محمدحسن خان افشار ارومی (قرن ۱۳ق): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۵

محمّدحسن‌خان اَفْشار اُرومی (قرن ۱۳ق)

(یا: نقّاشباشی لال) نقاش و قلمدان‌نگار ایرانی. از هنرمندان دربار قاجار، و از نمایندگان مکتب پیکرنگاری درباری‌بود. وی هنرمند لال، و از طوایف معروف افشار و ارومیه بود. در رنگ‌روغن، کارهای روغنی (لاکی)، و آبرنگ مهارت داشت، و خط نستعلیق را خوش می‌نوشت. قوانین ژرفانمایی را به‌خوبی می‌دانست، و مجالس بزمی و رزمی، به‌ویژه تک‌چهرۀ پادشاهان و رجال معروف را با مهارت نقش می‌کرد. حالات شخصی و آرایش صورت‌ها و نیز اشیاء زمینه را با دقت ترسیم می‌کرد. محمدحسن‌خان از فتحعلی‌شاه یا محمدشاه قاجار، لقب نقّاشباشی گرفت. دو پسرش، آقا بیگلر و ابوالفیض، هم نقاش بودند. ازجمله آثارش تصویر فتحعلی‌شاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پردۀ رنگ‌روغنی ناصرالدین‌شاه (۱۲۷۶ق)؛ شاهزاده و پسرک نیمه‌ برهنه؛ شاهزادۀ ایستاده با تفنگ؛ شیخ صنعان و دختر ترسا؛ جوان بلندقامت؛ و چندین قلمدان و قاب آینه.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 محمّدحسن‌خان اَفْشار اُرومی (قرن ۱۳ق)<br>
-<p>(یا: نقّاشباشی لال) نقاش و قلمدان‌نگار ایرانی. از هنرمندان دربار قاجار، و از نمایندگان مکتب پیکرنگاری درباری‌بود. وی هنرمند لال، و از طوایف معروف افشار و ارومیه بود. در رنگ‌روغن، کارهای روغنی (لاکی)، و آبرنگ مهارت داشت، و خط نستعلیق را خوش می‌نوشت. قوانین ژرفانمایی را به‌خوبی می‌دانست، و مجالس بزمی و رزمی، به‌ویژه تک‌چهرۀ پادشاهان و رجال معروف را با مهارت نقش می‌کرد. حالات شخصی و آرایش صورت‌ها و نیز اشیاء زمینه را با دقت ترسیم می‌کرد. محمدحسن‌خان از فتحعلی‌شاه یا محمدشاه قاجار، لقب نقّاشباشی گرفت. دو پسرش، آقا بیگلر و ابوالفیض، هم نقاش بودند. ازجمله آثارش تصویر فتحعلی‌شاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پردۀ رنگ‌روغنی ناصرالدین‌شاه (۱۲۷۶ق)؛ ''شاهزاده و پسرک'' ''نیمه‌ برهنه''؛ ''شاهزادۀ ایستاده با تفنگ''؛ ''شیخ صنعان و دختر ترسا''؛ ''جوان بلندقامت''؛ و چندین قلمدان و قاب آینه.</p>
+<p>(یا: نقّاشباشی لال) نقاش و قلمدان‌نگار ایرانی. از هنرمندان دربار [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، و از نمایندگان مکتب پیکرنگاری درباری‌بود. وی هنرمند لال، و از طوایف معروف افشار و ارومیه بود. در رنگ‌روغن، کارهای روغنی (لاکی)، و آبرنگ مهارت داشت، و [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]] را خوش می‌نوشت. قوانین ژرفانمایی را به‌خوبی می‌دانست، و مجالس بزمی و رزمی، به‌ویژه تک‌چهرۀ پادشاهان و رجال معروف را با مهارت نقش می‌کرد. حالات شخصی و آرایش صورت‌ها و نیز اشیاء زمینه را با دقت ترسیم می‌کرد. محمدحسن‌خان از [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] یا [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]]، لقب نقّاشباشی گرفت. دو پسرش، آقا بیگلر و ابوالفیض، هم نقاش بودند. ازجمله آثارش تصویر فتحعلی‌شاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پردۀ رنگ‌روغنی [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] (۱۲۷۶ق)؛ ''شاهزاده و پسرک'' ''نیمه‌ برهنه''؛ ''شاهزادۀ ایستاده با تفنگ''؛ ''شیخ صنعان و دختر ترسا''؛ ''جوان بلندقامت''؛ و چندین قلمدان و قاب آینه.</p>
 <br><!--38176200-->
 [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
 [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]