آدریان، ادگار داگلاس (۱۸۸۹ـ۱۹۷۷): تفاوت میان نسخه‌ها

}}آدریان، اِدگار داگلاس (۱۸۸۹ـ۱۹۷۷)(Adrian, Edgar Douglas)<br/> [[File:10059100.jpg|thumb|آدريان، اِدگار داگلاس]] بارون آدریان اول متخصص انگلیسی فیزیولوژی. به‌سبب تحقیقات مشترکش با [[شرینگتون، چارلز (۱۸۵۷ـ۱۹۵۲)|چارلز شرینگتون]]<ref>Charles Sherrington</ref> در زمینۀ تکانۀ عصبی<ref>nerve impulse</ref> و عملکرد یاخته‌های عصبی، [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] پزشکی ۱۹۳۲م را دریافت کرد. او از اولین کسانی بود که فعالیت الکتریکی مغز را بررسی می‌کردند. در ۱۹۵۵ لقب [[بارون]] گرفت. در [[لندن (انگلستان)|لندن]] زاده شد و در [[کیمبریج]] و بیمارستان سن بارتولومیو<ref>St Bartholomew\'s Hospital</ref>در لندن درس خواند. از ۱۹۱۹م، در کیمبریج مناصب دانشگاهی داشت. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۳م، با موفقیت وجود تکانه‌هایی عصبی را ثبت کرد که از یک رشتۀ عصبی حسی یا حرکتی عبور می‌کردند. برای نخستین‌بار از تقویت‌کننده‌های دریچۀ ترمیونیک<ref>thermionic valve</ref> استفاده کرد و دریافت تغییر شدت یا ماهیت تحریک در یک رشتۀ عصبی تغییری در تکانۀ الکتریکی ایجاد نمی‌کند. همچنین، کشف کرد برخی از اعضای حسی، از قبیل اعضای حس [[لامسه]]، به‌سرعت با یک تحریک دایمی تطبیق پیدا می‌کنند، ولی بعضی دیگر، ازجمله دوک‌های عضلانی<ref>muscle spindles</ref>، به کندی با چنین محرک‌هایی سازگار می‌شوند یا اصلاً تطبیق پیدا نمی‌کنند. از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۶م، ایدرین نحوۀ فعالیت الکتریکی موزون دستگاه مولد عصبی را بررسی کرد و از نخستین دانشمندانی بود که ثبت فعالیت‌های الکتریکی مغز یا نوار مغزی<ref>electroencephalogram</ref> (ایی‌ایی‌جی) را وسیعاً به‌کار گرفت. از ۱۹۳۷ تا ۱۹۵۹م، به مطالعۀ حس بویایی پرداخت. برخی از آثارش عبارت‌اند از ''نحوۀ عملکرد عصبی''<ref>The Mechanism of Nervous Action</ref> (۱۹۳۲م) و ''زمینۀ فیزیکی ادراک''<ref>The Physical Background of Perception</ref> (۱۹۴۷م).