فیض آباد (هند): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
فیض‌آباد (هند) | فیض‌آباد (هند) | ||
شهری در اوتارپرادش | شهری در [[اوتارپرادش]] [[هند]]، با ۱۷۸هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). در رأس بخش قابل کشتی‌رانی رود [[گاگرا]]<ref>Ghagara River</ref> قرار دارد و دارای پالایشگاه شکر، و مرکز فروش محصولات کشاورزی است. سعادت خان برهان‌الملک، از خاندانی از سادات [[نیشابور، شهر|نیشابور]]، در ۱۱۳۲ق این شهر را بنا کرد. فیض‌آباد از ۱۷۲۴ـ۱۷۲۵ پایتخت [[اوده]]<ref>Oudh </ref> بود. فرمانروایان آن باغ‌ها و بازارهای فراوان در شهر ایجاد کردند. شجاع‌الدوله، سومین نواب، که بیشتر در [[لکهنو]]<ref>Lucknow</ref> اقامت داشت، با شکست از انگلیسی‌ها (۱۷۶۶) به فیض‌آباد نقل مکان کرد. در ۱۱۸۹م، آصف‌الدوله، چهارمین نواب، لکهنو را مقر خود قرار داد و از اهمیت فیض‌آباد کاسته شد. [[انگلستان]] در ۱۸۴۷، اوده را به قلمرو خود منضم کرد و فیض‌آباد دوباره رونق گرفت. مزار شجاع‌الدوله و همسرش، بهوبیگم، از اماکن تاریخی این شهر است. شهر باستانی [[آیودهیا]] را نیز شامل می‌شود. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۸
فیض‌آباد (هند)
شهری در اوتارپرادش هند، با ۱۷۸هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). در رأس بخش قابل کشتی‌رانی رود گاگرا[۱] قرار دارد و دارای پالایشگاه شکر، و مرکز فروش محصولات کشاورزی است. سعادت خان برهان‌الملک، از خاندانی از سادات نیشابور، در ۱۱۳۲ق این شهر را بنا کرد. فیض‌آباد از ۱۷۲۴ـ۱۷۲۵ پایتخت اوده[۲] بود. فرمانروایان آن باغ‌ها و بازارهای فراوان در شهر ایجاد کردند. شجاع‌الدوله، سومین نواب، که بیشتر در لکهنو[۳] اقامت داشت، با شکست از انگلیسی‌ها (۱۷۶۶) به فیض‌آباد نقل مکان کرد. در ۱۱۸۹م، آصف‌الدوله، چهارمین نواب، لکهنو را مقر خود قرار داد و از اهمیت فیض‌آباد کاسته شد. انگلستان در ۱۸۴۷، اوده را به قلمرو خود منضم کرد و فیض‌آباد دوباره رونق گرفت. مزار شجاع‌الدوله و همسرش، بهوبیگم، از اماکن تاریخی این شهر است. شهر باستانی آیودهیا را نیز شامل می‌شود.