کرمان، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۵: خط ۱۵:
| برخی بناهای مهم = گنبد جبلیه، مسجد جامع، مسجد گنجعلی‌خان، مجموعۀ گنجعلی‌خان، مقبرۀ اتابک، مسجد پامنار، گنبد سبز، امامزاده شاه‌حسین، گنبد مشتاقیه، بازار ابراهیم‌خان، مدرسۀ ابراهیم‌خان، مسجد چهلستون یا حاج‌ علی‌آقا
| برخی بناهای مهم = گنبد جبلیه، مسجد جامع، مسجد گنجعلی‌خان، مجموعۀ گنجعلی‌خان، مقبرۀ اتابک، مسجد پامنار، گنبد سبز، امامزاده شاه‌حسین، گنبد مشتاقیه، بازار ابراهیم‌خان، مدرسۀ ابراهیم‌خان، مسجد چهلستون یا حاج‌ علی‌آقا
| شهر ها و آبادی های مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
}}کرمان، شهر<br/> [[File:35189200.jpg|thumb|35189200.jpg]]واقع در استان کرمان و مرکز اداری شهرستان کرمان و استان مذکور. با ارتفاع ۱,۷۵۵ متر، در منطقه‌ای کوهپایه‌ای، در ۸۰۴کیلومتری جنوب شرقی تهران، سر راه یزد به زاهدان و بندرعباس به مشهد قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۵۱۵,۱۱۴ نفر است (۱۳۸۵). میانگین حداکثر دمای آن&nbsp;۲۴.۵ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین حداقل دمای آن&nbsp;۶.۵ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱۳۶ میلی‌متر است. شهر کرمان همان کارمانای باستان و از شهرهای بسیار قدیم ایران است. نام پیشین آن بردسیر یا گواشیر بوده است که اردشیر ساسانی آن را بنا نهاده بود. در روزگار بعد از اسلام، چهار دروازه داشته که یکی از آن‌ها دروازۀ سلطانی بوده است. آثار تاریخی این شهر عبارت‌اند از گنبد جبلیه، مسجد جامع، مسجد گنجعلی‌خان، مجموعۀ گنجعلی‌خان، مقبرۀ اتابک، مسجد پامنار، گنبد سبز، امامزاده شاه‌حسین، گنبد مشتاقیه، بازار ابراهیم‌خان، مدرسۀ ابراهیم‌خان، مسجد چهلستون یا حاج‌ علی‌آقا. در حملۀ اعراب به ایران و نیز کشمکش‌های قاجار و زندیه خسارت فراوانی دید و شمار زیادی از مردم آن به دست آقامحمدخان قاجار کشته، یا کور شدند. توجه خاصی که، به‌ویژه در ۱۰۰ سال اخیر، به آن شده است، به رونق و آبادانی آن کمک بسیاری کرد و به موقعیتی شایسته رسید.<br/> <!--35189200-->
}}کرمان، شهر<br/> [[File:35189200.jpg|thumb|35189200.jpg]]واقع در [[کرمان، استان|استان کرمان]] و مرکز اداری [[کرمان، شهرستان|شهرستان کرمان]] و استان مذکور. با ارتفاع ۱,۷۵۵ متر، در منطقه‌ای کوهپایه‌ای، در ۸۰۴کیلومتری جنوب شرقی تهران، سر راه [[یزد، شهر|یزد]] به [[زاهدان، شهر|زاهدان]] و [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]] به [[مشهد، شهر|مشهد]] قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۵۱۵,۱۱۴ نفر است (۱۳۸۵). میانگین حداکثر دمای آن&nbsp;۲۴.۵ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین حداقل دمای آن&nbsp;۶.۵ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱۳۶ میلی‌متر است. شهر کرمان همان کارمانای باستان و از شهرهای بسیار قدیم ایران است. نام پیشین آن بردسیر یا گواشیر بوده است که [[اردشیر ساسانی اول|اردشیر ساسانی]] آن را بنا نهاده بود. در روزگار بعد از [[اسلام]]، چهار دروازه داشته که یکی از آن‌ها دروازۀ سلطانی بوده است. آثار تاریخی این شهر عبارت‌اند از گنبد جبلیه، مسجد جامع، مسجد گنجعلی‌خان، مجموعۀ گنجعلی‌خان، مقبرۀ اتابک، مسجد پامنار، گنبد سبز، امامزاده شاه‌حسین، گنبد مشتاقیه، بازار ابراهیم‌خان، مدرسۀ ابراهیم‌خان، مسجد چهلستون یا حاج‌ علی‌آقا. در حملۀ اعراب به ایران و نیز کشمکش‌های [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[زندیه]] خسارت فراوانی دید و شمار زیادی از مردم آن به دست [[آقا محمدخان قاجار|آقامحمدخان قاجار]] کشته، یا کور شدند. توجه خاصی که، به‌ویژه در ۱۰۰ سال اخیر، به آن شده است، به رونق و آبادانی آن کمک بسیاری کرد و به موقعیتی شایسته رسید.<br/> <!--35189200-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:کرمان]]
[[Category:جغرافیای ایران]]
[[Category:کرمان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۵


