نان گپک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
نوعی [[نان]] محلی از [[آرد]] [[گندم]] سفید، مختص استان هرمزگان و نواحی جنوبی استان فارس. به خاطر طعم شیرینش، هنگام صبحانه یا در میان‌وعده‌ها با کره یا چاشنی‌هایی چون سوراغ و مهیاوه استفاده می‌شود.
[[پرونده:نان گپک.jpg|بندانگشتی|نان گپک]]
Gopak bread
 
نوعی [[نان]] محلی از [[آرد]] [[گندم]] سفید، مختص استان هرمزگان و نواحی جنوبی استان فارس. به خاطر طعم شیرینش، هنگام صبحانه یا در میان‌وعده‌ها با کره یا چاشنی‌هایی چون [[سوراغ]] و [[مهیاوه]] استفاده می‌شود.
 




خط ۱۲: خط ۱۶:
پودر خمیرترش: 1 قاشق غذاخوری
پودر خمیرترش: 1 قاشق غذاخوری


روغن مایع: 2 قاشق غذاخوری
روغن مایع یا کرۀ آب شده: 2 قاشق غذاخوری


سوراغ یا مهیاوه: مقدار مورد نیاز
سوراغ یا مهیاوه: مقدار مورد نیاز
'''طرز  تهیه'''
ابتدا شکر و پودر خمیرترش را در یک پیمانه آب ولرم حل کرده و در یک ظرف دربسته برای مدت 6- 8 دقیقه در جای گرمی می‌گذارند تا به خوبی عمل آمده و حجمش دوبرابر شود. خمیرمایه را سپس در قابلمه یا ظرف جاداری ریخته، باقی آب ولرم را به آن اضافه کرده و با افزودن آرد الک‌شده شروع به ورز دادن آن می‌کنند تا خمیر نسبتاً سفتی شود؛ به اندازه‌ای که خمیر دیگر به دست نچسبد. خمیر را در ظرف دَرداری گذاشته و در جای گرمی دوساعت به آن زمان می‌دهند تا حجمش دوبرابر شود. سپس از خمیر چانه‌های کوچکی (به اندازۀ تخم‌مرغ درشتی) درست می‌کنند و روی سفره یا سینی‌ای که رویَش آرد پاشیده شده می‌چینند. تابه را گرم می‌کنند و سپس چانه‌ها را در کف دست به شکل دایره و با ضخامت نیم سانتیمتر تخت می‌کنند و روی تابه می‌گذارند تا روی حرارت ملایم زیر آنها پخته شده، سپس نان را برمی‌گردانند تا طرف دیگر نان بپزد و خمیر داخل آن هم خام نماند. در این حین روغن یا کره را هم حرارت می‌دهند و پس از پخت نان کمی از روغن داغ شده روی یک‌طرف آن ریخته و بنا به ذائقۀ مصرف‌کننده مقداری سوراغ یا مهیاوه هم روی آن می‌مالند. 
----
----
[[رده:صنایع غذایی و کشاورزی، تغذیه]]
[[رده:صنایع غذایی و کشاورزی، تغذیه]]
[[رده:عناصر، محصولات و مواد غذایی]]
[[رده:عناصر، محصولات و مواد غذایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۶

نان گپک

Gopak bread

نوعی نان محلی از آرد گندم سفید، مختص استان هرمزگان و نواحی جنوبی استان فارس. به خاطر طعم شیرینش، هنگام صبحانه یا در میان‌وعده‌ها با کره یا چاشنی‌هایی چون سوراغ و مهیاوه استفاده می‌شود.


مواد اولیه

آرد گندم سفید: 6 پیمانه

آب ولرم: 2 پیمانه

شکر: 1 قاشق غذاخوری

پودر خمیرترش: 1 قاشق غذاخوری

روغن مایع یا کرۀ آب شده: 2 قاشق غذاخوری

سوراغ یا مهیاوه: مقدار مورد نیاز


طرز تهیه

ابتدا شکر و پودر خمیرترش را در یک پیمانه آب ولرم حل کرده و در یک ظرف دربسته برای مدت 6- 8 دقیقه در جای گرمی می‌گذارند تا به خوبی عمل آمده و حجمش دوبرابر شود. خمیرمایه را سپس در قابلمه یا ظرف جاداری ریخته، باقی آب ولرم را به آن اضافه کرده و با افزودن آرد الک‌شده شروع به ورز دادن آن می‌کنند تا خمیر نسبتاً سفتی شود؛ به اندازه‌ای که خمیر دیگر به دست نچسبد. خمیر را در ظرف دَرداری گذاشته و در جای گرمی دوساعت به آن زمان می‌دهند تا حجمش دوبرابر شود. سپس از خمیر چانه‌های کوچکی (به اندازۀ تخم‌مرغ درشتی) درست می‌کنند و روی سفره یا سینی‌ای که رویَش آرد پاشیده شده می‌چینند. تابه را گرم می‌کنند و سپس چانه‌ها را در کف دست به شکل دایره و با ضخامت نیم سانتیمتر تخت می‌کنند و روی تابه می‌گذارند تا روی حرارت ملایم زیر آنها پخته شده، سپس نان را برمی‌گردانند تا طرف دیگر نان بپزد و خمیر داخل آن هم خام نماند. در این حین روغن یا کره را هم حرارت می‌دهند و پس از پخت نان کمی از روغن داغ شده روی یک‌طرف آن ریخته و بنا به ذائقۀ مصرف‌کننده مقداری سوراغ یا مهیاوه هم روی آن می‌مالند.