رضا سعیدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042166226.jpg|جایگزین=از سمت چپ: رضا سعیدی، جمشید مشایخی، داریوش اسدزاده و خسرو شکیبایی|بندانگشتی|از سمت چپ: رضا سعیدی، جمشید | {{جعبه زندگینامه | ||
رضا سعیدی (مشهد 14 بهمن 1337ش- رامسر 20 آذر 1384ش) | |عنوان =رضا سعیدی | ||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=مشهد 14 بهمن 1337ش | |||
|تاریخ مرگ=رامسر 20 آذر 1384ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =روایت عشق (1364)، تنهاترین سردار (1375)، ولایت عشق (1379)، بانویی دیگر (1383)، فرار بزرگ (1384)، راز ققنوس (1384)، بوی گل‌های وحشی (1384) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}[[پرونده:2042166226.jpg|جایگزین=از سمت چپ: رضا سعیدی، جمشید مشایخی، داریوش اسدزاده و خسرو شکیبایی|بندانگشتی|از سمت چپ: رضا سعیدی، [[جمشید مشایخی]]، [[داریوش اسدزاده]] و [[خسرو شکیبایی]]]] | |||
رضا سعیدی (مشهد 14 بهمن 1337ش- رامسر 20 آذر 1384ش) Reza Saidi | |||
بایگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. سعیدی حین فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی ''بوی گل‌های وحشی'' (ساختۀ حسینعلی لیالستانی) در رامسر دچار عارضۀ قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان سجاد رامسر درگذشت. پیکر او در قطعۀ هنرمندان [[بهشت زهرا]] به خاک سپرده شد. از سال ۱۳۵۰ در مرکز تئاتر شهر مشهد فعالیتش را به عنوان بازیگر آغاز کرد و از سال ۱۳۶۱ در همین شغل به استخدام ادارۀ ارشاد استان خراسان درآمد. سعیدی بازی در سینما را از سال 1366 با فیلم ''زمزمه'' (ساختۀ خسرو ملکان) و بازی در تلویزیون را از سال 1364 با سریال ''روایت عشق'' آغاز کرده است. او در سال 1379 در سریال ''پروانه‌ها می‌نویسند'' (به کارگردانی محمد نوری‌زاد) در نقش یک مدیر دولتی ظاهر شد که دست به اعمال غیرقانونی مختلفی می‌زد و شباهتش به [[سعید حجاریان]] باعث ایجاد حواشی‌ای گردید. | بایگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. سعیدی حین فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی ''بوی گل‌های وحشی'' (ساختۀ حسینعلی لیالستانی) در رامسر دچار عارضۀ قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان سجاد رامسر درگذشت. پیکر او در قطعۀ هنرمندان [[بهشت زهرا]] به خاک سپرده شد. از سال ۱۳۵۰ در مرکز تئاتر شهر مشهد فعالیتش را به عنوان بازیگر آغاز کرد و از سال ۱۳۶۱ در همین شغل به استخدام ادارۀ ارشاد استان خراسان درآمد. سعیدی بازی در سینما را از سال 1366 با فیلم ''زمزمه'' (ساختۀ خسرو ملکان) و بازی در تلویزیون را از سال 1364 با سریال ''روایت عشق'' آغاز کرده است. او در سال 1379 در سریال ''پروانه‌ها می‌نویسند'' (به کارگردانی محمد نوری‌زاد) در نقش یک مدیر دولتی ظاهر شد که دست به اعمال غیرقانونی مختلفی می‌زد و شباهتش به [[سعید حجاریان]] باعث ایجاد حواشی‌ای گردید. | ||
'''مجموعه‌های تلویزیونی''' (گزیدۀ آثار): ''روایت عشق'' (1364)، [[تنهاترین سردار (تلویزیون)|تنهاترین سردار]] (1375)، [[ولایت عشق (تلویزیون)|ولایت عشق]] (1379)، ''بانویی دیگر'' (1383)، [[فرار بزرگ (تلویزیون)|فرار بزرگ]] (1384)، ''راز ققنوس'' (1384)، ''بوی گل‌های وحشی'' (1384). | '''فعالیت در تئاتر''' (گزیدۀ آثار): بازی در نمایش‌های ''کلکته، چهار صندوق، سقوط، خانات، مظلوم پنجم''، بازی و طراحی فرم در نمایش ''شگرد آخر''، کارگردانی نمایش‌های ''کورغلو چلیبل، آوخت، ظهور و سقوط استبداد، چهار صندوق'' (نوشتۀ بهرام بیضایی)، ''عالیجنابان، دلبران، و پردۀ دوم''. | ||
