پپارد، جورج (۱۹۲۸ـ۱۹۹۴): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:130655000-2.jpg|بندانگشتی|جورج پپارد]] | [[پرونده:130655000-2.jpg|بندانگشتی|جورج پپارد]] | ||
پِپارد، جورج (۱۹۲۸ـ۱۹۹۴)(Peppard, George) | پِپارد، جورج (۱۹۲۸ـ۱۹۹۴)(Peppard, George) | ||
خط ۸: | خط ۱۷: | ||
| | ||
---- | |||
<br /> <!--13065500--> | <br /> <!--13065500--> |
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۸
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |خویشاوندان سرشناس = |گروه مقاله =سینما |دوره = |فعالیتهای مهم = |رشته = |پست تخصصی = |باشگاه = }}
پِپارد، جورج (۱۹۲۸ـ۱۹۹۴)(Peppard, George)
بازیگر امریکایی. با بازی در نقش اول برخی از فیلمهای اوایل دهۀ ۱۹۶۰، مانند صبحانه در تیفانی[۱] (۱۹۶۱) و چاپلوسان (هوسبازان)[۲] (۱۹۶۴)، تواناییِ خود را در کمگویی و گزیدهگویی نشان داد؛ از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ در مجموعۀ تلویزیونی گروه یک[۳]، تولید شبکۀ انبیسی[۴]، نقش رهبر سفیدموی گروه را بازی کرد که سیگار برگی را میجَوید. پپارد در دیترویت[۵]، میشیگان، بهدنیا آمد. در اَکتورز استودیو[۶] آموزش دید و سپس به بازی در نمایشهای تلویزیونی پرداخت و نخستین فیلمش را در۱۹۵۷ بازی کرد. شانس بزرگش بازی در فیلم صبحانه در تیفانی بود که در آن نقش مرد عاشقی را بازی میکرد که سرانجام ارزشهای تازه و معنای واقعی عشق را در وجود آدری هپبورن[۷] مییابد. بهنظر میرسید که او پس از آن فیلم در صدر هنرپیشههای هالیوود قرار گیرد ولی نتوانست از این موفقیت زودهنگام بهخوبی استفاده کند. در دو دهۀ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ نیز مرتب در فیلمها بازی کرد ولی معمولاً در قالبِ شخصیتهای زورگو و خشنِ قدیمی ظاهر میشد و البته گاهی در فیلمهای کمدی، که اکنون فراموش شدهاند، نیز نقش ایفا میکرد، مثل شاد بودن چه اشکالی دارد؟[۸] (۱۹۶۸). از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ در مجموعۀ تلویزیونیِ معروف و کارآگاهی باناچک[۹]در نقش اصلی بازی کرد، و برآن بود که با کارگردانی و تهیهکنندگی فیلم سینمایی پنج مایل تا خانه[۱۰] (۱۹۷۸) حیطۀ کارش را گسترده سازد ولی این فیلم با موفقیت اندکی روبهرو شد. در سالهای آخر عمر گاهی در تئاتر بازی میکرد و ازجمله در نمایش سّیار شیر در زمستان[۱۱] (۱۹۹۲) در شهرهای امریکا بر روی صحنه رفت.