اپلتون، ادوارد (۱۸۹۲ـ۱۹۶۵): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}فیزیک‌دان بریتانیایی. از ۱۹۲۰ به بعد، در دانشگاه کیمبریج و زیر نظر ارنست رادرفورد<ref>Ernest Rutherford</ref> کار می‌کرد. وجود لایۀ کِنِلی‌ـ‌هِویساید<ref>Kennelly-Heaviside layer</ref> در جوّ، که امروزه لایۀ E خوانده می‌شود و لایۀ اَپلتون<ref>Appleton layer</ref> را، بالاتر از آن، ثابت کرد. در کارهای اولیۀ ساخت بمب اتمی نیز مشارکت داشت. به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ فیزیک جوّ بالا، موفق به دریافت جایزۀ نوبلِ فیزیک ۱۹۴۷ شد. در۱۹۴۱ و ۱۹۴۶، به‌ترتیب، به دریافت درجات شوالیه‌گری کی‌سی‌بی و جی‌بی‌ایی نایل شد. اَپلتون در برادفورد، در یورکشر غربی، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در مقام افسر مخابرات، طی جنگ جهانی اول، به رادیو علاقه‌مند شد و پژوهش‌هایی در زمینه جوّ انجام داد که در پیشرفت ارتباطات رادیویی اهمیت اساسی داشت. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶، در کینگز کالج<ref>King\'s College</ref> لندن و از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در دانشگاه کیمبریج استاد بود. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۹، کارمند عالی‌رتبۀ بخش تحقیقات علمی و صنعتی و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۵، مدیر و رئیس دانشگاه ادینبورگ<ref>Edinburgh University</ref> بود. او با تغییر دادن دوره‌ای بسامد فرستندۀ بی‌بی‌سی در بورنموت<ref>Bournemouth</ref> و اندازه‌گیری شدت موج دریافتی در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری آن، دریافت که سیگنال‌ها شب‌هنگام ظهور و افول تدریجی و منظم دارند، ولی این اثر در سحرگاهان، با ناپدیدشدن لایۀ کِنِلی‌ـ‌هِویساید، به‌طرز قابل ملاحظه‌ای تضعیف می‌شود. امواج رادیویی درخلال روز از راه لایۀ یونیده‌ای که ارتفاع بیشتری داشت، همچنان از جوّ زمین بازتابیده می‌شدند. این لایه، که اَپلتون ارتفاع آن را از سطح زمین در حدود ۲۳۰ کیلومتر برآورد کرده بود و اولین فاصلۀ اندازه‌گیری‌شده با رادیو شمرده می‌شد، از ۱۹۲۶ به بعد، لایه اَپلتون نامیده شد؛ اکنون نیز آن را لایۀ F می‌نامند. | }}فیزیک‌دان بریتانیایی. از ۱۹۲۰ به بعد، در دانشگاه کیمبریج و زیر نظر ارنست رادرفورد<ref>Ernest Rutherford</ref> کار می‌کرد. وجود لایۀ کِنِلی‌ـ‌هِویساید<ref>Kennelly-Heaviside layer</ref> در جوّ، که امروزه لایۀ E خوانده می‌شود و لایۀ اَپلتون<ref>Appleton layer</ref> را، بالاتر از آن، ثابت کرد. در کارهای اولیۀ ساخت بمب اتمی نیز مشارکت داشت. به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ فیزیک جوّ بالا، موفق به دریافت جایزۀ نوبلِ فیزیک ۱۹۴۷ شد. در۱۹۴۱ و ۱۹۴۶، به‌ترتیب، به دریافت درجات شوالیه‌گری کی‌سی‌بی و جی‌بی‌ایی نایل شد. اَپلتون در برادفورد، در یورکشر غربی، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در مقام افسر مخابرات، طی جنگ جهانی اول، به رادیو علاقه‌مند شد و پژوهش‌هایی در زمینه جوّ انجام داد که در پیشرفت ارتباطات رادیویی اهمیت اساسی داشت. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶، در کینگز کالج<ref>King\'s College</ref> لندن و از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در دانشگاه کیمبریج استاد بود. