شارل هفتم (۱۶۹۷ـ۱۷۴۵): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۷

شارل هفتم (۱۶۹۷ـ۱۷۴۵)(Charles VII)

(یا: کارل آلبرشت^[۱]؛ شارل آلبر^[۲]) امپراتور امپراتوری مقدس روم^[۳] (۱۷۴۲‌ـ‌۱۷۴۵) و فرمانروای باواریا (۱۷۲۶‌ـ‌۱۷۴۵). در ۱۷۴۲، در مخالفت با فرانتس^[۴]، از خاندان هابسبورگ^[۵] و دوک اعظم توسکان^[۶] و شوهر ماری ترز^[۷]، امپراتور امپراتوری مقدس روم شد. شارل آلبرشت پس از به‌ارث بردن تاج‌وتختِ باواریا، از ادعای خود بر تاج‌وتخت اتریش دست برداشت و امپراتوری شارل ششم^[۸] و ولیعهدی ماریا ترزا، دختر وی، را به رسمیت شناخت. درپی مرگ شارل ششم در ۱۷۴۰، شارل آلبرشت بی‌درنگ به جمع مخالفان ترزا پیوست و با کمک پروس^[۹] و فرانسه با نام امپراتور شارل هفتم تاج‌گذاری کرد (۱۷۴۲)؛ لیکن هم‌زمان با تاج‌گذاری وی نیروهای اتریش، باواریا را درهم نوردیدند. کمی پیش از مرگش، با حمایت‌های پروس و فرانسه سرزمین‌های از دست‌رفته را بازگرفت. پس از او، فرانتس اول^[۱۰]، شوهر ماریا ترزا، به امپراتوری انتخاب شد.

↑ Karl Albrecht
↑ Charles Albert
↑ Holy Roman Empire
↑ Francis
↑ Habsburg
↑ Tuscany
↑ Maria Theresa
↑ Charles VI
↑ Prussia
↑ Francis I

[1] Karl Albrecht

[2] Charles Albert

[3] Holy Roman Empire

[4] Francis

[5] Habsburg

[6] Tuscany

[7] Maria Theresa

[8] Charles VI

[9] Prussia

[10] Francis I

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۱ (نمایش مبدأ) Mohammadi2 (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری		نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۷ (نمایش مبدأ) Mohammadi2 (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری
خط ۱:		خط ۱:

	شارل هفتم (۱۶۹۷ـ۱۷۴۵)(Charles VII)<br /> [[File:26014200.jpg\|thumb\|شارل هفتم]](یا: کارل آلبرشت<ref>Karl Albrecht</ref>؛ شارل آلبر<ref>Charles Albert</ref>) امپراتور امپراتوری مقدس روم<ref>Holy Roman Empire</ref> (۱۷۴۲‌ـ‌۱۷۴۵) و ~~فرمــانـــروای بــاواریا~~ (۱۷۲۶‌ـ‌۱۷۴۵). در ۱۷۴۲، در مخالفت با فرانتس<ref>Francis</ref>، از خاندان هابسبورگ<ref>Habsburg</ref> و دوک اعظم توسکان<ref>Tuscany</ref> و شوهر ماری ترز<ref>Maria Theresa</ref>، امپراتور امپراتوری مقدس روم شد. شارل آلبرشت پس از به‌ارث بردن تاج‌وتختِ باواریا، از ادعای خود بر تاج‌وتخت اتریش دست برداشت و امپراتوری شارل ششم<ref>Charles VI</ref> و ولیعهدی ماریا ترزا، دختر وی، را به رسمیت شناخت. درپی مرگ شارل ششم در ۱۷۴۰، شارل آلبرشت بی‌درنگ به جمع مخالفان ترزا پیوست و با کمک پروس<ref>Prussia</ref> و فرانسه با نام امپراتور شارل هفتم تاج‌گذاری کرد (۱۷۴۲)؛ لیکن هم‌زمان با تاج‌گذاری وی نیروهای اتریش، باواریا را درهم نوردیدند. کمی پیش از مرگش، با حمایت‌های پروس و فرانسه سرزمین‌های از دست‌رفته را بازگرفت. پس از او، فرانتس اول<ref>Francis I</ref>، شوهر ماریا ترزا، به امپراتوری انتخاب شد.		شارل هفتم (۱۶۹۷ـ۱۷۴۵)(Charles VII)<br /> [[File:26014200.jpg\|thumb\|شارل هفتم]](یا: کارل آلبرشت<ref>Karl Albrecht</ref>؛ شارل آلبر<ref>Charles Albert</ref>) امپراتور امپراتوری مقدس روم<ref>Holy Roman Empire</ref> (۱۷۴۲‌ـ‌۱۷۴۵) و فرمانروای باواریا (۱۷۲۶‌ـ‌۱۷۴۵). در ۱۷۴۲، در مخالفت با فرانتس<ref>Francis</ref>، از خاندان هابسبورگ<ref>Habsburg</ref> و دوک اعظم توسکان<ref>Tuscany</ref> و شوهر ماری ترز<ref>Maria Theresa</ref>، امپراتور امپراتوری مقدس روم شد. شارل آلبرشت پس از به‌ارث بردن تاج‌وتختِ باواریا، از ادعای خود بر تاج‌وتخت اتریش دست برداشت و امپراتوری شارل ششم<ref>Charles VI</ref> و ولیعهدی ماریا ترزا، دختر وی، را به رسمیت شناخت. درپی مرگ شارل ششم در ۱۷۴۰، شارل آلبرشت بی‌درنگ به جمع مخالفان ترزا پیوست و با کمک پروس<ref>Prussia</ref> و فرانسه با نام امپراتور شارل هفتم تاج‌گذاری کرد (۱۷۴۲)؛ لیکن هم‌زمان با تاج‌گذاری وی نیروهای اتریش، باواریا را درهم نوردیدند. کمی پیش از مرگش، با حمایت‌های پروس و فرانسه سرزمین‌های از دست‌رفته را بازگرفت. پس از او، فرانتس اول<ref>Francis I</ref>، شوهر ماریا ترزا، به امپراتوری انتخاب شد.