آغاسی، نعمت الله (دزفول 1318ـ تهران 1384ش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = نعمت‌الله آغاسی | |عنوان = نعمت‌الله آغاسی | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[File:42193300.jpg|thumb| | [[File:42193300.jpg|thumb|نعمت‌الله آغاسی]]نعمت‌الله آغاسی (دزفول ۱۳۱۸ـ تهران ۱۳۸۴ش) Aghasi, Nematollah | ||
(با نام اصلی: نعمت‌اللّه آزموده) خوانندۀ ایرانی. كارش را در آبادان و دزفول با خوانندگی در دسته‌های مذهبی آغاز كرد. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ به كافه‌‌های لاله‌زار تهران راه یافت و با صدای خاصش، كه لحن خوانندگان جنوب و به‌ویژه دزفول را داشت، در نوع موسیقی معروف به «كوچه و بازاری»، شهرتی ملی یافت. آغاسی گذشته از فروش قابل توجه صفحاتش، در چند فیلم عامه‌‌پسند نیز ظاهر شد؛ از جمله ای‌واللّه (۱۳۵۰) و خیلی هم ممنون (۱۳۵۱)؛ هر دو به كارگردانی [[منوچهر نوذری]]. بعد از انقلاب، در كشورهای حاشیۀ خلیج فارس و مدتی نیز در امریكا به فعالیت خود ادامه داد. صدا و لحن و نحوۀ زندگی او، در كنار جفت هنری‌اش «[[سوسن (خواننده)|سوسن]]» (شمس‌الملوک حمیدی) در سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۳ الگویی فراگیر برای خوانندگان بعدی شد. نعمت‌اللّه آغاسی در سال‌های بعد از انقلاب اجراهای تأثیرگذاری نیز در زمینۀ موسیقی خانقاهی داشت. | |||
ازجمله آثار اوست: تک‌ترانۀ مرو با دیگری، آهنگ از ناصر تبریزی با كلام بامداد جویباری؛ جامۀ نارنجی، آهنگ از ناصر تبریزی با كلام جهانبخش مهموری؛ و بسیاری آهنگ‌ترانه‌های دیگر كه نغمه‌سازان و كلام‌گذاران آن‌ها معلوم نیست از جمله معروف‌ترین ترانۀ او با عنوان «''لب کارون''». | |||
---- | |||
<br /> <!--42193300--> | <br /> <!--42193300--> | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۷
| نعمت‌الله آغاسی نعمت‌اللّه آزموده | |
|---|---|
| زادروز |
دزفول 1318ش |
| درگذشت | تهران 1384ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | تك‌ترانه‌های مرو با ديگری، جامۀ نارنجی و لب کارون |
نعمت‌الله آغاسی (دزفول ۱۳۱۸ـ تهران ۱۳۸۴ش) Aghasi, Nematollah
(با نام اصلی: نعمت‌اللّه آزموده) خوانندۀ ایرانی. كارش را در آبادان و دزفول با خوانندگی در دسته‌های مذهبی آغاز كرد. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ به كافه‌‌های لاله‌زار تهران راه یافت و با صدای خاصش، كه لحن خوانندگان جنوب و به‌ویژه دزفول را داشت، در نوع موسیقی معروف به «كوچه و بازاری»، شهرتی ملی یافت. آغاسی گذشته از فروش قابل توجه صفحاتش، در چند فیلم عامه‌‌پسند نیز ظاهر شد؛ از جمله ای‌واللّه (۱۳۵۰) و خیلی هم ممنون (۱۳۵۱)؛ هر دو به كارگردانی منوچهر نوذری. بعد از انقلاب، در كشورهای حاشیۀ خلیج فارس و مدتی نیز در امریكا به فعالیت خود ادامه داد. صدا و لحن و نحوۀ زندگی او، در كنار جفت هنری‌اش «سوسن» (شمس‌الملوک حمیدی) در سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۳ الگویی فراگیر برای خوانندگان بعدی شد. نعمت‌اللّه آغاسی در سال‌های بعد از انقلاب اجراهای تأثیرگذاری نیز در زمینۀ موسیقی خانقاهی داشت.
ازجمله آثار اوست: تک‌ترانۀ مرو با دیگری، آهنگ از ناصر تبریزی با كلام بامداد جویباری؛ جامۀ نارنجی، آهنگ از ناصر تبریزی با كلام جهانبخش مهموری؛ و بسیاری آهنگ‌ترانه‌های دیگر كه نغمه‌سازان و كلام‌گذاران آن‌ها معلوم نیست از جمله معروف‌ترین ترانۀ او با عنوان «لب کارون».