آتش کرکوی، سرود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آتش کَرَکوی، سرود Karakoy Fire | |||
آتش کَرَکوی، سرود (Karakoy Fire Anthem) | |||
شعری شش‌هجایی بازمانده از اواخر عهد ساسانی یا اوایل دورۀ اسلامی، برپایۀ یکی از روایت‌های حماسی کهن. داستان پدیدآمدن آتش کرکوی/کرکویه و ساختن سرود آن در داستان گرشاسب از ''شاهنامۀ'' ابوالمؤید بلخی آمده بود و مؤلف گمنام ''تاریخ سیستان'' آن را از ''شاهنامه'' نقل کرده است. به روایت این کتاب، کرکویه دراصل پرستشگاه ویژه و عبادتگاه گرشاسب بود. آتشگاه را بعدها کیخسرو و رستم پس از پیروزی بر افراسیاب و جادوی او برآوردند تا در نیرو و روشنایی ایزدی که گرشاسب در آن نهاده بود سهیم شوند. کیخسرو و رستم به پای دژ افراسیاب رسیدند و به منجنیق آتش انداختند و آن دژ سوخت و افراسیاب از آن‌جا گریخت و دیگر کسان سوختند و دژ ویران شد. پس، کیخسرو شارستان و آتشگاه کرکوی را در آن‌جا ساخت. | شعری شش‌هجایی بازمانده از اواخر عهد ساسانی یا اوایل دورۀ اسلامی، برپایۀ یکی از روایت‌های حماسی کهن. داستان پدیدآمدن آتش کرکوی/کرکویه و ساختن سرود آن در داستان گرشاسب از ''شاهنامۀ'' ابوالمؤید بلخی آمده بود و مؤلف گمنام ''تاریخ سیستان'' آن را از ''شاهنامه'' نقل کرده است. به روایت این کتاب، کرکویه دراصل پرستشگاه ویژه و عبادتگاه گرشاسب بود. آتشگاه را بعدها کیخسرو و رستم پس از پیروزی بر افراسیاب و جادوی او برآوردند تا در نیرو و روشنایی ایزدی که گرشاسب در آن نهاده بود سهیم شوند. کیخسرو و رستم به پای دژ افراسیاب رسیدند و به منجنیق آتش انداختند و آن دژ سوخت و افراسیاب از آن‌جا گریخت و دیگر کسان سوختند و دژ ویران شد. پس، کیخسرو شارستان و آتشگاه کرکوی را در آن‌جا ساخت. | ||
---- | |||
| | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم - آثار]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم - آثار]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۴
آتش کَرَکوی، سرود (Karakoy Fire Anthem)
شعری شش‌هجایی بازمانده از اواخر عهد ساسانی یا اوایل دورۀ اسلامی، برپایۀ یکی از روایت‌های حماسی کهن. داستان پدیدآمدن آتش کرکوی/کرکویه و ساختن سرود آن در داستان گرشاسب از شاهنامۀ ابوالمؤید بلخی آمده بود و مؤلف گمنام تاریخ سیستان آن را از شاهنامه نقل کرده است. به روایت این کتاب، کرکویه دراصل پرستشگاه ویژه و عبادتگاه گرشاسب بود. آتشگاه را بعدها کیخسرو و رستم پس از پیروزی بر افراسیاب و جادوی او برآوردند تا در نیرو و روشنایی ایزدی که گرشاسب در آن نهاده بود سهیم شوند. کیخسرو و رستم به پای دژ افراسیاب رسیدند و به منجنیق آتش انداختند و آن دژ سوخت و افراسیاب از آن‌جا گریخت و دیگر کسان سوختند و دژ ویران شد. پس، کیخسرو شارستان و آتشگاه کرکوی را در آن‌جا ساخت.