'''مجموعه‌های تلویزیونی''' (گزیدۀ آثار): ''روایت عشق'' (1364)، [[تنهاترین سردار (تلویزیون)|تنهاترین سردار]] (1375)، [[ولایت عشق (تلویزیون)|ولایت عشق]] (1379)، ''بانویی دیگر'' (1383)، [[فرار بزرگ (تلویزیون)|فرار بزرگ]] (1384)، ''راز ققنوس'' (1384)، ''بوی گل‌های وحشی'' (1384). | |||
'''آثار سینمایی''' | |||
* ''مسیح'' ([[نادر طالب زاده|نادر طالب‌زاده-]] ۱۳۸۴) | |||
* ''آلبوم'' (غلامرضا حیدرنژاد- ۱۳۸۳) | |||
* [[مارمولک (فیلم)|مارمولک]] ([[کمال تبریزی]]- ۱۳۸۲) | |||
* ''دیوانه‌ای از قفس پرید'' ([[احمدرضا معتمدی]]- ۱۳۸۱) | |||
* ''تیک'' (اسماعیل فلاح‌پور- ۱۳۸۰) | |||
* ''انتظار'' (محمد نوری‌زاد- ۱۳۷۹) | |||
* [[قطعه ناتمام (فیلم)|قطعۀ ناتمام]] ([[مازیار میری]]- ۱۳۷۹) | |||
* ''سهراب'' (سعید سهیلی- ۱۳۷۸) | |||
* مرد بارانی ([[ابوالحسن داودی|ابوالحسن داوودی]]- ۱۳۷۸) | |||
* ''مردی شبیه باران'' (سعید سهیلی- ۱۳۷۵) | |||
* ''زمزمه'' (خسرو ملکان- ۱۳۶۶) | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۴
| رضا سعیدی | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد 14 بهمن 1337ش |
| درگذشت | رامسر 20 آذر 1384ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | روایت عشق (1364)، تنهاترین سردار (1375)، ولایت عشق (1379)، بانویی دیگر (1383)، فرار بزرگ (1384)، راز ققنوس (1384)، بوی گل‌های وحشی (1384) |
| گروه مقاله | سینما |
رضا سعیدی (مشهد 14 بهمن 1337ش- رامسر 20 آذر 1384ش) Reza Saidi
بایگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. سعیدی حین فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی بوی گل‌های وحشی (ساختۀ حسینعلی لیالستانی) در رامسر دچار عارضۀ قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان سجاد رامسر درگذشت. پیکر او در قطعۀ هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. از سال ۱۳۵۰ در مرکز تئاتر شهر مشهد فعالیتش را به عنوان بازیگر آغاز کرد و از سال ۱۳۶۱ در همین شغل به استخدام ادارۀ ارشاد استان خراسان درآمد. سعیدی بازی در سینما را از سال 1366 با فیلم زمزمه (ساختۀ خسرو ملکان) و بازی در تلویزیون را از سال 1364 با سریال روایت عشق آغاز کرده است. او در سال 1379 در سریال پروانه‌ها می‌نویسند (به کارگردانی محمد نوری‌زاد) در نقش یک مدیر دولتی ظاهر شد که دست به اعمال غیرقانونی مختلفی می‌زد و شباهتش به سعید حجاریان باعث ایجاد حواشی‌ای گردید.
فعالیت در تئاتر (گزیدۀ آثار): بازی در نمایش‌های کلکته، چهار صندوق، سقوط، خانات، مظلوم پنجم، بازی و طراحی فرم در نمایش شگرد آخر، کارگردانی نمایش‌های کورغلو چلیبل، آوخت، ظهور و سقوط استبداد، چهار صندوق (نوشتۀ بهرام بیضایی)، عالیجنابان، دلبران، و پردۀ دوم.
مجموعه‌های تلویزیونی (گزیدۀ آثار): روایت عشق (1364)، تنهاترین سردار (1375)، ولایت عشق (1379)، بانویی دیگر (1383)، فرار بزرگ (1384)، راز ققنوس (1384)، بوی گل‌های وحشی (1384).
آثار سینمایی
- مسیح (نادر طالب‌زاده- ۱۳۸۴)
- آلبوم (غلامرضا حیدرنژاد- ۱۳۸۳)
- مارمولک (کمال تبریزی- ۱۳۸۲)
- دیوانه‌ای از قفس پرید (احمدرضا معتمدی- ۱۳۸۱)
- تیک (اسماعیل فلاح‌پور- ۱۳۸۰)
- انتظار (محمد نوری‌زاد- ۱۳۷۹)
- قطعۀ ناتمام (مازیار میری- ۱۳۷۹)
- سهراب (سعید سهیلی- ۱۳۷۸)
- مرد بارانی (ابوالحسن داوودی- ۱۳۷۸)
- مردی شبیه باران (سعید سهیلی- ۱۳۷۵)
- زمزمه (خسرو ملکان- ۱۳۶۶)