برج و باروی قدیمی یزد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:12178800.jpg|بندانگشتی|بخشی از حصار قدیمی یزد]] | [[پرونده:12178800.jpg|بندانگشتی|بخشی از بقایای حصار قدیمی یزد]] | ||
برج و باروی قدیمی یزد | |||
[[پرونده:12178800- 2.jpg|بندانگشتی|بخشی از بقایای حصار قدیمی یزد]] | |||
(یا: حصار قدیمی یزد) بنایی متعلق به قرن ۵ق در گرداگرد [[یزد، شهر|شهر یزد]]. کهن‌ترین مدارک موجود دربارۀ حصار یزد ساخت آن را به ابومسعود بدر بهشتی، ابویوسف، ابوجعفر و ابویعقوب اسحاق دیلمی، که چهار سرهنگ مشهور حکومت [[کاکویه، علاءالدوله ابوجعفر محمد ( ـ ۴۳۳ق)|امیر عضدالدین علاءالدوله ابوجعفر کاکویه]] بودند، نسبت می‌دهند. این بنا در ۴۳۲ق ساخته شده است. از بخش‌های کهن تشکیل‌دهندۀ این حصار دروازۀ قطریان یا دروازۀ شاهی، دروازۀ مهریجرد یا مهریز، دروازۀ کیا یا خطیره و دروازۀ کوشک نو حایز اهمیت بوده‌اند. سیل ویرانگری که در ۶۷۳ق در منطقه جاری شد بخش‌های بسیاری از شهر، از جمله حصار آن را ویران کرد. پس از آن‌که اتابک یوسف شاه بن طغیان (طغی شاه) (658 - ۷۱۴ق) حکومت یزد را در دست گرفت (673 - 690ق)، حصار را بازسازی کرد. در ۷۴۷ق مبارزالدین شهر را گسترش داد و چند محلۀ خارج شهر را جزء محدودۀ آن قرار داد و باروی جدیدی از دروازۀ قطریان تا دروازۀ مادر امیر ساخت و خندقی نیز حفر کرد. این حصار هفت دروازه با نام‌های مهریجرد، قطریان، ایلچی‌خانه، کوشک نو، مادر امیر، سعادت و نو داشته است. احداث چندین برج نیز از کارهای مهم اوست. براساس نوشته‌های کتاب ''تاریخ یزد''، در دوران حکومت او وسعت شهر به بیش از دو برابر تصرفات محمد بن مظفر افزایش یافت. | (یا: حصار قدیمی یزد) بنایی متعلق به قرن ۵ق در گرداگرد [[یزد، شهر|شهر یزد]]. کهن‌ترین مدارک موجود دربارۀ حصار یزد ساخت آن را به ابومسعود بدر بهشتی، ابویوسف، ابوجعفر و ابویعقوب اسحاق دیلمی، که چهار سرهنگ مشهور حکومت [[کاکویه، علاءالدوله ابوجعفر محمد ( ـ ۴۳۳ق)|امیر عضدالدین علاءالدوله ابوجعفر کاکویه]] بودند، نسبت می‌دهند. این بنا در ۴۳۲ق ساخته شده است. از بخش‌های کهن تشکیل‌دهندۀ این حصار دروازۀ قطریان یا دروازۀ شاهی، دروازۀ مهریجرد یا مهریز، دروازۀ کیا یا خطیره و دروازۀ کوشک نو حایز اهمیت بوده‌اند. سیل ویرانگری که در ۶۷۳ق در منطقه جاری شد بخش‌های بسیاری از شهر، از جمله حصار آن را ویران کرد. پس از آن‌که اتابک یوسف شاه بن طغیان (طغی شاه) (658 - ۷۱۴ق) حکومت یزد را در دست گرفت (673 - 690ق)، حصار را بازسازی کرد. در ۷۴۷ق مبارزالدین شهر را گسترش داد و چند محلۀ خارج شهر را جزء محدودۀ آن قرار داد و باروی جدیدی از دروازۀ قطریان تا دروازۀ مادر امیر ساخت و خندقی نیز حفر کرد. این حصار هفت دروازه با نام‌های مهریجرد، قطریان، ایلچی‌خانه، کوشک نو، مادر امیر، سعادت و نو داشته است. احداث چندین برج نیز از کارهای مهم اوست. براساس نوشته‌های کتاب ''تاریخ یزد''، در دوران حکومت او وسعت شهر به بیش از دو برابر تصرفات محمد بن مظفر افزایش یافت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۰
| برج و باروی قدیمی یزد | |
|---|---|
| نام فارسی | برج و باروی قدیمی یزد |
| کشور | ایران |
| استان | یزد |
| موقعیت | پیرامون شهر قدیمی یزد |
| کاربری | برج و بارو |
| مشخصات معماری | بقایای مجموعۀ حصار قدیمی یزد |
| زمان ساخت | زمان ساخت: 432ق؛ بازسازی: نیمۀ دوم سدۀ 7ق |
| سازنده | سرداران حکومت امیر عضدالدین علاءالدوله ابوجعفر کاکویه |
برج و باروی قدیمی یزد
(یا: حصار قدیمی یزد) بنایی متعلق به قرن ۵ق در گرداگرد شهر یزد. کهن‌ترین مدارک موجود دربارۀ حصار یزد ساخت آن را به ابومسعود بدر بهشتی، ابویوسف، ابوجعفر و ابویعقوب اسحاق دیلمی، که چهار سرهنگ مشهور حکومت امیر عضدالدین علاءالدوله ابوجعفر کاکویه بودند، نسبت می‌دهند. این بنا در ۴۳۲ق ساخته شده است. از بخش‌های کهن تشکیل‌دهندۀ این حصار دروازۀ قطریان یا دروازۀ شاهی، دروازۀ مهریجرد یا مهریز، دروازۀ کیا یا خطیره و دروازۀ کوشک نو حایز اهمیت بوده‌اند. سیل ویرانگری که در ۶۷۳ق در منطقه جاری شد بخش‌های بسیاری از شهر، از جمله حصار آن را ویران کرد. پس از آن‌که اتابک یوسف شاه بن طغیان (طغی شاه) (658 - ۷۱۴ق) حکومت یزد را در دست گرفت (673 - 690ق)، حصار را بازسازی کرد. در ۷۴۷ق مبارزالدین شهر را گسترش داد و چند محلۀ خارج شهر را جزء محدودۀ آن قرار داد و باروی جدیدی از دروازۀ قطریان تا دروازۀ مادر امیر ساخت و خندقی نیز حفر کرد. این حصار هفت دروازه با نام‌های مهریجرد، قطریان، ایلچی‌خانه، کوشک نو، مادر امیر، سعادت و نو داشته است. احداث چندین برج نیز از کارهای مهم اوست. براساس نوشته‌های کتاب تاریخ یزد، در دوران حکومت او وسعت شهر به بیش از دو برابر تصرفات محمد بن مظفر افزایش یافت.
امروزه از حصار قدیمی یزد و برجهای گسیخته و متصل به آن که تعداد آن‌ها در روزگار مؤلفِ «جامع جعفری» (اواخر سدۀ 13ق) ۹۰ برج بود و هریک 20 مستحفظ داشت بخش‌هایی باقی مانده است که عبارتند از: بخشی از برج‌ها و حصار مقابل مقبرۀ سید گل سرخ، بخشی از برج‌ها و دیوار محلۀ لب خندق، بخشی از برج و دیوار دروازۀ مهریز در ابتدای بازارهای خان، افشار و صدری، دیوار و برجهای شازده فاضل و دروازۀ شاهی، دیوار و برجهای اطراف فهادان و مالمیر، دیوار و برجهای واقع در خیابان فرمانداری.