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۹، کارمند عالی‌رتبۀ بخش تحقیقات علمی و صنعتی و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۵، مدیر و رئیس دانشگاه ادینبورگ<ref>Edinburgh University</ref> بود. او با تغییر دادن دوره‌ای بسامد فرستندۀ بی‌بی‌سی در بورنموت<ref>Bournemouth</ref> و اندازه‌گیری شدت موج دریافتی در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری آن، دریافت که سیگنال‌ها شب‌هنگام ظهور و افول تدریجی و منظم دارند، ولی این اثر در سحرگاهان، با ناپدیدشدن لایۀ کِنِلی‌ـ‌هِویساید، به‌طرز قابل ملاحظه‌ای تضعیف می‌شود. امواج رادیویی درخلال روز از راه لایۀ یونیده‌ای که ارتفاع بیشتری داشت، همچنان از جوّ زمین بازتابیده می‌شدند. این لایه، که اَپلتون ارتفاع آن را از سطح زمین در حدود ۲۳۰ کیلومتر برآورد کرده بود و اولین فاصلۀ اندازه‌گیری‌شده با رادیو شمرده می‌شد، از ۱۹۲۶ به بعد، لایه اَپلتون نامیده شد؛ اکنون نیز آن را لایۀ F می‌نامند. | ||
<br><!--11091200--> | |||
----<br><!--11091200--> | |||
[[رده:فیزیک و مکانیک]] | [[رده:فیزیک و مکانیک]] | ||
[[رده:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]] | [[رده:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۳
اَپِلْتون، اِدوارد (۱۸۹۲ـ۱۹۶۵)(Appleton, Edward)
| ادوارد اپلتون Edward Appleton | |
|---|---|
| زادروز |
برادفورد، یورکشر غربی ۱۸۹۲م |
| درگذشت | ۱۹۶۵م |
| ملیت | بریتانیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک (۱۹۴۷)، درجه شوالیه گری کی سی بی (۱۹۴۱) و جی بی ایی (۱۹۴۶) |
فیزیک‌دان بریتانیایی. از ۱۹۲۰ به بعد، در دانشگاه کیمبریج و زیر نظر ارنست رادرفورد[۱] کار می‌کرد. وجود لایۀ کِنِلی‌ـ‌هِویساید[۲] در جوّ، که امروزه لایۀ E خوانده می‌شود و لایۀ اَپلتون[۳] را، بالاتر از آن، ثابت کرد. در کارهای اولیۀ ساخت بمب اتمی نیز مشارکت داشت. به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ فیزیک جوّ بالا، موفق به دریافت جایزۀ نوبلِ فیزیک ۱۹۴۷ شد. در۱۹۴۱ و ۱۹۴۶، به‌ترتیب، به دریافت درجات شوالیه‌گری کی‌سی‌بی و جی‌بی‌ایی نایل شد. اَپلتون در برادفورد، در یورکشر غربی، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در مقام افسر مخابرات، طی جنگ جهانی اول، به رادیو علاقه‌مند شد و پژوهش‌هایی در زمینه جوّ انجام داد که در پیشرفت ارتباطات رادیویی اهمیت اساسی داشت. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶، در کینگز کالج[۴] لندن و از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در دانشگاه کیمبریج استاد بود. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۹، کارمند عالی‌رتبۀ بخش تحقیقات علمی و صنعتی و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۵، مدیر و رئیس دانشگاه ادینبورگ[۵] بود. او با تغییر دادن دوره‌ای بسامد فرستندۀ بی‌بی‌سی در بورنموت[۶] و اندازه‌گیری شدت موج دریافتی در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری آن، دریافت که سیگنال‌ها شب‌هنگام ظهور و افول تدریجی و منظم دارند، ولی این اثر در سحرگاهان، با ناپدیدشدن لایۀ کِنِلی‌ـ‌هِویساید، به‌طرز قابل ملاحظه‌ای تضعیف می‌شود. امواج رادیویی درخلال روز از راه لایۀ یونیده‌ای که ارتفاع بیشتری داشت، همچنان از جوّ زمین بازتابیده می‌شدند. این لایه، که اَپلتون ارتفاع آن را از سطح زمین در حدود ۲۳۰ کیلومتر برآورد کرده بود و اولین فاصلۀ اندازه‌گیری‌شده با رادیو شمرده می‌شد، از ۱۹۲۶ به بعد، لایه اَپلتون نامیده شد؛ اکنون نیز آن را لایۀ F می‌نامند.