معیار جمالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


معیار جمالی <br>
معیار جمالی <br>
<p>(یا:'' معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی'')، نوشتۀ شمس فخری اصفهانی، فرهنگی به فارسی. این کتاب در ۷۴۴ـ ۷۴۵ق، به‌نام جمال‌الدین ابواسحاق اینجو، در چهار بخش عروض، قافیه، بدایع‌الصنایع و لغات فارسی تألیف شده است. ''معیار جمالی'' تکمیل‌شدۀ اثری دیگر از شمس فخری به‌نام ''معیار نصرتی'' است و در آن شواهدی از اشعار مؤلف در مدح ابواسحاق اینجو آمده است. مؤلف در سه بخش نخست به ''المعجم'' و ''حدایق‌السحر'' نظر دارد. بخش چهارم آن فرهنگ لغت فارسی است که به کوشش کارل زالمن به‌چاپ رسیده است (قازان، ۱۸۸۵). صادق ‌کیا این فرهنگ را که سومین فرهنگ پس از ''لغت فرس'' و ''صحاح‌العجم'' است با نام ''واژه‌نامۀ فارسی'' به‌چاپ رساند (تهران، ۱۳۳۶ش).</p>
<p>(یا:'' معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی'')، نوشتۀ [[شمس فخری اصفهانی]]، فرهنگی به فارسی. این کتاب در ۷۴۴ـ ۷۴۵ق، به‌نام جمال‌الدین [[ابواسحاق اینجو]]، در چهار بخش عروض، قافیه، بدایع‌الصنایع و لغات فارسی تألیف شده است. ''معیار جمالی'' تکمیل‌شدۀ اثری دیگر از شمس فخری به‌نام ''معیار نصرتی'' است و در آن شواهدی از اشعار مؤلف در مدح ابواسحاق اینجو آمده است. مؤلف در سه بخش نخست به ''المعجم'' و ''حدایق‌السحر'' نظر دارد. بخش چهارم آن فرهنگ لغت فارسی است که به کوشش [[زالمان، کارل (۱۸۴۹ـ ۱۹۱۶)|کارل زالمن]] به‌چاپ رسیده است (قازان، ۱۸۸۵). صادق ‌کیا این فرهنگ را که سومین فرهنگ پس از ''لغت فرس'' و ''صحاح‌العجم'' است، با نام ''واژه‌نامۀ فارسی'' به‌چاپ رساند (تهران، ۱۳۳۶ش).</p>
<br><!--38342500-->
<br><!--38342500-->
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]
[[رده:اشخاص و موسسات]]
[[رده:اشخاص و موسسات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۸

معیار جمالی

(یا: معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی)، نوشتۀ شمس فخری اصفهانی، فرهنگی به فارسی. این کتاب در ۷۴۴ـ ۷۴۵ق، به‌نام جمال‌الدین ابواسحاق اینجو، در چهار بخش عروض، قافیه، بدایع‌الصنایع و لغات فارسی تألیف شده است. معیار جمالی تکمیل‌شدۀ اثری دیگر از شمس فخری به‌نام معیار نصرتی است و در آن شواهدی از اشعار مؤلف در مدح ابواسحاق اینجو آمده است. مؤلف در سه بخش نخست به المعجم و حدایق‌السحر نظر دارد. بخش چهارم آن فرهنگ لغت فارسی است که به کوشش کارل زالمن به‌چاپ رسیده است (قازان، ۱۸۸۵). صادق ‌کیا این فرهنگ را که سومین فرهنگ پس از لغت فرس و صحاح‌العجم است، با نام واژه‌نامۀ فارسی به‌چاپ رساند (تهران، ۱۳۳۶ش).