وایلر، ویلیام (۱۹۰۲ـ ۱۹۸۱): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
وایْلِر، ویلیام (۱۹۰۲ـ ۱۹۸۱)(Wyler, William)<br /> [[File:40053400.jpg|thumb|وايْلِر، ويليام]]
وایْلِر، ویلیام (۱۹۰۲ـ ۱۹۸۱)(Wyler, William)<br /> [[File:40053400.jpg|thumb|ویلیام وایلر]]
کارگردان امریکایی سینما، زادۀ آلمان. سبکی ماهرانه و دقیق داشت و فیلم‌های ''بلندی‌های بــادگـیــر''<ref>''Wuthering Heights''
کارگردان امریکایی سینما، زادۀ آلمان. سبکی ماهرانه و دقیق داشت و فیلم‌های ''بلندی‌های بادگیر''<ref>''Wuthering Heights''
</ref> (۱۹۳۹)، ''خــانــم مینی‌ور''<ref>''Mrs Miniver''
</ref> (۱۹۳۹)، ''خانم مینی‌ور''<ref>''Mrs Miniver''
</ref> (۱۹۴۲)، ''بن هور''<ref>''Ben Hur''</ref> (۱۹۵۹)، و ''دختر مضحک''<ref>''Funny Girl''</ref> (۱۹۶۸) را کارگردانی کرد. از ۱۹۲۲ در امریکا زندگی ‌کرد. ویلیام وایلر در مولوز<ref> Mulhouse</ref>، آلمان، به‌دنیا آمد. در سوئیس و فرانسه تحصیل کرد. پیش از این‌که در ۱۹۲۵ به کارگردانی روآورد، سِمت‌های مختلفی را در استودیوهای یونیورسال تجربه کرد. پس از ساخت چند فیلم وسترن کوچک‌اندازه، فیلم‌های بحث‌انگیزی ساخت مانند ''قهرمانان جهنم''<ref>''Hell’s Heroes'' </ref> (۱۹۳۰). در ۱۹۳۶ با [[گلدوین، سامویل (۱۸۸۲ـ۱۹۷۴)|ساموئل گلدوین]]<ref>Samuel Goldwyn</ref> همکاری سودمندی را آغاز کرد، که دَه سال به طول انجامید؛ بعضی از بهترین فیلم‌هایش در این دوره عبارت‌اند از ''این سه نفر''<ref>''These Three'' </ref> (۱۹۳۶) ''دادزورث''<ref>''Dodsworth'' </ref> (۱۹۳۶) ''بن‌بست''<ref>''Dead End'' </ref> (۱۹۳۷)، ''جز‌بل''<ref>''Jezebel''</ref> (۱۹۳۷)، ''بهترین سال‌های زندگی ما''<ref>''The Best Years of Our Lives'' </ref> (۱۹۴۶)؛ که فیلم اخیر جایزۀ اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای وایلر به ارمغان آوردند. درخلال جنگ‌ جهانی دوم در نیروی هوایی ارتش<ref>Army Air Corps </ref> خدمت کرد و سه فیلم مستند ارزشمند ساخت. فیلم‌های پس از جنگ او عبارت‌اند از ''وارثه''<ref>''The Heiress'' </ref> (۱۹۴۹)، ''داستان کارآگاه''<ref>''Detective Story'' </ref> (۱۹۵۱)، ''کَری''<ref>''Carrie'' </ref> (۱۹۵۲)، ''تعطیلات در رم''<ref>''Roman Holiday'' </ref> (۱۹۵۳، اولین فیلم [[هپبورن، آدری (۱۹۲۹ـ۱۹۹۳)|آدری هپبورن]]<ref>Audrey Hepburn</ref>)، ''ترغیب دوستانه''<ref>''Friendly Persuasion'' </ref> (۱۹۵۶)، ''سرزمین بزرگ''<ref>''The Big Country'' </ref> (۱۹۵۸) و ''بن‌هور'' (۱۹۵۹) فیلمی بزرگ و حماسی که سه جایزه اسکار ازجمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را به‌دست آورد. در ۱۹۶۵ از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی<ref>''Academy of Motion Picture Arts and Sciences'' </ref>، جایزۀ اروینگ تالبرگ<ref>Irving Thalberg </ref> را دریافت کرد و در ۱۹۷۶ مؤسسه فیلم امریکا<ref>American Film Institute </ref> جایزه یک عمر فعالیت هنری را به او اعطا کرد. فیلمی مستند دربارۀ زندگی و آثارش، با نام ''به کارگردانی ویلیام وایلر''<ref>''Directed by William Wyler''</ref> در ۱۹۸۶ منتشر شد.
