کلاری، محمود (تهران ۱۳۳۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های هفتم (برای فیلم سرب- 1367)، چهاردهم (برای فیلم گبه- 1374)، هجدهم (برای فیلم بوی کافور، عطر یاس- 1378)، سیمرغ بلورین ویژۀ هنر و تجربۀ دورۀ بیست و پنجم (برای فیلم خون‌بازی- 1385) و همچنین از بیست و نهمین دورۀ جشنواره فیلم فجر (برای فیلم جدایی نادر از سیمین- 1389)
|جوایز و افتخارات =سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری دوره‌های هفتم، چهاردهم، هجدهم و بیست و نهم جشنواره فیلم فجر
|آثار  =نیمه پنهان (۱۳۷۹)، خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰)، آبادان (۱۳۸۱)، بوتیک (۱۳۸۲)، سربازهای جمعه (۱۳۸۲)
|آثار  =نیمه پنهان (۱۳۷۹)، خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰)، آبادان (۱۳۸۱)، بوتیک (۱۳۸۲)، سربازهای جمعه (۱۳۸۲)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۹: خط ۲۹:
محمود کلاری‌ (تهران 24 فروردین ۱۳۳۰ش- )<br>
محمود کلاری‌ (تهران 24 فروردین ۱۳۳۰ش- )<br>


عکاس و فیلم‌بردار ایرانی. فعالیت خود را در سینما با عکاسی فیلم ''مدرسۀ موش‌ها'' (۱۳۶۳ش، [[برومند، مرضیه (تهران ۱۳۳۰ش)|مرضیه برومند]]، [[طالبی، محمدعلی (تهران ۱۳۳۷ش)|محمدعلی طالبی]]) آغاز کرد. در آغاز دهۀ‌ ۱۳۵۰ به‌‌صورت‌ تجربی‌ و از ۱۳۵۳ به‌شکل ‌حرفه‌ای‌ برای‌ مطبوعات عکاسی‌ کرد‌. در فیلم ''جاده‌های سرد'' نخستین‌بار فیلم‌برداری حرفه‌ای را تجربه کرد، و با ''روزهای‌ انتظار'' (۱۳۶۶) به مقام مدیر فیلم‌برداری‌ ارتقا یافت. بعد از ''شیر سنگی''‌ (۱۳۶۶) و ''ویزا'' (۱۳۶۷فیلم‌برداری‌ ''سرب ''(۱۳۶۸)، دورۀ ‌جدیدی‌ در فعالیت‌ حرفه‌ای‌اش‌ است‌. تا پیش ‌از ''سرب،''‌ وسوسه‌های‌ عکاسی‌ دست‌مایۀ‌ اصلی‌ کارهای‌ او را تشکیل‌ می‌داد؛ اما از ''سرب''‌ به‌‌بعد دقت‌ ویژه‌ای‌ در نورپردازی کرد که‌ در زیبا‌شناسی‌ فیلم‌ تأثیر داشت. همچنین فیلم‌های ''ابر و آفتاب‌'' (۱۳۷۵) و ''رقص‌ با رؤیا'' (۱۳۸۰) را کارگردانی کرده است. ازجمله کارهایی که فیلم‌برداری کرده است، عبارت‌اند از ''نیمه پنهان'' (۱۳۷۹)، ''خانه‌ای روی آب'' (۱۳۸۰)، ''آبادان'' (۱۳۸۱)، ''بوتیک'' (۱۳۸۲)، ''سربازهای جمعه'' (۱۳۸۲).
عکاس و فیلم‌بردار ایرانی. دورۀ تخصصی شناخت و تکنیک عکاسی را در [[نیویورک]] گذراند و در آژانس بین‌المللی عکس خبری سیگما در پاریس عکاسی کرد. کلاری تاکنون موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های هفتم (برای فیلم ''سرب''- 1367)، چهاردهم (برای فیلم ''[[گبه (سینما)|گبه]]''- 1374هجدهم (برای فیلم ''بوی کافور، عطر یاس''- 1378سیمرغ بلورین ویژۀ هنر و تجربۀ دورۀ بیست و پنجم (برای فیلم ''[[خون بازی|خون‌بازی]]''- 1385) و همچنین از بیست و نهمین دورۀ جشنواره فیلم فجر (برای فیلم ''[[جدایی نادر از سیمین]]''- 1389) شده و از این حیث در سینمای ایران رکورددار است. علاوه بر این وی جوایز و افتخارات دیگری را نیز از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی برای فیلم‌برداری کسب کرده است.


