پرش به محتوا

برج نقاره‌خانه (ری): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۷: خط ۱۷:


}}[[پرونده:2042163915.jpg|جایگزین=وضعیت کنونی برج|بندانگشتی|وضعیت کنونی برج]]
}}[[پرونده:2042163915.jpg|جایگزین=وضعیت کنونی برج|بندانگشتی|وضعیت کنونی برج]]
برج- مقبره‌ای در شمال شهرستان [[ری، شهر|ری]] و در غرب آبادی [[امین آباد، شهرک|امین‌آباد]]، روی [[طبرک، محوطه باستانی|کوه طبرک]] یا تپه گبری، متعلق به دورۀ [[آل بویه]]. در رابطه با تاریخ ساخت این مقبره که در گذشتۀ نه چندان دور به «برج گبر کهنه» معروف بوده، سند باارزشی در کتاب [[سیاست نامه|سیاست‌نامۀ]] [[خواجه نظام الملک|خواجه نظام‌الملک]] موجود است: «در شهر ری، به روزگار [[فخرالدوله دیلمی، ابوالحسن علی (۳۴۱ـ۳۸۷ق)|فخرالدوله]] که [[صاحب بن عباد]] وزیر او بود، گبری بود توانگر که او را بزرجومیه گفتندی و بر کوه طبرک ستودانی کرد از جهة خویش و امروز برجای است و اکنون آن را دیدۀ سپاه‌سالاران خوانند و بر بالای گنبد فخرالدله نهاده است و بسیار رنج و زر هزینه کرد بزرجومیه تا آن ستودان به دو پوشش بر سر آن کوه تمام کرد.» بر اساس قول خواجه نظام‌الملک بنا همچنان که در صدر مقاله گفته شد مربوط به دورۀ آل بویه و مقبرۀ شخصی به نام بزرجومیه [به احتمال تغییریافتۀ شکل معرب بزرگ امید] است؛ همچنین برج دارای [[گنبد (معماری)|گنبد]] دوپوش بوده و طبق الگوی [[استودان|استودان‌]]<nowiki/>های زمان [[ساسانیان|ساسانی]] ساخته شده است.
برج- مقبره‌ای در شمال [[ری، شهرستان|شهرستان ری]] و در غرب آبادی [[امین آباد، شهرک|امین‌آباد]]، روی [[طبرک، محوطه باستانی|کوه طبرک]] یا تپه گبری، متعلق به دورۀ [[آل بویه]]. در رابطه با تاریخ ساخت این مقبره که در گذشتۀ نه چندان دور به «برج گبر کهنه» معروف بوده، سند باارزشی در کتاب [[سیاست نامه|سیاست‌نامۀ]] [[خواجه نظام الملک|خواجه نظام‌الملک]] موجود است: «در شهر ری، به روزگار [[فخرالدوله دیلمی، ابوالحسن علی (۳۴۱ـ۳۸۷ق)|فخرالدوله]] که [[صاحب بن عباد]] وزیر او بود، گبری بود توانگر که او را بزرجومیه گفتندی و بر کوه طبرک ستودانی کرد از جهة خویش و امروز برجای است و اکنون آن را دیدۀ سپاه‌سالاران خوانند و بر بالای گنبد فخرالدله نهاده است و بسیار رنج و زر هزینه کرد بزرجومیه تا آن ستودان به دو پوشش بر سر آن کوه تمام کرد.» بر اساس قول خواجه نظام‌الملک بنا همچنان که در صدر مقاله گفته شد مربوط به دورۀ آل بویه و مقبرۀ شخصی به نام بزرجومیه [به احتمال تغییریافتۀ شکل معرب بزرگ امید] است؛ همچنین برج دارای [[گنبد (معماری)|گنبد]] دوپوش بوده و طبق الگوی [[استودان|استودان‌]]<nowiki/>های زمان [[ساسانیان|ساسانی]] ساخته شده است.


این برج تا دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] پابرجا بوده اما امروزه تنها بقایای آن برجا مانده ‌است. در محوطۀ تپه‌ای که برج نقاره‌خانه بر فرازش بنا شده، خرابه‌های برج دیگری نیز به نام برج امیر اینانج (مربوط به دورۀ [[سلجوقیان]]) به چشم می‌خورد به علاوۀ گورستانی مربوط به دورۀ ابتدایی پس از اسلام و دو کوره‌خانه متعلق به دورۀ سلجوقی. با این که کل مجموعه در سال ۱۳۱۳ش به ثبت آثار ملی رسیده، ولی حالا محل تجمع معتادان و کارتن‌خواب‌ها شده است.
این برج تا دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] پابرجا بوده اما امروزه تنها بقایای آن برجا مانده ‌است. در محوطۀ تپه‌ای که برج نقاره‌خانه بر فرازش بنا شده، خرابه‌های برج دیگری نیز به نام برج امیر اینانج (مربوط به دورۀ [[سلجوقیان]]) به چشم می‌خورد به علاوۀ گورستانی مربوط به دورۀ ابتدایی پس از اسلام و دو کوره‌خانه متعلق به دورۀ سلجوقی. با این که کل مجموعه در سال ۱۳۱۳ش به ثبت آثار ملی رسیده، ولی حالا محل تجمع معتادان و کارتن‌خواب‌ها شده است.
سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۲۳۵

ویرایش