</ref> (۱۹۴۲)، ''[[بن هور]]''<ref>''Ben Hur''</ref> (۱۹۵۹)، و ''دختر مضحک''<ref>''Funny Girl''</ref> (۱۹۶۸) را کارگردانی کرد. از ۱۹۲۲ در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] زندگی ‌کرد. ویلیام وایلر در [[مولوز]]<ref> Mulhouse</ref>، [[آلمان]]، به‌دنیا آمد. در سوئیس و [[فرانسه]] تحصیل کرد. پیش از این‌که در ۱۹۲۵ به کارگردانی روآورد، سِمت‌های مختلفی را در استودیوهای یونیورسال تجربه کرد. پس از ساخت چند فیلم وسترن کوچک‌اندازه، فیلم‌های بحث‌انگیزی ساخت مانند ''قهرمانان جهنم''<ref>''Hell’s Heroes'' </ref> (۱۹۳۰). در ۱۹۳۶ با [[گلدوین، سامویل (۱۸۸۲ـ۱۹۷۴)|ساموئل گلدوین]]<ref>Samuel Goldwyn</ref> همکاری سودمندی را آغاز کرد، که دَه سال به طول انجامید؛ بعضی از بهترین فیلم‌هایش در این دوره عبارت‌اند از ''این سه نفر''<ref>''These Three'' </ref> (۱۹۳۶) ''دادزورث''<ref>''Dodsworth'' </ref> (۱۹۳۶) ''بن‌بست''<ref>''Dead End'' </ref> (۱۹۳۷)، ''جز‌بل''<ref>''Jezebel''</ref> (۱۹۳۷)، ''بهترین سال‌های زندگی ما''<ref>''The Best Years of Our Lives'' </ref> (۱۹۴۶)؛ که فیلم اخیر جایزۀ اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای وایلر به ارمغان آوردند. درخلال جنگ‌ جهانی دوم در نیروی هوایی ارتش<ref>Army Air Corps </ref> خدمت کرد و سه فیلم مستند ارزشمند ساخت. فیلم‌های پس از جنگ او عبارت‌اند از ''وارثه''<ref>''The Heiress'' </ref> (۱۹۴۹)، ''داستان کارآگاه''<ref>''Detective Story'' </ref> (۱۹۵۱)، ''کَری''<ref>''Carrie'' </ref> (۱۹۵۲)، ''تعطیلات در رم''<ref>''Roman Holiday'' </ref> (۱۹۵۳، اولین فیلم [[هپبورن، آدری (۱۹۲۹ـ۱۹۹۳)|آدری هپبورن]]<ref>Audrey Hepburn</ref>)، ''ترغیب دوستانه''<ref>''Friendly Persuasion'' </ref> (۱۹۵۶)، ''سرزمین بزرگ''<ref>''The Big Country'' </ref> (۱۹۵۸) و ''بن‌هور'' (۱۹۵۹) فیلمی بزرگ و حماسی که سه جایزه اسکار ازجمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را به‌دست آورد. در ۱۹۶۵ از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی<ref>''Academy of Motion Picture Arts and Sciences'' </ref>، جایزۀ اروینگ تالبرگ<ref>Irving Thalberg </ref> را دریافت کرد و در ۱۹۷۶ مؤسسه فیلم امریکا<ref>American Film Institute </ref> جایزه یک عمر فعالیت هنری را به او اعطا کرد. فیلمی مستند دربارۀ زندگی و آثارش، با نام ''به کارگردانی ویلیام وایلر''<ref>''Directed by William Wyler''</ref> در ۱۹۸۶ منتشر شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۶

