آفرودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:10145100-2.png|بندانگشتی|فنجان سفالی با طرح آفرودیت سوار بر غاز، منسوب به: نقاش پیستوکسنوس (Pistoxenos) در ح460 قبل از میلاد، توسط آگوست سالزمن و آلفرد بیلیوتی (Alfred Biliotti) در حفاری های گورستان فیکلورا (کامیروس) پیدا شده و هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود]]


آفْرودیت (Aphrodite)<br/> [[File:10145100-1.jpg|thumb|آفروديت]](در لاتین: ونوس<ref>Venus</ref>) در اساطیر یونان، الهۀ عشق، همتای ونوس&nbsp;در اساطیر رم، اَستارته<ref>Astarte</ref>&nbsp;در اساطیر فنیقی و ایشتر<ref>Ishtar</ref>&nbsp;در اساطیر بابلی. هومر وی را دختر زئوس<ref>Zeus</ref>&nbsp;می‌داند، اما به روایت هِزیود<ref>Hesiod</ref>&nbsp;آفرودیت از کف دریا به‌وجود آمد. وی همسر خیانتکار هفایستوس<ref>Hephaestus</ref>، رب‌النوع آتش، و مادر اِروس<ref>Eros</ref>&nbsp;است. آفرودیت در زیبایی گوی رقابت از دیگر ایزدبانوان‌ برد و برندۀ جایزه‌ای شد که قرار بود پاریس به زیباترین الهه تقدیم کند. وی قادر بود به دیگر موجودات زیبایی و جذابیت ببخشد. در میان گیاهان، گل سرخ، مورد، سیب و کوکنار گیاهان مقدس وی و در میان جانوران گنجشک، قمری، قو و پرستو حیوانات مقدسش محسوب می‌شدند. پرستشگاه‌های وی در قبرس و سیترا<ref>Cythera</ref>بود.
آفْرودیت (Aphrodite)<br/> [[File:10145100-1.jpg|thumb|تابلوی آفروديت غاز سوار، موزه بریتانیا]](در لاتین: ونوس<ref>Venus</ref>) در اساطیر یونان، الهۀ عشق، همتای ونوس&nbsp;در اساطیر رم، اَستارته<ref>Astarte</ref>&nbsp;در اساطیر فنیقی و ایشتر<ref>Ishtar</ref>&nbsp;در اساطیر بابلی. هومر وی را دختر زئوس<ref>Zeus</ref>&nbsp;می‌داند، اما به روایت هِزیود<ref>Hesiod</ref>&nbsp;آفرودیت از کف دریا به‌وجود آمد. وی همسر خیانتکار هفایستوس<ref>Hephaestus</ref>، رب‌النوع آتش، و مادر اِروس<ref>Eros</ref>&nbsp;است. آفرودیت در زیبایی گوی رقابت از دیگر ایزدبانوان‌ برد و برندۀ جایزه‌ای شد که قرار بود پاریس به زیباترین الهه تقدیم کند. وی قادر بود به دیگر موجودات زیبایی و جذابیت ببخشد. در میان گیاهان، گل سرخ، مورد، سیب و کوکنار گیاهان مقدس وی و در میان جانوران گنجشک، قمری، قو و پرستو حیوانات مقدسش محسوب می‌شدند. پرستشگاه‌های وی در قبرس و سیترا<ref>Cythera</ref>بود.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸

فنجان سفالی با طرح آفرودیت سوار بر غاز، منسوب به: نقاش پیستوکسنوس (Pistoxenos) در ح460 قبل از میلاد، توسط آگوست سالزمن و آلفرد بیلیوتی (Alfred Biliotti) در حفاری های گورستان فیکلورا (کامیروس) پیدا شده و هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود

آفْرودیت (Aphrodite)

تابلوی آفروديت غاز سوار، موزه بریتانیا

(در لاتین: ونوس[۱]) در اساطیر یونان، الهۀ عشق، همتای ونوس در اساطیر رم، اَستارته[۲] در اساطیر فنیقی و ایشتر[۳] در اساطیر بابلی. هومر وی را دختر زئوس[۴] می‌داند، اما به روایت هِزیود[۵] آفرودیت از کف دریا به‌وجود آمد. وی همسر خیانتکار هفایستوس[۶]، رب‌النوع آتش، و مادر اِروس[۷] است. آفرودیت در زیبایی گوی رقابت از دیگر ایزدبانوان‌ برد و برندۀ جایزه‌ای شد که قرار بود پاریس به زیباترین الهه تقدیم کند. وی قادر بود به دیگر موجودات زیبایی و جذابیت ببخشد. در میان گیاهان، گل سرخ، مورد، سیب و کوکنار گیاهان مقدس وی و در میان جانوران گنجشک، قمری، قو و پرستو حیوانات مقدسش محسوب می‌شدند. پرستشگاه‌های وی در قبرس و سیترا[۸]بود.

 



  1. Venus
  2. Astarte
  3. Ishtar
  4. Zeus
  5. Hesiod
  6. Hephaestus
  7. Eros
  8. Cythera