کلاری تاکنون موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های هفتم (برای فیلم سرب- 1367)، چهاردهم (برای فیلم گبه- 1374هجدهم (برای فیلم بوی کافور، عطر یاس- 1378سیمرغ بلورین ویژۀ هنر و تجربۀ دورۀ بیست و پنجم (برای فیلم خون‌بازی- 1385) و همچنین از بیست و نهمین دورۀ جشنواره فیلم فجر (برای فیلم جدایی نادر از سیمین- 1389) شده و از این حیث در سینمای ایران رکورددار است. علاوه بر این وی جوایز و افتخارات دیگری را نیز از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی برای فیلم‌برداری کسب کرده است. <br><!--35242700-->
کلاری در آغاز دهۀ‌ ۱۳۵۰ به‌‌صورت‌ تجربی‌ و از ۱۳۵۳ به‌شکل ‌حرفه‌ای‌ برای‌ مطبوعات عکاسی‌ کرد‌. وی اولین نمایشگاه عکس خود را با عنوان «حکایت تنهایی آدم» در سال ۱۳۵۵ در تهران برگزار کرده است. زمینۀ ورود کلاری به سینما با عکاسی فیلم ''مدرسۀ موش‌ها'' (۱۳۶۳ش، [[برومند، مرضیه (تهران ۱۳۳۰ش)|مرضیه برومند]]، [[طالبی، محمدعلی (تهران ۱۳۳۷ش)|محمدعلی طالبی]]) بوده است. سپس در فیلم ''جاده‌های سرد'' نخستین‌بار فیلم‌برداری حرفه‌ای را تجربه کرد، و با ''روزهای‌ انتظار'' (۱۳۶۶) به مقام مدیر فیلم‌برداری‌ ارتقا یافت. بعد از ''شیر سنگی''‌ (۱۳۶۶) و ''ویزا'' (۱۳۶۷فیلم‌برداری‌ ''سرب ''(۱۳۶7دورۀ ‌جدیدی‌ در فعالیت‌ حرفه‌ای‌ کلاری بود. تا پیش ‌از ''سرب،''‌ وسوسه‌های‌ عکاسی‌ دست‌مایۀ‌ اصلی‌ کارهای‌ او را تشکیل‌ می‌داد؛ اما از ''سرب''‌ به‌‌بعد دقت‌ ویژه‌ای‌ در نورپردازی کرد که‌ در زیبا‌شناسی‌ فیلم‌ تأثیر داشت. کلاری علاوه بر کار عکاسی و فیلمبرداری و همچنین بازی در چند فیلم سینمایی، فیلمنامۀ فیلم‌های ''ابر و آفتاب‌'' (۱۳۷۵) و ''رقص‌ با رؤیا'' (۱۳۸۰) را نوشته و خود کارگردانی کرده است.
 
 
 
'''فهرست آثار''' سینمایی، در سمت مدیر فیلمبرداری
 
*كلمبوس (۱۳۹۷)
*بمب يك عاشقانه (۱۳۹۶)
*بهت (۱۳۹۶)
*خوك (۱۳۹۶)
*ساعت 5 عصر (۱۳۹۵)
*فراری (۱۳۹۵)
*نهنگ عنبر 2: سلكشن رويا (۱۳۹۵)
*باديگارد (۱۳۹۴)
*هفت ماهگی (۱۳۹۴)
*آتش بس 2 (۱۳۹۳)
*كوچۀ بی‌نام (۱۳۹۳)
*مرگ ماهی (۱۳۹۳)
*اشباح (۱۳۹۲)
*تمشك (۱۳۹۲)
*ماهی و گربه (۱۳۹۲)
*گذشته (۱۳۹۱)
*استرداد (۱۳۹۰)
*برف روی كاج‌ها (۱۳۹۰)
*من همسرش هستم (۱۳۹۰)
*پايان دوم (۱۳۸۹)
*پرتقال خونی (۱۳۸۹)
*جدايی نادر از سيمين (۱۳۸۹)
*آدمكش (۱۳۸۸)
*شكلات داغ (۱۳۸۸)
*امشب شب مهتابه (۱۳۸۷)
*چهل سالگی (۱۳۸۷)
*هفت و پنج دقيقه (۱۳۸۷)
*خاك آشنا (۱۳۸۶)
*خواب ليلا (۱۳۸۶)
*صدسال به اين سال‌ها (۱۳۸۶)
*خون بازی (۱۳۸۵)
*گرگ و ميش (۱۳۸۵)
*نسل جادويی (۱۳۸۵)
*آفسايد (۱۳۸۴)
*پروندۀ هاوانا (۱۳۸۴)
*يك بوس كوچولو (۱۳۸۴)
*بيد مجنون (۱۳۸۳)
*ماهی‌ها عاشق می‌شوند (۱۳۸۳)
*بابا عزيز (۱۳۸۲)
*بوتيك (۱۳۸۲)
*سربازهای جمعه (۱۳۸۲)
*آبادان (۱۳۸۱)
*چشمان سياه (۱۳۸۱)
*خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰)
*نيمه پنهان (۱۳۸۰)
*آب و آتش (۱۳۷۹)
*بوی كافور، عطر ياس (۱۳۷۸)
*ميكس (۱۳۷۸)
*داستان‌های جزيره (اپيزود اول: دختردايی گمشده- ۱۳۷۷)
*سياوش (۱۳۷۷)
*قرمز (۱۳۷۷)
*درخت گلابی (۱۳۷۶)
*ابر و آفتاب (۱۳۷۵)
*ليلا (۱۳۷۵)
*نامزدی (۱۳۷۵)
*گبه (۱۳۷۴)
*سمفونی تهران (۱۳۷۳)
*همسر (۱۳۷۲)
*همسفر (۱۳۷۲)
*از كرخه تا راين (۱۳۷۱)
*چشم‌هايم برای تو (۱۳۷۱)
*سارا (۱۳۷۱)
*دلشدگان (۱۳۷۰)
*دو نفر و نصفی (۱۳۷۰)
*ردپای گرگ (۱۳۷۰)
*مرغابی وحشی (۱۳۷۰)
*گروهبان (۱۳۶۹)
*نوبت عاشقي (۱۳۶۹)
*ای ايران (۱۳۶۸)
*ريحانه (۱۳۶۸)
*مادر (۱۳۶۸)
*سرب (۱۳۶۷)
*ويزا (۱۳۶۶)
*روزهای انتظار (1366)
 
