بیژن الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

بیژن الهی (تهران ۱۳۲۴- تهران ۱۰ آذر ۱۳۸۹ش)</p> <p style="text-align: justify;">شاعر، مترجم و نقاش ایرانی. در نوجوانی در کلاس‌های نقاشی جواد حمیدی شرکت کرد. او به زبان‌های متعددی از جمله انگلیسی، اسپانیایی، فرانسوی و آلمانی تسلط داشت. الهی با دعوت [[فریدون رهنما]] نخستین شعرش را در شماره‌ی آبان ماه ۱۳۴۳ مجله‌ی طرفه به چاپ رساند. او در ابتدای دهه‌ی 1340، با حضور در محافل شعری و چاپ اشعاری در مجله‌ی جزوه‌ی شعر، که [[اسماعیل نوری علا|اسماعیل نوری‌ علا]] در قطع دفتر مشق مدرسه در می‌آورد و به قولی پیش‌تازترین صحنه‌ی شعر آن دوره بود، به تبیین فضاهای شعری خود دست زد. تأثیر شعر الهی بر شاعران این جزوه را می‌توان نظیر همان تأثیر غیرمحسوسی دانست که [[ازرا پاوند (۱۸۸۵ـ۱۹۷۲)|ازرا پاوند]] بر جُنگ سوررئالیست‌ها داشت. بعضی از ترجمه‌های او در همان دوره در مجله‌ی اندیشه و هنر منتشر شد.</p>الهی از اعضای شعر موج نو و از اعضای مهم و تاثیرگذار [[شعر دیگر]] و همچنین از جمله‌ی شاعران [[شعر حجم]] است که بیانیه‌ی این جریان را امضا نکرده است. استفاده از تکنیک‌های ادبیات مدرن در کنار دانش او از ادبیات کلاسیک، منجر به خلق فضایی نو و تصویرپردازی ویژه‌ای در شعر بیژن الهی شد. از جمله شاخصه‌های مهم شعر او تقطیع و چینش منحصر به فرد واژگان و همچنین تلفیق گزاره‌های انفصالی، تلویحی و به هم پیوستن توانش ارتباطی و روایی و خلق صحنه‌های بدیع و تصویرسازی‌های تازه و نو در شعر فارسی است. نگاه ارگانیک او به تقطیع و استفاده‌های زیبایش از ویرگول و خط تیره و دو نقطه و... آثار او را از شاعران هم‌نسل خودش متمایز جلوه می‌داد و به نوعی سایه‌ی او را بر شعر شاعران پیشرو [[شعر دیگر]] می‌گستراند. همچنین باید اضافه کرد که الهی شیوه‌ای خاص را در رسم‌الخط متون ادبی استفاده می‌کرد که به تبع آثار او بسیار متداول شده است.

*روزنمای ادبیات امروز ایران 1396؛ پژوهش و تدوین: محمد ولی‌­زاده؛ تهران: انتشارات بامداد نو؛ چاپ اول: 1395