ویلیام وایلر
William Wyler
زادروز مولوز، آلمان ۱۹۰۲م
درگذشت ۱۹۸۱م
محل زندگی آلمان و امریکا
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل سوییس و فرانسه
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
آثار  بلندی های بــادگـیــر (۱۹۳۹)؛ خــانــم مینی ور (۱۹۴۲؛، بن هور (۱۹۵۹) و دختر مضحک (۱۹۶۸)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی برای فیلم بهترین سال های زندگی ما (۱۹۴۶)، سه جایزه اسکار ازجمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم برای بن هور (۱۹۵۹)، دریافت جایزه اروینگ تالبرگ از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در ۱۹۶۵، و جایزه یک عمر فعالیت هنری از سوی موسسه فیلم امریکا در ۱۹۷۶

وایْلِر، ویلیام (۱۹۰۲ـ ۱۹۸۱)(Wyler, William)

ویلیام وایلر

کارگردان امریکایی سینما، زادۀ آلمان. سبکی ماهرانه و دقیق داشت و فیلم‌های بلندی‌های بادگیر[۱] (۱۹۳۹)، خانم مینی‌ور[۲] (۱۹۴۲)، بن هور[۳] (۱۹۵۹)، و دختر مضحک[۴] (۱۹۶۸) را کارگردانی کرد. از ۱۹۲۲ در امریکا زندگی ‌کرد. ویلیام وایلر در مولوز[۵]، آلمان، به‌دنیا آمد. در سوئیس و فرانسه تحصیل کرد. پیش از این‌که در ۱۹۲۵ به کارگردانی روآورد، سِمت‌های مختلفی را در استودیوهای یونیورسال تجربه کرد. پس از ساخت چند فیلم وسترن کوچک‌اندازه، فیلم‌های بحث‌انگیزی ساخت مانند قهرمانان جهنم[۶] (۱۹۳۰). در ۱۹۳۶ با ساموئل گلدوین[۷] همکاری سودمندی را آغاز کرد، که دَه سال به طول انجامید؛ بعضی از بهترین فیلم‌هایش در این دوره عبارت‌اند از این سه نفر[۸] (۱۹۳۶) دادزورث[۹] (۱۹۳۶) بن‌بست[۱۰] (۱۹۳۷)، جز‌بل[۱۱] (۱۹۳۷)، بهترین سال‌های زندگی ما[۱۲] (۱۹۴۶)؛ که فیلم اخیر جایزۀ اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای وایلر به ارمغان آوردند. درخلال جنگ‌ جهانی دوم در نیروی هوایی ارتش[۱۳] خدمت کرد و سه فیلم مستند ارزشمند ساخت. فیلم‌های پس از جنگ او عبارت‌اند از وارثه[۱۴] (۱۹۴۹)، داستان کارآگاه[۱۵] (۱۹۵۱)، کَری[۱۶] (۱۹۵۲)، تعطیلات در رم[۱۷] (۱۹۵۳، اولین فیلم آدری هپبورن[۱۸]ترغیب دوستانه[۱۹] (۱۹۵۶)، سرزمین بزرگ[۲۰] (۱۹۵۸) و بن‌هور (۱۹۵۹) فیلمی بزرگ و حماسی که سه جایزه اسکار ازجمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را به‌دست آورد. در ۱۹۶۵ از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی[۲۱]، جایزۀ اروینگ تالبرگ[۲۲] را دریافت کرد و در ۱۹۷۶ مؤسسه فیلم امریکا[۲۳] جایزه یک عمر فعالیت هنری را به او اعطا کرد. فیلمی مستند دربارۀ زندگی و آثارش، با نام به کارگردانی ویلیام وایلر[۲۴] در ۱۹۸۶ منتشر شد.

 


  1. Wuthering Heights
  2. Mrs Miniver
  3. Ben Hur
  4. Funny Girl
  5. Mulhouse
  6. Hell’s Heroes
  7. Samuel Goldwyn
  8. These Three
  9. Dodsworth
  10. Dead End
  11. Jezebel
  12. The Best Years of Our Lives
  13. Army Air Corps
  14. The Heiress
  15. Detective Story
  16. Carrie
  17. Roman Holiday
  18. Audrey Hepburn
  19. Friendly Persuasion
  20. The Big Country
  21. Academy of Motion Picture Arts and Sciences
  22. Irving Thalberg
  23. American Film Institute
  24. Directed by William Wyler