آزادفیروز: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
(یا: آزادافروز) پسر گُشَنسب (جُشْنَس در منابع عربی)، فرمانروای | |||
(یا: آزادافروز) پسر گُشَنسب (جُشْنَس در منابع عربی)، فرمانروای [[بحرین]] و [[یمامه|یَمامه]]. بعضی از مورخان مسلمان آزادفیروز را از مرزداران روزگار [[انوشیروان|خسرو انوشیروان ساسانی]] دانسته‌اند؛ اما براساس پاره‌ای گزارش‌ها، ممکن است در زمان [[خسروپرویز|خسرو پرویز]] حکومت داشته است. اعراب آزادفیروز را «مُکعبر» (بُرنده) می‌نامیدند، زیرا دست و پای خطاکاران عرب را می‌برید. به روایتی، چون اعراب بَنی‌تَمیم به کاروانی که از سوی [[وهرز|وَهْرِز]] و از [[یمن]] به دربار خسرو اَنوشیروان می‌آمد، حمله کرده، آن را غارت کردند، شاهنشاه ساسانی آزادفیروز را مأمور سرکوبی ایشان کرد. آزادفیروز نیز سرانجام، جمعی از بنی‌تمیم را کشت و عده‌ای دیگر را به اسارت گرفت و به [[پارس، ناحیه باستانی|پارس]] فرستاد. براساس گزارشی دیگر، در روزگار [[ابوبکر]]، زردشتیان [[قطیف|قَطیف]] به آزادفیروز پیوستند و او در برابر سپاه مسلمانان مقاومت کرد؛ اما در اوایل خلافت [[عمر بن خطاب|عمر بن خَطّاب]]، اسلام آورد. | |||
<br/> | <br/> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:ایران باستان تا ورود اسلام]] | [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:ایران باستان تا ورود اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۵
آزادفیروز (AzadFirouz)
(یا: آزادافروز) پسر گُشَنسب (جُشْنَس در منابع عربی)، فرمانروای بحرین و یَمامه. بعضی از مورخان مسلمان آزادفیروز را از مرزداران روزگار خسرو انوشیروان ساسانی دانسته‌اند؛ اما براساس پاره‌ای گزارش‌ها، ممکن است در زمان خسرو پرویز حکومت داشته است. اعراب آزادفیروز را «مُکعبر» (بُرنده) می‌نامیدند، زیرا دست و پای خطاکاران عرب را می‌برید. به روایتی، چون اعراب بَنی‌تَمیم به کاروانی که از سوی وَهْرِز و از یمن به دربار خسرو اَنوشیروان می‌آمد، حمله کرده، آن را غارت کردند، شاهنشاه ساسانی آزادفیروز را مأمور سرکوبی ایشان کرد. آزادفیروز نیز سرانجام، جمعی از بنی‌تمیم را کشت و عده‌ای دیگر را به اسارت گرفت و به پارس فرستاد. براساس گزارشی دیگر، در روزگار ابوبکر، زردشتیان قَطیف به آزادفیروز پیوستند و او در برابر سپاه مسلمانان مقاومت کرد؛ اما در اوایل خلافت عمر بن خَطّاب، اسلام آورد.