آفونسو دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آفونسو دوم|نام=Afonso II|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۱۸۵م|تاریخ مرگ=۱۲۲۳م|دوره زندگی=|ملیت=پرتغالی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آفونسو دوم|نام=Afonso II|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=فربه|زادروز=۱۱۸۵م|تاریخ مرگ=۱۲۲۳م|دوره زندگی=|ملیت=پرتغالی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فرمانروا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=پادشاه پرتغال|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=سانچو اول (پدر) - آفونسو اول (پدربزرگ) - اوراکا (همسر) - سانچو دوم، آفونسو سوم، النور و فرناندو (فرزندان)|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:10146600.jpg|بندانگشتی|پرتره آفونسو دوم]] | [[پرونده:10146600.jpg|بندانگشتی|پرتره آفونسو دوم]] | ||
آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)<br /> (ملقب به «فربه») سومین پادشاه [[پرتغال]]<ref>Portugal</ref> (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین [[سانچو رامیرس|سانچو اول]]<ref>Sancho I</ref>. | آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)<br /> (ملقب به «فربه») سومین پادشاه [[پرتغال]]<ref>Portugal</ref> (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین [[سانچو رامیرس|سانچو اول]]<ref>Sancho I</ref>. در سال 1206م با اوراکا<ref>Urraca</ref> دختر دوم آلفونسو هشتم کاستیل<ref>Alfonso VIII of Castile</ref> (1155-1214م) و النور انگلستان<ref>Eleanor of England</ref> (1161-1214م) ازدواج کرد و از او 4 فرزند با نام‌های سانچو دوم، [[آفونسو سوم]]<ref>Afonso III</ref>، النور<ref>Eleanor</ref> (ملکه دانمارک<ref>Queen of Denmark</ref>) و فرناندو<ref>Fernando</ref> داشت. آفونسو سیاست‌های گسترش قلمروی پدر و پدربزرگش را دنبال نکرد و در طول سلطنت خود توانست صلح با [[کاستیل]]<ref>Castile</ref> را تضمین کند. از آنجایی که مسائل نظامی اولویت او نبود، و تمرکز را بر اداره دولت خود گذاشت، اولین مجموعه قوانین مکتوب پرتغالی را طراحی کرد. همچنین سفیران خود را به پادشاهی‌های اروپایی خارج از شبه‌جزیره [[ایبری، شبه جزیره|ایبری]]<ref>Iberian Peninsula</ref> فرستاد و روابط تجاری دوستانه‌ای را با اکثر آن‌ها آغاز کرد. او برخلاف پدربزرگش، [[آفونسو اول]]<ref>Afonso I</ref>، که برای به رسمیت شناختن استقلال پرتغال توسط رم، مجبور شد امتیازات زیادی را برای کلیسا قائل شود، تلاش کرد تا قدرت روحانیون را تضعیف و بخشی از درآمد هنگفت کلیسای کاتولیک را برای اهداف ملی استفاده کند که این اقدامات منجر به درگیری دیپلماتیک جدی بین پاپ و پرتغال، و همچنین [[تکفیر (مسیحیت)|تکفیر]] او توسط پاپ [[هونوریوس سوم]]<ref>Pope Honorius III</ref> شد. <br /> | ||
| | ||
[[Category:تاریخ جهان]] | ----[[Category:تاریخ جهان]] | ||
[[Category:سایر کشورها و حکومت های اروپایی]] | [[Category:سایر کشورها و حکومت های اروپایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۷
| آفونسو دوم Afonso II | |
|---|---|
| زادروز |
۱۱۸۵م |
| درگذشت | ۱۲۲۳م |
| ملیت | پرتغالی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | فربه |
| دوره | حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | سانچو اول (پدر) - آفونسو اول (پدربزرگ) - اوراکا (همسر) - سانچو دوم، آفونسو سوم، النور و فرناندو (فرزندان) |
آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)
(ملقب به «فربه») سومین پادشاه پرتغال[۱] (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین سانچو اول[۲]. در سال 1206م با اوراکا[۳] دختر دوم آلفونسو هشتم کاستیل[۴] (1155-1214م) و النور انگلستان[۵] (1161-1214م) ازدواج کرد و از او 4 فرزند با نام‌های سانچو دوم، آفونسو سوم[۶]، النور[۷] (ملکه دانمارک[۸]) و فرناندو[۹] داشت. آفونسو سیاست‌های گسترش قلمروی پدر و پدربزرگش را دنبال نکرد و در طول سلطنت خود توانست صلح با کاستیل[۱۰] را تضمین کند. از آنجایی که مسائل نظامی اولویت او نبود، و تمرکز را بر اداره دولت خود گذاشت، اولین مجموعه قوانین مکتوب پرتغالی را طراحی کرد. همچنین سفیران خود را به پادشاهی‌های اروپایی خارج از شبه‌جزیره ایبری[۱۱] فرستاد و روابط تجاری دوستانه‌ای را با اکثر آن‌ها آغاز کرد. او برخلاف پدربزرگش، آفونسو اول[۱۲]، که برای به رسمیت شناختن استقلال پرتغال توسط رم، مجبور شد امتیازات زیادی را برای کلیسا قائل شود، تلاش کرد تا قدرت روحانیون را تضعیف و بخشی از درآمد هنگفت کلیسای کاتولیک را برای اهداف ملی استفاده کند که این اقدامات منجر به درگیری دیپلماتیک جدی بین پاپ و پرتغال، و همچنین تکفیر او توسط پاپ هونوریوس سوم[۱۳] شد.