آریل (اخترشناسی): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
آریِل (اخترشناسی)(Ariel)<br/> در [[اخترشناسی]]، نزدیک‌ترین [[قمر]]<ref>moon</ref> از قمرهای اصلی پنج‌گانۀ سیارۀ [[اورانوس]]<ref>Uranus</ref>. ویلیام لاسل<ref>William Lassell</ref>، اخترشناس انگلیسی (۱۷۹۹ـ۱۸۸۰م)، این قمر را در ۱۸۵۱م کشف کرد، اما احتمالاً چهار سال پیش از این تاریخ نیز [[اشترووه، اوتو فون (۱۸۹۷ـ۱۹۶۳)|اوتو اشترووه]]<ref>Otto Struve</ref>، اخترشناس روس، آن را دیده بود. تصور می‌شود که آریل در اصل از آب منجمد تشکیل شده باشد. قطر تخمینی آن ۱,۱۶۰ کیلومتر است، و در فاصلۀ میانگین ۱۹۱,۰۲۰ کیلومتری، با تناوب ۲.۵۲روزه (زمان هر بار گردش به دور [[سیاره]]) به دور اورانوس می‌گردد. تصاویر ارسالی [[ویجر|کاوشگر ویجر]] ۲<ref>Voyager 2</ref> حفره‌ها و شیارهایی را روی این قمر نشان می‌دهد که احتمالاً براثر فعالیت آتشفشانی پدید آمده‌اند.<br/> | آریِل (اخترشناسی)(Ariel)<br/> در [[اخترشناسی]]، نزدیک‌ترین [[قمر]]<ref>moon</ref> از قمرهای اصلی پنج‌گانۀ سیارۀ [[اورانوس]]<ref>Uranus</ref>. ویلیام لاسل<ref>William Lassell</ref>، اخترشناس انگلیسی (۱۷۹۹ـ۱۸۸۰م)، این قمر را در ۱۸۵۱م کشف کرد، اما احتمالاً چهار سال پیش از این تاریخ نیز [[اشترووه، اوتو فون (۱۸۹۷ـ۱۹۶۳)|اوتو اشترووه]]<ref>Otto Struve</ref>، اخترشناس روس، آن را دیده بود. تصور می‌شود که آریل در اصل از آب منجمد تشکیل شده باشد. قطر تخمینی آن ۱,۱۶۰ کیلومتر است، و در فاصلۀ میانگین ۱۹۱,۰۲۰ کیلومتری، با تناوب ۲.۵۲روزه (زمان هر بار گردش به دور [[سیاره]]) به دور اورانوس می‌گردد. تصاویر ارسالی [[ویجر|کاوشگر ویجر]] ۲<ref>Voyager 2</ref> حفره‌ها و شیارهایی را روی این قمر نشان می‌دهد که احتمالاً براثر فعالیت آتشفشانی پدید آمده‌اند.<br/> | ||
[[Category:اخترشناسی]] [[Category:اجرام آسمانی]] | |||
----[[Category:اخترشناسی]] [[Category:اجرام آسمانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۳
آریِل (اخترشناسی)(Ariel)
در اخترشناسی، نزدیک‌ترین قمر[۱] از قمرهای اصلی پنج‌گانۀ سیارۀ اورانوس[۲]. ویلیام لاسل[۳]، اخترشناس انگلیسی (۱۷۹۹ـ۱۸۸۰م)، این قمر را در ۱۸۵۱م کشف کرد، اما احتمالاً چهار سال پیش از این تاریخ نیز اوتو اشترووه[۴]، اخترشناس روس، آن را دیده بود. تصور می‌شود که آریل در اصل از آب منجمد تشکیل شده باشد. قطر تخمینی آن ۱,۱۶۰ کیلومتر است، و در فاصلۀ میانگین ۱۹۱,۰۲۰ کیلومتری، با تناوب ۲.۵۲روزه (زمان هر بار گردش به دور سیاره) به دور اورانوس می‌گردد. تصاویر ارسالی کاوشگر ویجر ۲[۵] حفره‌ها و شیارهایی را روی این قمر نشان می‌دهد که احتمالاً براثر فعالیت آتشفشانی پدید آمده‌اند.