کرمان، شهر
استان کرمان
شهرستان کرمان
جمعیت ۵۱۵,۱۱۴ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت ۸۰۴کیلومتری جنوب شرقی تهران، سر راه یزد به زاهدان و بندرعباس به مشهد
نوع اقلیم معتدل و خشک
ارتفاع از سطح دریا ۱,۷۵۵ متر
برخی بناهای مهم گنبد جبلیه، مسجد جامع، مسجد گنجعلی‌خان، مجموعۀ گنجعلی‌خان، مقبرۀ اتابک، مسجد پامنار، گنبد سبز، امامزاده شاه‌حسین، گنبد مشتاقیه، بازار ابراهیم‌خان، مدرسۀ ابراهیم‌خان، مسجد چهلستون یا حاج‌ علی‌آقا

کرمان، شهر

35189200.jpg

واقع در استان کرمان و مرکز اداری شهرستان کرمان و استان مذکور. با ارتفاع ۱,۷۵۵ متر، در منطقه‌ای کوهپایه‌ای، در ۸۰۴کیلومتری جنوب شرقی تهران، سر راه یزد به زاهدان و بندرعباس به مشهد قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۵۱۵,۱۱۴ نفر است (۱۳۸۵). میانگین حداکثر دمای آن ۲۴.۵ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین حداقل دمای آن ۶.۵ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱۳۶ میلی‌متر است. شهر کرمان همان کارمانای باستان و از شهرهای بسیار قدیم ایران است. نام پیشین آن بردسیر یا گواشیر بوده است که اردشیر ساسانی آن را بنا نهاده بود. در روزگار بعد از اسلام، چهار دروازه داشته که یکی از آن‌ها دروازۀ سلطانی بوده است. آثار تاریخی این شهر عبارت‌اند از گنبد جبلیه، مسجد جامع، مسجد گنجعلی‌خان، مجموعۀ گنجعلی‌خان، مقبرۀ اتابک، مسجد پامنار، گنبد سبز، امامزاده شاه‌حسین، گنبد مشتاقیه، بازار ابراهیم‌خان، مدرسۀ ابراهیم‌خان، مسجد چهلستون یا حاج‌ علی‌آقا. در حملۀ اعراب به ایران و نیز کشمکش‌های قاجار و زندیه خسارت فراوانی دید و شمار زیادی از مردم آن به دست آقامحمدخان قاجار کشته، یا کور شدند. توجه خاصی که، به‌ویژه در ۱۰۰ سال اخیر، به آن شده است، به رونق و آبادانی آن کمک بسیاری کرد و به موقعیتی شایسته رسید.