لسترینج، گای (۱۸۵۴ـ۱۹۳۳): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
لِسْتِریْنْج، گای (۱۸۵۴ـ۱۹۳۳)(Le Strange, Guy)<br> | لِسْتِریْنْج، گای (۱۸۵۴ـ۱۹۳۳)(Le Strange, Guy)<br> | ||
خاورشناس انگلیسی. در کلیفتون و کالج کشاورزی سایْرِنْسِسْتِر درس خواند. سپس به فرانسه رفت و در پاریس فارسی و عربی آموخت. از ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۰ در ایران به‌سر برد. در ۱۹۰۷ در کیمبریج اقامت گزید. عمدۀ پژوهش‌های وی در زمینۀ جغرافیای تاریخی سرزمین‌های اسلامی شرق بود. از آثارش: ''راهنمای مکالمۀ فارسی برای جهانگردان''؛ ذیل ''فهرست نسخه‌های خطی شرقی انجمن شاهی آسیایی'' (لندن، ۱۸۸۱)؛ چاپ متن و ترجمۀ بخش فلسطین از ''احسن‌التقاسیم'' مقدسی (لندن، ۱۸۸۶)؛ ترجمۀ ''دون ژوان ایرانی'' اروج‌بیگ از اسپانیایی (۱۹۲۶)؛ ترجمۀ بخش جغرافیایی ''نزهة‌القلوب'' حمدالله مستوفی (۱۹۱۵ـ۱۹۱۹)؛ تصحیح ''فارسنامۀ'' ابن بلخی (لندن، ۱۹۲۱)؛ ''بغداد در زمان خلافت عباسیان'' (۱۹۰۰)؛ ''فلسطین در دورۀ اسلامی'' (۱۸۹۰)؛ ''جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی'' (۱۹۰۵، ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۳۷ش). | خاورشناس انگلیسی. در کلیفتون و کالج کشاورزی سایْرِنْسِسْتِر درس خواند. سپس به [[فرانسه]] رفت و در [[پاریس]] فارسی و عربی آموخت. از ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۰ در ایران به‌سر برد. در ۱۹۰۷ در کیمبریج اقامت گزید. عمدۀ پژوهش‌های وی در زمینۀ جغرافیای تاریخی سرزمین‌های اسلامی شرق بود. از آثارش: ''راهنمای مکالمۀ فارسی برای جهانگردان''؛ ذیل ''فهرست نسخه‌های خطی شرقی انجمن شاهی آسیایی'' (لندن، ۱۸۸۱)؛ چاپ متن و ترجمۀ بخش فلسطین از ''احسن‌التقاسیم'' مقدسی (لندن، ۱۸۸۶)؛ ترجمۀ ''[[دون ژوان ایرانی]]'' [[اروج بیگ (۹۶۷ـ۱۰۱۳ق)|اروج‌بیگ]] از اسپانیایی (۱۹۲۶)؛ ترجمۀ بخش جغرافیایی ''[[نزههالقلوب|نزهة‌القلوب]]'' [[حمدالله مستوفی]] (۱۹۱۵ـ۱۹۱۹)؛ تصحیح ''فارسنامۀ'' [[ابن بلخی]] (لندن، ۱۹۲۱)؛ ''بغداد در زمان خلافت عباسیان'' (۱۹۰۰)؛ ''فلسطین در دورۀ اسلامی'' (۱۸۹۰)؛ ''جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی'' (۱۹۰۵، ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۳۷ش). | ||
<br><!--37063400--> | <br><!--37063400--> | ||
[[رده:خاورشناسی]] | [[رده:خاورشناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۳
لِسْتِریْنْج، گای (۱۸۵۴ـ۱۹۳۳)(Le Strange, Guy)
خاورشناس انگلیسی. در کلیفتون و کالج کشاورزی سایْرِنْسِسْتِر درس خواند. سپس به فرانسه رفت و در پاریس فارسی و عربی آموخت. از ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۰ در ایران به‌سر برد. در ۱۹۰۷ در کیمبریج اقامت گزید. عمدۀ پژوهش‌های وی در زمینۀ جغرافیای تاریخی سرزمین‌های اسلامی شرق بود. از آثارش: راهنمای مکالمۀ فارسی برای جهانگردان؛ ذیل فهرست نسخه‌های خطی شرقی انجمن شاهی آسیایی (لندن، ۱۸۸۱)؛ چاپ متن و ترجمۀ بخش فلسطین از احسن‌التقاسیم مقدسی (لندن، ۱۸۸۶)؛ ترجمۀ دون ژوان ایرانی اروج‌بیگ از اسپانیایی (۱۹۲۶)؛ ترجمۀ بخش جغرافیایی نزهة‌القلوب حمدالله مستوفی (۱۹۱۵ـ۱۹۱۹)؛ تصحیح فارسنامۀ ابن بلخی (لندن، ۱۹۲۱)؛ بغداد در زمان خلافت عباسیان (۱۹۰۰)؛ فلسطین در دورۀ اسلامی (۱۸۹۰)؛ جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی (۱۹۰۵، ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۳۷ش).