آزمون اندریافت موضوع: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
آزمون اَندریافتِ موضوع (Thematic Apperception Test (TAT))<br /> (کوتهنوشت: تیاِیتی) آزمونی برای مطالعه و سنجش شخصیت، و ازجمله آزمونهای فرافکن. این آزمون را [[هنری ماری]]<ref>Henry Murray</ref> و کریستیانا مورگان<ref>Christina Morgan</ref> طراحی کردند و همچون آزمون رورشاخ<ref>Rorschach</ref>، براساس این فرض است که شخص صفاتی از خود را در توصیف محرکی مبهم، منعکس میکند. برای مثال، تصویرهایی از افرادی را که در حال انجام کاری (مثلاً نواختن ویولن) هستند به شخص نشان میدهند. آزمون شامل ۳۰ تصویر سیاه و سفید و یک کارت سفید (برای سنجش با کمترین محرک) است. تصویرها را یکبهیک به شخص نشان میدهند و از او میخواهند که وقایع، افکار و احساسات مربوط به هر صحنه را حدس بزند. هرچند تصویرها در این آزمون از لکههای جوهر رورشاخ گویاترند، سنجش در آن بستگی بسیار به ذهنیات سنجشگر دارد.<br /> | آزمون اَندریافتِ موضوع (Thematic Apperception Test (TAT))<br /> (کوتهنوشت: تیاِیتی) آزمونی برای مطالعه و سنجش شخصیت، و ازجمله آزمونهای فرافکن. این آزمون را [[هنری ماری]]<ref>Henry Murray</ref> و کریستیانا مورگان<ref>Christina Morgan</ref> طراحی کردند و همچون آزمون رورشاخ<ref>Rorschach</ref>، براساس این فرض است که شخص صفاتی از خود را در توصیف محرکی مبهم، منعکس میکند. برای مثال، تصویرهایی از افرادی را که در حال انجام کاری (مثلاً نواختن ویولن) هستند به شخص نشان میدهند. آزمون شامل ۳۰ تصویر سیاه و سفید و یک کارت سفید (برای سنجش با کمترین محرک) است. تصویرها را یکبهیک به شخص نشان میدهند و از او میخواهند که وقایع، افکار و احساسات مربوط به هر صحنه را حدس بزند. هرچند تصویرها در این آزمون از لکههای جوهر رورشاخ گویاترند، سنجش در آن بستگی بسیار به ذهنیات سنجشگر دارد.<br /> | ||
[[Category:روانشناسی و روانپزشکی]] | |||
----[[Category:روانشناسی و روانپزشکی]] | |||
[[Category:داروها، شیوه های تشخیص و درمان و بیماریها]] | [[Category:داروها، شیوه های تشخیص و درمان و بیماریها]] | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۹
آزمون اَندریافتِ موضوع (Thematic Apperception Test (TAT))
(کوتهنوشت: تیاِیتی) آزمونی برای مطالعه و سنجش شخصیت، و ازجمله آزمونهای فرافکن. این آزمون را هنری ماری[۱] و کریستیانا مورگان[۲] طراحی کردند و همچون آزمون رورشاخ[۳]، براساس این فرض است که شخص صفاتی از خود را در توصیف محرکی مبهم، منعکس میکند. برای مثال، تصویرهایی از افرادی را که در حال انجام کاری (مثلاً نواختن ویولن) هستند به شخص نشان میدهند. آزمون شامل ۳۰ تصویر سیاه و سفید و یک کارت سفید (برای سنجش با کمترین محرک) است. تصویرها را یکبهیک به شخص نشان میدهند و از او میخواهند که وقایع، افکار و احساسات مربوط به هر صحنه را حدس بزند. هرچند تصویرها در این آزمون از لکههای جوهر رورشاخ گویاترند، سنجش در آن بستگی بسیار به ذهنیات سنجشگر دارد.