سگاینگ، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
سَگایْنگ، شهر (Sagaing) | سَگایْنگ، شهر (Sagaing) | ||
مرکز و رودبندری در بخش | مرکز و رودبندری در [[سگاینگ، بخش|بخش سگاینگ]]، [[میانمار]]<ref>Myanmar</ref>، مقابل [[آوا، شهر|آوا]]<ref>Ava </ref>، کنار ساحل رود ایراوادی<ref>Irrawaddy River </ref>، ۱۶کیلومتری جنوب غربی [[مندله، شهر|مندله]]<ref>Mandalay </ref>. جمعیت آن ۶۱,۱۰۰ نفر است (۱۹۹۸). در نواحی مجاور از طریق کشت آبی، برنج، پنبه، و کنجد تولید می‌کنند. سگاینگ در حدود ۱۳۲۲م پایتخت کشور شان<ref>Shan </ref> و از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۴م پایتخت سلسلۀ کونبائونگ<ref>Konbaung </ref> بود. چندین معبد، بتکده، و بناهای تاریخی دیگری دارد، که معبد کائونگ‌موداو<ref>Kaunghmudaw</ref>، متعلق به ۱۶۳۶، از آن جمله است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۰
سَگایْنگ، شهر (Sagaing)
مرکز و رودبندری در بخش سگاینگ، میانمار[۱]، مقابل آوا[۲]، کنار ساحل رود ایراوادی[۳]، ۱۶کیلومتری جنوب غربی مندله[۴]. جمعیت آن ۶۱,۱۰۰ نفر است (۱۹۹۸). در نواحی مجاور از طریق کشت آبی، برنج، پنبه، و کنجد تولید می‌کنند. سگاینگ در حدود ۱۳۲۲م پایتخت کشور شان[۵] و از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۴م پایتخت سلسلۀ کونبائونگ[۶] بود. چندین معبد، بتکده، و بناهای تاریخی دیگری دارد، که معبد کائونگ‌موداو[۷]، متعلق به ۱۶۳۶، از آن جمله است.