----
 
 
 
<br />
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[رده:عکاسی]]
[[رده:عکاسی]]
[[رده:(عکاسی)اشخاص و آثار]]
[[رده:(عکاسی)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۲

محمود‌ کلاری
زادروز تهران 24 فروردین ۱۳۳۰ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی فیلمبردار
شغل و تخصص های دیگر عکاس
آثار نیمه پنهان (۱۳۷۹)، خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰)، آبادان (۱۳۸۱)، بوتیک (۱۳۸۲)، سربازهای جمعه (۱۳۸۲)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری دوره‌های هفتم، چهاردهم، هجدهم و بیست و نهم جشنواره فیلم فجر
محمود کلاری
محمود کلاری
محمود کلاری
محمود کلاری

محمود کلاری‌ (تهران 24 فروردین ۱۳۳۰ش- )

عکاس و فیلم‌بردار ایرانی. دورۀ تخصصی شناخت و تکنیک عکاسی را در نیویورک گذراند و در آژانس بین‌المللی عکس خبری سیگما در پاریس عکاسی کرد. کلاری تاکنون موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های هفتم (برای فیلم سرب- 1367)، چهاردهم (برای فیلم گبه- 1374)، هجدهم (برای فیلم بوی کافور، عطر یاس- 1378)، سیمرغ بلورین ویژۀ هنر و تجربۀ دورۀ بیست و پنجم (برای فیلم خون‌بازی- 1385) و همچنین از بیست و نهمین دورۀ جشنواره فیلم فجر (برای فیلم جدایی نادر از سیمین- 1389) شده و از این حیث در سینمای ایران رکورددار است. علاوه بر این وی جوایز و افتخارات دیگری را نیز از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی برای فیلم‌برداری کسب کرده است.

کلاری در آغاز دهۀ‌ ۱۳۵۰ به‌‌صورت‌ تجربی‌ و از ۱۳۵۳ به‌شکل ‌حرفه‌ای‌ برای‌ مطبوعات عکاسی‌ کرد‌. وی اولین نمایشگاه عکس خود را با عنوان «حکایت تنهایی آدم» در سال ۱۳۵۵ در تهران برگزار کرده است. زمینۀ ورود کلاری به سینما با عکاسی فیلم مدرسۀ موش‌ها (۱۳۶۳ش، مرضیه برومند، محمدعلی طالبی) بوده است. سپس در فیلم جاده‌های سرد نخستین‌بار فیلم‌برداری حرفه‌ای را تجربه کرد، و با روزهای‌ انتظار (۱۳۶۶) به مقام مدیر فیلم‌برداری‌ ارتقا یافت. بعد از شیر سنگی‌ (۱۳۶۶) و ویزا (۱۳۶۷)، فیلم‌برداری‌ سرب (۱۳۶7)، دورۀ ‌جدیدی‌ در فعالیت‌ حرفه‌ای‌ کلاری بود. تا پیش ‌از سرب،‌ وسوسه‌های‌ عکاسی‌ دست‌مایۀ‌ اصلی‌ کارهای‌ او را تشکیل‌ می‌داد؛ اما از سرب‌ به‌‌بعد دقت‌ ویژه‌ای‌ در نورپردازی کرد که‌ در زیبا‌شناسی‌ فیلم‌ تأثیر داشت. کلاری علاوه بر کار عکاسی و فیلمبرداری و همچنین بازی در چند فیلم سینمایی، فیلمنامۀ فیلم‌های ابر و آفتاب‌ (۱۳۷۵) و رقص‌ با رؤیا (۱۳۸۰) را نوشته و خود کارگردانی کرده است.


