دروازه سنگی (تهران): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
دروازۀ سنگی (تهران)<br> | دروازۀ سنگی (تهران)<br> | ||
دروازهای در ولیآباد در راه قیطریۀ شمیران به چالوس از دورۀ قاجار. این راه در ۱۲۸۵ق و دورۀ ناصرالدینشاه قاجار احداث شده است. دروازۀ سنگی، دروازهای شرقی غربی با دهانهای به پهنای ۳.۸۰ متر است که تاق آن ۴.۷۰ ارتفاع دارد. در سمت راست آن سکویی به بلندی ۱.۱۰ متر نصب شده است. بر دیوارۀ سمت چپ دروازه و در بدنۀ شرقی بالای آن و قسمتهای دیگر کتیبههایی به فارسی و لاتین وجود دارد. در غرب دروازه قابی از سنگ و گچ بهچشم میخورد که تصویر ناصرالدین شاه در آن بر یک قطعه سنگ مرمر حکاکی شده بود و در دورۀ رضا شاه پهلوی بیرون آورده شده است. | دروازهای در ولیآباد در راه [[قیطریه|قیطریۀ]] [[شمیران]] به [[چالوس، شهر|چالوس]] از دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. این راه در ۱۲۸۵ق و دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه قاجار]] احداث شده است. دروازۀ سنگی، دروازهای شرقی غربی با دهانهای به پهنای ۳.۸۰ متر است که تاق آن ۴.۷۰ ارتفاع دارد. در سمت راست آن سکویی به بلندی ۱.۱۰ متر نصب شده است. بر دیوارۀ سمت چپ دروازه و در بدنۀ شرقی بالای آن و قسمتهای دیگر کتیبههایی به فارسی و لاتین وجود دارد. در غرب دروازه قابی از سنگ و گچ بهچشم میخورد که تصویر ناصرالدین شاه در آن بر یک قطعه سنگ مرمر حکاکی شده بود و در دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضا شاه پهلوی]] بیرون آورده شده است. | ||
<br><!--20092100--> | <br><!--20092100--> | ||
[[رده:باستان شناسی ایران]] | [[رده:باستان شناسی ایران]] | ||
[[رده:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]] | [[رده:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۸
دروازۀ سنگی (تهران)
دروازهای در ولیآباد در راه قیطریۀ شمیران به چالوس از دورۀ قاجار. این راه در ۱۲۸۵ق و دورۀ ناصرالدینشاه قاجار احداث شده است. دروازۀ سنگی، دروازهای شرقی غربی با دهانهای به پهنای ۳.۸۰ متر است که تاق آن ۴.۷۰ ارتفاع دارد. در سمت راست آن سکویی به بلندی ۱.۱۰ متر نصب شده است. بر دیوارۀ سمت چپ دروازه و در بدنۀ شرقی بالای آن و قسمتهای دیگر کتیبههایی به فارسی و لاتین وجود دارد. در غرب دروازه قابی از سنگ و گچ بهچشم میخورد که تصویر ناصرالدین شاه در آن بر یک قطعه سنگ مرمر حکاکی شده بود و در دورۀ رضا شاه پهلوی بیرون آورده شده است.