ریچاردسون، هنری (۱۸۳۸ـ۱۸۸۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
ریچاردسون، هنری (۱۸۳۸ـ۱۸۸۶)(Richardson, Henry) | |||
معمار امریکایی. به‌سبب احیای سبک رومانسک (رومی‌وار)<ref>Romanesque </ref> در آثارش شهرت یافت، و بر لوئیس سالیوان<ref>Louis Sullivan</ref> بسیار تأثیر گذاشت. بناهایش عبارت‌اند از سِوِر هال<ref>Sever Hall</ref> (۱۸۷۸) و آستین هال<ref>Austin Hall</ref> (۱۸۸۱) در دانشگاه | معمار امریکایی. به‌سبب احیای سبک رومانسک (رومی‌وار)<ref>Romanesque </ref> در آثارش شهرت یافت، و بر لوئیس سالیوان<ref>Louis Sullivan</ref> بسیار تأثیر گذاشت. بناهایش عبارت‌اند از سِوِر هال<ref>Sever Hall</ref> (۱۸۷۸) و آستین هال<ref>Austin Hall</ref> (۱۸۸۱) در [[دانشگاه هاروارد]]، و بنای عظیم انبار عمده‌فروشی مارشال فیلد<ref>Marshall Field Wholesale Warehouse</ref>، [[شیکاگو]] (۱۸۸۵ـ۱۸۸۷). کلیسای ترینیتی<ref>Trinity Church</ref> در میدان کاپلی<ref>Copley Square</ref>، [[بوستون]] (۱۸۷۳ـ۱۸۷۷)، معروف‌ترین کار اوست. سبک ریچاردسون، از لحاظ توجه به جِرم و فُرم‌های پایدار، بیشتر برگرفته از رومانسک بود، اما جهت‌گیری تاریخی نداشت. استفادۀ آشکار از فنون سازه‌ای معاصر، و توجه به تأثیرگذاری خارجی ماهیت داخلی بنا، الگویی برای مکتب معماری مدرن شیکاگو<ref>Chicago School of Modern Architecture</ref> شد.<br/> <!--22208300--> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۰
| کورنل وایلد Cornel Wilde | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| آثار | طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |
| گروه مقاله | سینما |
ریچاردسون، هنری (۱۸۳۸ـ۱۸۸۶)(Richardson, Henry)
معمار امریکایی. به‌سبب احیای سبک رومانسک (رومی‌وار)[۱] در آثارش شهرت یافت، و بر لوئیس سالیوان[۲] بسیار تأثیر گذاشت. بناهایش عبارت‌اند از سِوِر هال[۳] (۱۸۷۸) و آستین هال[۴] (۱۸۸۱) در دانشگاه هاروارد، و بنای عظیم انبار عمده‌فروشی مارشال فیلد[۵]، شیکاگو (۱۸۸۵ـ۱۸۸۷). کلیسای ترینیتی[۶] در میدان کاپلی[۷]، بوستون (۱۸۷۳ـ۱۸۷۷)، معروف‌ترین کار اوست. سبک ریچاردسون، از لحاظ توجه به جِرم و فُرم‌های پایدار، بیشتر برگرفته از رومانسک بود، اما جهت‌گیری تاریخی نداشت. استفادۀ آشکار از فنون سازه‌ای معاصر، و توجه به تأثیرگذاری خارجی ماهیت داخلی بنا، الگویی برای مکتب معماری مدرن شیکاگو[۸] شد.