خواندمیر، غیاث الدین (هرات ۸۸۰ـ دهلی ۹۴۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>مورخ ایرانی. فرزند همام‌الدین محمد وزیر سلطان‌محمود میرزا، پادشاه [[ماوراءالنهر]]، بود. مادرش دختر میرخواند، نویسندۀ ''روضةالصفا''، بود. به خدمت [[سلطان حسین بایقرا]] (۸۷۳ـ۹۰۶ق) درآمد. چندی مشاور حبیب‌الله ساوجی، وزیر دورمیش‌خان، حاکم صفوی هرات، بود و کتاب ''حبیب‌السیر'' را به نام او نوشت. در ۹۳۵ق در [[آگره]] به خدمت بابرشاه تیموری و پس از او به خدمت پسرش همایون‌شاه رسید و ''همایون‌نامه'' را به نام او نوشت. از آثار وی می‌توان به ''مآثرالملوک''، دربارۀ سخنان خردمندانه پادشاه ایران در زینت آیین جهانداری؛ ''خلاصةالاخبار''، چکیده‌ای از تاریخ عمومی ایران، ''دستور الوزراء،'' در زندگی و کارهای وزیران ایران؛ ''حبیب‌السیر فی اخبار افراد البشر''، تاریخ عمومی ایران و جهان اشاره کرد. غیاث‌الدین پس از مرگ در دهلی در کنار آرامگاه نظام‌الدین اولیا به خاک سپرده شد.</p> | }}<p>مورخ ایرانی. فرزند همام‌الدین محمد وزیر سلطان‌محمود میرزا، پادشاه [[ماوراءالنهر]]، بود. مادرش دختر میرخواند، نویسندۀ ''روضةالصفا''، بود. به خدمت [[سلطان حسین بایقرا]] (۸۷۳ـ۹۰۶ق) درآمد. چندی مشاور حبیب‌الله ساوجی، وزیر دورمیش‌خان، حاکم صفوی هرات، بود و کتاب ''حبیب‌السیر'' را به نام او نوشت. در ۹۳۵ق در [[آگره]] به خدمت بابرشاه تیموری و پس از او به خدمت پسرش همایون‌شاه رسید و ''همایون‌نامه'' را به نام او نوشت. از آثار وی می‌توان به ''مآثرالملوک''، دربارۀ سخنان خردمندانه پادشاه ایران در زینت آیین جهانداری؛ ''خلاصةالاخبار''، چکیده‌ای از تاریخ عمومی ایران، ''دستور الوزراء،'' در زندگی و کارهای وزیران ایران؛ ''حبیب‌السیر فی اخبار افراد البشر''، تاریخ عمومی ایران و جهان اشاره کرد. غیاث‌الدین پس از مرگ در [[دهلی نو|دهلی]] در کنار آرامگاه نظام‌الدین اولیا به خاک سپرده شد.</p> | ||
<br><!--19093900--> | <br><!--19093900--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:مورخان و کتابهای تاریخ]] | [[رده:مورخان و کتابهای تاریخ]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۱
خوانْدْمیر، غیاثُ‌الّدین (هرات ۸۸۰ـ دهلی ۹۴۲ق)
| غیاث الدین خواندمیر | |
|---|---|
| زادروز |
هرات ۸۸۰ق |
| درگذشت | دهلی ۹۴۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | مورخ |
| گروه مقاله | حبیب السیر |
| خویشاوندان سرشناس | همام الدین محمد (پدر) |
مورخ ایرانی. فرزند همام‌الدین محمد وزیر سلطان‌محمود میرزا، پادشاه ماوراءالنهر، بود. مادرش دختر میرخواند، نویسندۀ روضةالصفا، بود. به خدمت سلطان حسین بایقرا (۸۷۳ـ۹۰۶ق) درآمد. چندی مشاور حبیب‌الله ساوجی، وزیر دورمیش‌خان، حاکم صفوی هرات، بود و کتاب حبیب‌السیر را به نام او نوشت. در ۹۳۵ق در آگره به خدمت بابرشاه تیموری و پس از او به خدمت پسرش همایون‌شاه رسید و همایون‌نامه را به نام او نوشت. از آثار وی می‌توان به مآثرالملوک، دربارۀ سخنان خردمندانه پادشاه ایران در زینت آیین جهانداری؛ خلاصةالاخبار، چکیده‌ای از تاریخ عمومی ایران، دستور الوزراء، در زندگی و کارهای وزیران ایران؛ حبیب‌السیر فی اخبار افراد البشر، تاریخ عمومی ایران و جهان اشاره کرد. غیاث‌الدین پس از مرگ در دهلی در کنار آرامگاه نظام‌الدین اولیا به خاک سپرده شد.