فهرست آثار سینمایی، در سمت مدیر فیلمبرداری

  • كلمبوس (۱۳۹۷)
  • بمب يك عاشقانه (۱۳۹۶)
  • بهت (۱۳۹۶)
  • خوك (۱۳۹۶)
  • ساعت 5 عصر (۱۳۹۵)
  • فراری (۱۳۹۵)
  • نهنگ عنبر 2: سلكشن رويا (۱۳۹۵)
  • باديگارد (۱۳۹۴)
  • هفت ماهگی (۱۳۹۴)
  • آتش بس 2 (۱۳۹۳)
  • كوچۀ بی‌نام (۱۳۹۳)
  • مرگ ماهی (۱۳۹۳)
  • اشباح (۱۳۹۲)
  • تمشك (۱۳۹۲)
  • ماهی و گربه (۱۳۹۲)
  • گذشته (۱۳۹۱)
  • استرداد (۱۳۹۰)
  • برف روی كاج‌ها (۱۳۹۰)
  • من همسرش هستم (۱۳۹۰)
  • پايان دوم (۱۳۸۹)
  • پرتقال خونی (۱۳۸۹)
  • جدايی نادر از سيمين (۱۳۸۹)
  • آدمكش (۱۳۸۸)
  • شكلات داغ (۱۳۸۸)
  • امشب شب مهتابه (۱۳۸۷)
  • چهل سالگی (۱۳۸۷)
  • هفت و پنج دقيقه (۱۳۸۷)
  • خاك آشنا (۱۳۸۶)
  • خواب ليلا (۱۳۸۶)
  • صدسال به اين سال‌ها (۱۳۸۶)
  • خون بازی (۱۳۸۵)
  • گرگ و ميش (۱۳۸۵)
  • نسل جادويی (۱۳۸۵)
  • آفسايد (۱۳۸۴)
  • پروندۀ هاوانا (۱۳۸۴)
  • يك بوس كوچولو (۱۳۸۴)
  • بيد مجنون (۱۳۸۳)
  • ماهی‌ها عاشق می‌شوند (۱۳۸۳)
  • بابا عزيز (۱۳۸۲)
  • بوتيك (۱۳۸۲)
  • سربازهای جمعه (۱۳۸۲)
  • آبادان (۱۳۸۱)
  • چشمان سياه (۱۳۸۱)
  • خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰)
  • نيمه پنهان (۱۳۸۰)
  • آب و آتش (۱۳۷۹)
  • بوی كافور، عطر ياس (۱۳۷۸)
  • ميكس (۱۳۷۸)
  • داستان‌های جزيره (اپيزود اول: دختردايی گمشده- ۱۳۷۷)
  • سياوش (۱۳۷۷)
  • قرمز (۱۳۷۷)
  • درخت گلابی (۱۳۷۶)
  • ابر و آفتاب (۱۳۷۵)
  • ليلا (۱۳۷۵)
  • نامزدی (۱۳۷۵)
  • گبه (۱۳۷۴)
  • سمفونی تهران (۱۳۷۳)
  • همسر (۱۳۷۲)
  • همسفر (۱۳۷۲)
  • از كرخه تا راين (۱۳۷۱)
  • چشم‌هايم برای تو (۱۳۷۱)
  • سارا (۱۳۷۱)
  • دلشدگان (۱۳۷۰)
  • دو نفر و نصفی (۱۳۷۰)
  • ردپای گرگ (۱۳۷۰)
  • مرغابی وحشی (۱۳۷۰)
  • گروهبان (۱۳۶۹)
  • نوبت عاشقي (۱۳۶۹)
  • ای ايران (۱۳۶۸)
  • ريحانه (۱۳۶۸)
  • مادر (۱۳۶۸)
  • سرب (۱۳۶۷)
  • ويزا (۱۳۶۶)
  • روزهای انتظار (1366)