا حبیب الله رشتی]] تلمذ کرد. درس خارج فقه را پیش سید محمد کاظم طباطبایی یزدی فرا گرفت. در 25 سالگی (1324ش) برای ادامه تحصیل به نجف رفت و به فراگیری دروس حوزوی پرداخت. | |||
حدود 15 سال، از برجسته‌ترین شاگردان مکتب [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سید ابوالقاسم خویی]] بود و در 1340ش، از وی اجازۀ اجتهاد گرفت. | |||
در 1340ش و بعد از اتمام تحصیلات، پس از 16 سال به تهران بازگشت و تا 1349ش در مسجد لرزاده به اقامه نماز جماعت و تدریس خارج فقه و اصول پرداخت | |||
در | در 1349ش و بنا به درخواست آیت الله میلانی، برای تدریس خارج فقه و اصول به مشهد عزیمت کرد و بیش از 30 سال آن‌جا به تدریس مشغول بود. پس از فوت ایشان در 1354ش، تدریس خارج فقه و اصول را ادامه داد. در 1358ش از سوی مردم مشهد برای تدوین قانون اساسی به مجلس خبرگان راه پیدا کرد. | ||
در 19 بهمن 1384ش، در 85 سالگی درگذشت و در حرم مطهر [[امام رضا]] (ع)، کنار حضرت آیت الله مروارید، به خاک سپرده شد. | |||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:دین اسلام]] | |||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۶
| علی فلسفی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1299ش |
| درگذشت | 1384ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فراگیری دروس حوزوی در نجف |
| شغل و تخصص اصلی | از علمای برجستۀ حوزه‌های علمیۀ نجف و مشهد |
| شغل و تخصص های دیگر | مدرس دروس خارج فقه |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | شیخ محمد رضا تنکابنی (پدر) - محمدتقی فلسفی (برادر) |
علی فلسفی (تهران 1299- 1384ش)
از علمای برجستۀ حوزه‌های علمیۀ نجف و مشهد، و از مخالفان نظام شاهنشاهی. او چهارمین فرزند شیخ محمد رضا تنکابنی و برادر محمدتقی فلسفی، و از شاخص‌ترین اساتید دروس خارج فقه بود. آموزش‌های حوزوی اولیه را نزد پدرش گذراند. 6 سال نزد میرزا حبیب الله رشتی تلمذ کرد. درس خارج فقه را پیش سید محمد کاظم طباطبایی یزدی فرا گرفت. در 25 سالگی (1324ش) برای ادامه تحصیل به نجف رفت و به فراگیری دروس حوزوی پرداخت. حدود 15 سال، از برجسته‌ترین شاگردان مکتب سید ابوالقاسم خویی بود و در 1340ش، از وی اجازۀ اجتهاد گرفت. در 1340ش و بعد از اتمام تحصیلات، پس از 16 سال به تهران بازگشت و تا 1349ش در مسجد لرزاده به اقامه نماز جماعت و تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.
در 1349ش و بنا به درخواست آیت الله میلانی، برای تدریس خارج فقه و اصول به مشهد عزیمت کرد و بیش از 30 سال آن‌جا به تدریس مشغول بود. پس از فوت ایشان در 1354ش، تدریس خارج فقه و اصول را ادامه داد. در 1358ش از سوی مردم مشهد برای تدوین قانون اساسی به مجلس خبرگان راه پیدا کرد.
در 19 بهمن 1384ش، در 85 سالگی درگذشت و در حرم مطهر امام رضا (ع)، کنار حضرت آیت الله مروارید، به خاک سپرده شد.