عبدالصمد شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عَبدُالصَّمَد شیرازی (شیراز ح ۹۲۰ ق ـ۱۰۰۰ق)<br> | |||
[[پرونده: 31021900.jpg | بندانگشتی|دستگيري ابوالمعالي]]<p>(ملقب به: شیرین‌قلم) نگارگر ایرانی و از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی. از همان دورۀ نوجوانی زیر نظر استادان زادگاهش تعلیم دید، امّا بعدها به دربار شاه طهماسب صفوی در تبریز رفت و هم‌آورد و از دوستان نزدیک میر سیّدعلی شد. به دعوت همایون شاه با گروهی دیگر از هنرمندان به هندوستان سفر کرد و در آن دیار ساکن شد. وی در دربار همایون‌شاه، کارگاه هنری به‌راه انداخت و هنرجویانی چون دسونته را پرورش داد. عبدالصمد در آفرینش و مصورسازی کتاب ''حمزه‌نامه'' بسیار همت گماشت و در زمان همایون، لقب «شیرین‌قلم» گرفت. برخی از آثار اوست: مردی عمامه به‌سر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنه‌ای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)؛ جمشید و همراهان از آلبوم جهانگیری (ح ۹۶۶ق)؛ تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی.</p> | [[پرونده: 31021900.jpg | بندانگشتی|دستگيري ابوالمعالي]]<p>(ملقب به: شیرین‌قلم) نگارگر ایرانی و از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی. از همان دورۀ نوجوانی زیر نظر استادان زادگاهش تعلیم دید، امّا بعدها به دربار [[شاه طهماسب|شاه طهماسب صفوی]] در تبریز رفت و هم‌آورد و از دوستان نزدیک میر سیّدعلی شد. به دعوت همایون شاه با گروهی دیگر از هنرمندان به هندوستان سفر کرد و در آن دیار ساکن شد. وی در دربار همایون‌شاه، کارگاه هنری به‌راه انداخت و هنرجویانی چون دسونته را پرورش داد. عبدالصمد در آفرینش و مصورسازی کتاب ''حمزه‌نامه'' بسیار همت گماشت و در زمان همایون، لقب «شیرین‌قلم» گرفت. برخی از آثار اوست: مردی عمامه به‌سر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنه‌ای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)؛ جمشید و همراهان از آلبوم جهانگیری (ح ۹۶۶ق)؛ تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی.</p> | ||
<br><!--31021900--> | <br><!--31021900--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۷
عَبدُالصَّمَد شیرازی (شیراز ح ۹۲۰ ق ـ۱۰۰۰ق)
(ملقب به: شیرین‌قلم) نگارگر ایرانی و از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی. از همان دورۀ نوجوانی زیر نظر استادان زادگاهش تعلیم دید، امّا بعدها به دربار شاه طهماسب صفوی در تبریز رفت و هم‌آورد و از دوستان نزدیک میر سیّدعلی شد. به دعوت همایون شاه با گروهی دیگر از هنرمندان به هندوستان سفر کرد و در آن دیار ساکن شد. وی در دربار همایون‌شاه، کارگاه هنری به‌راه انداخت و هنرجویانی چون دسونته را پرورش داد. عبدالصمد در آفرینش و مصورسازی کتاب حمزه‌نامه بسیار همت گماشت و در زمان همایون، لقب «شیرین‌قلم» گرفت. برخی از آثار اوست: مردی عمامه به‌سر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنه‌ای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)؛ جمشید و همراهان از آلبوم جهانگیری (ح ۹۶۶ق)؛ تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی.