مقدمه بر پدیدارشناسی محض: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مقدمه بر پدیدارشناسی محض (Einfuhrung in die Phaenomenologie)<br> | مقدمه بر پدیدارشناسی محض (Einfuhrung in die Phaenomenologie)<br> | ||
<p> | <p>کتابی فلسفی در بیان پژوهش‌های روان‌شناسیِ پدیدارشناسی و پی‌ریزی پدیدارشناسی استعلایی، از ادموند هوسرل، منتشر شده به آلمانی، در ۱۹۱۳. این کتاب چهار بخش دارد: هوسرل در بخش نخست، با عنوان «ماهیّت و شناخت ماهیات»، اندیشۀ پیشگامان مذهب اصالت تَحَصُّل را دنبال می‌کند، یعنی قبول بدون تغییر هر آنچه در شهود داده شده است و تلقی آن به عنوان منشأ حقانیت برای شناخت. بخش دوم با عنوان «ملاحظات بنیادی پدیدارشناسی» به تحلیل و بسط نظریۀ روش تقلیل اختصاص دارد. هوسرل در بخش سوم کتاب، با عنوان «روش و مسائلِ پدیدارشناسی محض»، جزئیات فنی و روش‌شناختی نظریۀ تقلیل را تحلیل کرده است. در این بخش ساخت ماهوی آگاهی محض که دارای دو قطبِ «نوئسیس» (عمل آگاهی) و «نوئما» (حد مورد نظر عمل آگاهی) است، بررسی شده است. بخش چهارم با عنوان «عقل و واقعیت» نیز تحلیلِ نوعی شناخت‌شناسی در درون تقلیل پدیدارشناختی است. این کتاب اثری بنیادی در زمینۀ فلسفه و پژوهش‌های پدیدارشناسی است.</p> | ||
<br><!--38362800--> | <br><!--38362800--> | ||
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | [[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[رده:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]] | [[رده:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۲۶
مقدمه بر پدیدارشناسی محض (Einfuhrung in die Phaenomenologie)
کتابی فلسفی در بیان پژوهش‌های روان‌شناسیِ پدیدارشناسی و پی‌ریزی پدیدارشناسی استعلایی، از ادموند هوسرل، منتشر شده به آلمانی، در ۱۹۱۳. این کتاب چهار بخش دارد: هوسرل در بخش نخست، با عنوان «ماهیّت و شناخت ماهیات»، اندیشۀ پیشگامان مذهب اصالت تَحَصُّل را دنبال می‌کند، یعنی قبول بدون تغییر هر آنچه در شهود داده شده است و تلقی آن به عنوان منشأ حقانیت برای شناخت. بخش دوم با عنوان «ملاحظات بنیادی پدیدارشناسی» به تحلیل و بسط نظریۀ روش تقلیل اختصاص دارد. هوسرل در بخش سوم کتاب، با عنوان «روش و مسائلِ پدیدارشناسی محض»، جزئیات فنی و روش‌شناختی نظریۀ تقلیل را تحلیل کرده است. در این بخش ساخت ماهوی آگاهی محض که دارای دو قطبِ «نوئسیس» (عمل آگاهی) و «نوئما» (حد مورد نظر عمل آگاهی) است، بررسی شده است. بخش چهارم با عنوان «عقل و واقعیت» نیز تحلیلِ نوعی شناخت‌شناسی در درون تقلیل پدیدارشناختی است. این کتاب اثری بنیادی در زمینۀ فلسفه و پژوهش‌های پدیدارشناسی است.