خیام پور، عبدالرسول (تبریز ۱۲۷۷ـ همان جا ۱۳۵۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}(نام اصلی: عبدالرّسول طاهباززاده) مصحّح و پژوهشگر ایرانی. در ۱۳۱۶ به ترکیه رفت و از دانشکدۀ ادبیات استانبول دانشنامۀ دکتری گرفت. مدت‌ها معاون دانشکدۀ ادبیات تبریز و چندی نیز کفیل بود. در ۱۳۴۸، به استادی ممتاز دانشگاه تبریز منصوب شد. عمدۀ فعالیت وی در امر تصحیح و مهم‌ترین اثر او ''فرهنگ سخنوران'' است که پژوهشی ابتکاری و مرجعی موثق برای پژوهندگان ادبیات ایران خاصه شاعران فارسی است. از دیگر آثارش: ''رسالۀ یوسف و زلیخا''؛ ''دستور زبان فارسی''. از تصحیحات اوست: مصطبۀ خراب؛ ترجمۀ ''مجمع‌الخواص''؛ ''نگارستان دارا''؛ ''تذکرۀ دختر''.  
}}(نام اصلی: عبدالرّسول طاهباززاده) مصحّح و پژوهشگر ایرانی. در ۱۳۱۶ به ترکیه رفت و از دانشکدۀ ادبیات استانبول دانشنامۀ دکتری گرفت. مدت‌ها معاون دانشکدۀ ادبیات تبریز و چندی نیز کفیل بود. در ۱۳۴۸، به استادی ممتاز دانشگاه تبریز منصوب شد. عمدۀ فعالیت وی در امر تصحیح و مهم‌ترین اثر او ''[[فرهنگ سخنوران]]'' است که پژوهشی ابتکاری و مرجعی موثق برای پژوهندگان ادبیات ایران خاصه شاعران فارسی است. از دیگر آثارش: ''رسالۀ یوسف و زلیخا''؛ ''دستور زبان فارسی''. از تصحیحات اوست: مصطبۀ خراب؛ ترجمۀ ''مجمع‌الخواص''؛ ''نگارستان دارا''؛ ''تذکرۀ دختر''.  
<br><!--19116100-->
<br><!--19116100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۵

خیام‌پور، عبدالرسول (تبریز ۱۲۷۷ـ همان‌جا ۱۳۵۸ش)

خيام‌پور، عبدالرسول
عبدالرسول خیام پور
زادروز تبریز ۱۲۷۷ش
درگذشت تبریز ۱۳۵۸ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامه دکتری از دانشکده ادبیات استانبول
شغل و تخصص اصلی مصحح و پژوهشگر
آثار فرهنگ سخنوران
گروه مقاله ادبیات فارسی، فرهنگ نامه و مرجع نویسی

(نام اصلی: عبدالرّسول طاهباززاده) مصحّح و پژوهشگر ایرانی. در ۱۳۱۶ به ترکیه رفت و از دانشکدۀ ادبیات استانبول دانشنامۀ دکتری گرفت. مدت‌ها معاون دانشکدۀ ادبیات تبریز و چندی نیز کفیل بود. در ۱۳۴۸، به استادی ممتاز دانشگاه تبریز منصوب شد. عمدۀ فعالیت وی در امر تصحیح و مهم‌ترین اثر او فرهنگ سخنوران است که پژوهشی ابتکاری و مرجعی موثق برای پژوهندگان ادبیات ایران خاصه شاعران فارسی است. از دیگر آثارش: رسالۀ یوسف و زلیخا؛ دستور زبان فارسی. از تصحیحات اوست: مصطبۀ خراب؛ ترجمۀ مجمع‌الخواص؛ نگارستان دارا؛ تذکرۀ دختر.