پرش به محتوا

هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
هِرْتْسوگ، وِرْنِر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner)
|عنوان =ورنر هرتسوگ
|نام =Werner Herzog
|نام دیگر=
|نام اصلی=ورنر اشتیپ‌تیک
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۹۴۲م
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر
|شغل و تخصص های دیگر=کارگردان اپرا
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =هراکلس، آگیره خشم پروردگار (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو (۱۹۸۲)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:41063300-1.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]]
هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner)
[[پرونده:41063300-2.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]]
[[پرونده:41063300-2.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]]
(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک<ref>Werner Stipetic
(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک<ref>Werner Stipetic
</ref>) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، ''هراکلس''<ref>''Herakles''</ref>، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون ''آگیره خشم پروردگار''<ref>''Aguirre der Zorn Gottes/Aguirre Wrath of God''
</ref>) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، ''هراکلس''<ref>''Herakles''</ref>، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون ''آگیره خشم پروردگار''<ref>''Aguirre der Zorn Gottes/Aguirre Wrath of God''
</ref> (۱۹۷۲)، ''نوسفراتوی شبح شب''<ref>''Nosferatu Phantom der Nacht/Nosferatu Phantom of the Night'' </ref> (۱۹۷۹)، و ''فیتزکارالدو''<ref>''Fitzcarraldo'' </ref> (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام ''بهترین دوست من''<ref>''My Best Friend'' </ref> را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و کلاوس کینسکی<ref>Klaus Kinski</ref> بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوا تروفو]]، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی [[تایم]] در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است.   
</ref> (۱۹۷۲)، ''نوسفراتوی شبح شب''<ref>''Nosferatu Phantom der Nacht/Nosferatu Phantom of the Night'' </ref> (۱۹۷۹)، و ''فیتزکارالدو''<ref>''Fitzcarraldo'' </ref> (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام ''بهترین دوست من''<ref>''My Best Friend'' </ref> را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و [[کینسکی، کلاوس (۱۹۲۶ـ۱۹۹۱)|کلاوس کینسکی]]<ref>Klaus Kinski</ref> بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوا تروفو]]، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی [[تایم]] در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است.   


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار
۴۴٬۵۷۹

ویرایش