هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =ورنر هرتسوگ | ||
|نام = | |نام =Werner Herzog | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=ورنر اشتیپ‌تیک | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=۱۹۴۲م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ= | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=آلمانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=کارگردان اپرا | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =هراکلس، آگیره خشم پروردگار (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو (۱۹۸۲) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:41063300-1.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]] | |||
هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner) | |||
[[پرونده:41063300-2.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]] | [[پرونده:41063300-2.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]] | ||
(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک<ref>Werner Stipetic | (نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک<ref>Werner Stipetic | ||
</ref>) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، ''هراکلس''<ref>''Herakles''</ref>، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون ''آگیره خشم پروردگار''<ref>''Aguirre der Zorn Gottes/Aguirre Wrath of God'' | </ref>) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، ''هراکلس''<ref>''Herakles''</ref>، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون ''آگیره خشم پروردگار''<ref>''Aguirre der Zorn Gottes/Aguirre Wrath of God'' | ||
</ref> (۱۹۷۲)، ''نوسفراتوی شبح شب''<ref>''Nosferatu Phantom der Nacht/Nosferatu Phantom of the Night'' </ref> (۱۹۷۹)، و ''فیتزکارالدو''<ref>''Fitzcarraldo'' </ref> (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام ''بهترین دوست من''<ref>''My Best Friend'' </ref> را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و کلاوس کینسکی<ref>Klaus Kinski</ref> بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوا تروفو]]، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی [[تایم]] در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است. | </ref> (۱۹۷۲)، ''نوسفراتوی شبح شب''<ref>''Nosferatu Phantom der Nacht/Nosferatu Phantom of the Night'' </ref> (۱۹۷۹)، و ''فیتزکارالدو''<ref>''Fitzcarraldo'' </ref> (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام ''بهترین دوست من''<ref>''My Best Friend'' </ref> را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و [[کینسکی، کلاوس (۱۹۲۶ـ۱۹۹۱)|کلاوس کینسکی]]<ref>Klaus Kinski</ref> بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوا تروفو]]، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی [[تایم]] در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۱
| ورنر هرتسوگ Werner Herzog | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۲م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر |
| شغل و تخصص های دیگر | کارگردان اپرا |
| آثار | هراکلس، آگیره خشم پروردگار (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو (۱۹۸۲) |
| گروه مقاله | سینما |
هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner)
(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک[۱]) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، هراکلس[۲]، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون آگیره خشم پروردگار[۳] (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب[۴] (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو[۵] (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام بهترین دوست من[۶] را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و کلاوس کینسکی[۷] بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. فرانسوا تروفو، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی تایم در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است.