فلاطوری، عبدالجواد (اصفهان ۱۳۰۴ـ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالجواد فَلاطوری;
زادروز	اصفهان 1304ش;
درگذشت	1375ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	دانشنامۀ دکتری در رشته‌های فلسفه، روان‌شناسی و دین‌پژوهی تطبیقی و مذاهب در آلمان
شغل و تخصص اصلی	پژوهشگر کلام و فلسفۀ اسلامی
آثار	جانشینان محکوم؛ تعلیقه بر شرح منظومۀ حکمت سبزواری (1367ش)
گروه مقاله	فلسفه ، منطق و کلام
جوایز و افتخارات	برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۵

فَلاطوری، عبدالجواد (اصفهان ۱۳۰۴ـ۱۳۷۵ش)

پژوهشگر ایرانی کلام و فلسفۀ اسلامی، مروّج و شارح فلسفه و کلام اسلامی به زبان آلمانی. ضمن تحصیل در دبیرستان به کسب علوم مربوط به زبان و ادبیات عرب و معارف اسلامی پرداخت و از محضر علمای شهرهای اصفهان، تهران و مشهد بهره برد و بدون تقاضای شخصی از شیخ محمدرضا کلباسی، به اخذ اجازۀ روایت و گواهی اجتهاد نایل آمد. سپس رشتۀ معقول دانشکدۀ الهیات را به‌پایان رساند. در ۱۳۳۳ش، پس از پانزده سال تحصیل علوم قدیم، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فلسفه و علوم انسانی به آلمان رفت و در رشته‌های فلسفه، روان‌شناسی و دین‌پژوهی تطبیقی و مذاهب، دانشنامۀ دکتری و با گذراندن رساله‌ای گواهی‌نامۀ استادی گرفت و در دانشگاه کلن به تدریس پرداخت و ضمناً با همکاران خود «آکادمی علمی اسلامی» را به‌منظور تحقیق و تدوین و عرضۀ اسلام به زبان فکری اروپا در شهر کلن تأسیس کرد و مسئولیت آن را تا دو سال قبل از مرگ، که به دانشگاه هامبورگ انتقال یافت، به‌عهده داشت. مقالاتی از او به‌چاپ رسیده است. او در بهسازی و مستندسازی کتاب‌های درسی، به‌ویژه دینی، مسلمانان آلمان و آلمانی‌زبان، تلاش عظیمی به خرج داد و توفیق شایانی یافت. با ترجمۀ کتاب تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی (۱۳۴۹ش) اثر برتولد اشپولر برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال شد. از دیگر آثارش: جانشینان محکوم؛ تعلیقه بر شرح منظومۀ حکمت سبزواری (۱۳۶۷ش).

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 فَلاطوری، عبدالجواد (اصفهان ۱۳۰۴ـ۱۳۷۵ش)<br>
-[[پرونده: 33134700.jpg | بندانگشتی|فَلاطوري، عبدالجواد]]
+[[پرونده: 33134700.jpg | بندانگشتی|عبدالجواد فَلاطوری ]]
 {{جعبه زندگینامه
 |عنوان =عبدالجواد فَلاطوری
@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}<p>پژوهشگر ایرانی کلام و فلسفۀ اسلامی، مروّج و شارح فلسفه و کلام اسلامی به زبان آلمانی. ضمن تحصیل در دبیرستان به کسب علوم مربوط به زبان و ادبیات عرب و معارف اسلامی پرداخت و از محضر علمای شهرهای اصفهان، تهران و مشهد بهره برد و بدون تقاضای شخصی از شیخ محمدرضا کلباسی، به اخذ اجازۀ روایت و گواهی اجتهاد نایل آمد. سپس رشتۀ معقول دانشکدۀ الهیات را به‌پایان رساند. در ۱۳۳۳ش، پس از پانزده سال تحصیل علوم قدیم، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فلسفه و علوم انسانی به آلمان رفت و در رشته‌های فلسفه، روان‌شناسی و دین‌پژوهی تطبیقی و مذاهب، دانشنامۀ دکتری و با گذراندن رساله‌ای گواهی‌نامۀ استادی گرفت و در دانشگاه کلن به تدریس پرداخت و ضمناً با همکاران خود «آکادمی علمی اسلامی» را به‌منظور تحقیق و تدوین و عرضۀ اسلام به زبان فکری اروپا در شهر کلن تأسیس کرد و مسئولیت آن را تا دو سال قبل از مرگ، که به دانشگاه هامبورگ انتقال یافت، به‌عهده داشت. مقالاتی از او به‌چاپ رسیده است. او در بهسازی و مستندسازی کتاب‌های درسی، به‌ویژه دینی، مسلمانان آلمان و آلمانی‌زبان، تلاش عظیمی به خرج داد و توفیق شایانی یافت. با ترجمۀ کتاب ''تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی'' (۱۳۴۹ش) اثر برتولد اشپولر برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال شد. از دیگر آثارش: ''جانشینان محکوم''؛ ''تعلیقه بر شرح منظومۀ حکمت سبزواری'' (۱۳۶۷ش).</p>
+}}<p>پژوهشگر ایرانی کلام و فلسفۀ اسلامی، مروّج و شارح فلسفه و کلام اسلامی به زبان آلمانی. ضمن تحصیل در دبیرستان به کسب علوم مربوط به زبان و ادبیات عرب و معارف اسلامی پرداخت و از محضر علمای شهرهای اصفهان، تهران و مشهد بهره برد و بدون تقاضای شخصی از شیخ محمدرضا کلباسی، به اخذ اجازۀ روایت و گواهی [[اجتهاد]] نایل آمد. سپس رشتۀ معقول دانشکدۀ الهیات را به‌پایان رساند. در ۱۳۳۳ش، پس از پانزده سال تحصیل علوم قدیم، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فلسفه و علوم انسانی به آلمان رفت و در رشته‌های فلسفه، روان‌شناسی و دین‌پژوهی تطبیقی و مذاهب، دانشنامۀ دکتری و با گذراندن رساله‌ای گواهی‌نامۀ استادی گرفت و در دانشگاه کلن به تدریس پرداخت و ضمناً با همکاران خود «آکادمی علمی اسلامی» را به‌منظور تحقیق و تدوین و عرضۀ اسلام به زبان فکری اروپا در شهر کلن تأسیس کرد و مسئولیت آن را تا دو سال قبل از مرگ، که به دانشگاه هامبورگ انتقال یافت، به‌عهده داشت. مقالاتی از او به‌چاپ رسیده است. او در بهسازی و مستندسازی کتاب‌های درسی، به‌ویژه دینی، مسلمانان آلمان و آلمانی‌زبان، تلاش عظیمی به خرج داد و توفیق شایانی یافت. با ترجمۀ کتاب ''[[تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی]]'' (۱۳۴۹ش) اثر [[اشپولر، برتولد (۱۹۱۱ـ۱۹۹۰)|برتولد اشپولر]] برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال شد. از دیگر آثارش: ''جانشینان محکوم''؛ ''تعلیقه بر شرح منظومۀ حکمت سبزواری'' (۱۳۶۷ش).</p>
 <br><!--33134700-->
 [[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]