بسطام، دژ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | {{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | ||
| نام = دژ بسطام | | نام = دژ بسطام | ||
| نام لاتین = | | نام لاتین = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|استان = آذربایجان غربی | |استان = آذربایجان غربی | ||
| موقعیت = | | موقعیت = روستای بسطام، نزدیک روستای چارپاره، از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین | ||
| کاربري =قلعه | | کاربري =قلعه | ||
| مشخصات معماری =ساخته شده با فن حجاری | | مشخصات معماری =دژ ساخته شده با فن حجاری باد‌بُر، همراه با سنگ‌های خشکه‌چین، به مساحت حدود ۳۲هکتار | ||
| سازنده = | | سازنده =روسا (بانی) | ||
| زمان ساخت =دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) | | زمان ساخت =دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) | ||
}} بَسْطام، دِژِ | }} بَسْطام، دِژِ | ||
[[پرونده:12261800.jpg|بندانگشتی|بقایای دژ بسطام]] | |||
بقایای برجی باستانی در استان [[آذربایجان غربی]]، در روستایی به همین نام در نزدیکی روستای چارپاره از توابع [[قره ضیاءالدین|شهرستان قره‌ضیاء‌الدین]]. دژ بسطام همراه با دو دژ توپراق قلعه (قلعۀ وان) و کارمیر بلور سه دژ بزرگ [[اورارتو، پادشاهی|پادشاهی اورارتو]] و در ردیف دژهای بزرگ دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) بوده است. کاوش بسطام را هیئت باستان‌شناسان آلمانی، وُلفرام کلایس<ref>Wolfram Kleiss</ref> و اِشتِفان کرول<ref>Stefan Kroll</ref> در دهۀ ۱۳۴۰ش آغاز کرده و تا ۱۳۵۷ش ادامه دادند. کتیبۀ میخی اورارتویی دژ بسطام نام آن‌جا را روسایی اوروتو و بانی را نیز روسا (۷۳۰ـ۷۱۴پ‌م) معرفی می‌کند. گویا این دژ در حدود ۶۵۰ تا ۶۰۰پ‌م با حملۀ [[ماد|مادها]] سقوط کرده و تا دوران اسلامی متروک مانده بود. | |||
دژ بسطام با فن حجاری باد‌بُر ساخته شده و سنگ‌های آن خشکه‌چین هستند و یکی از مشهورترین سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب را در میان دژهای باستانی خاورمیانه دارد. مساحت دژ بسطام حدود ۳۲هکتار است و ارک شاهی، بخش مسکونی، اسلحه‌خانه، انبار غلات، معبد و اصطبل سلطنتی دارد. | |||
----<br/> <!--12261800--> | |||
<br/> <!--12261800--> | |||
[[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]] [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان غربی]] | [[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]] [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان غربی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۵
| دژ بسطام | |
|---|---|
| نام فارسی | دژ بسطام |
| کشور | ایران |
| استان | آذربایجان غربی |
| موقعیت | روستای بسطام، نزدیک روستای چارپاره، از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین |
| کاربری | قلعه |
| مشخصات معماری | دژ ساخته شده با فن حجاری باد‌بُر، همراه با سنگ‌های خشکه‌چین، به مساحت حدود ۳۲هکتار |
| زمان ساخت | دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) |
| سازنده | روسا (بانی) |
بَسْطام، دِژِ
بقایای برجی باستانی در استان آذربایجان غربی، در روستایی به همین نام در نزدیکی روستای چارپاره از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین. دژ بسطام همراه با دو دژ توپراق قلعه (قلعۀ وان) و کارمیر بلور سه دژ بزرگ پادشاهی اورارتو و در ردیف دژهای بزرگ دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) بوده است. کاوش بسطام را هیئت باستان‌شناسان آلمانی، وُلفرام کلایس[۱] و اِشتِفان کرول[۲] در دهۀ ۱۳۴۰ش آغاز کرده و تا ۱۳۵۷ش ادامه دادند. کتیبۀ میخی اورارتویی دژ بسطام نام آن‌جا را روسایی اوروتو و بانی را نیز روسا (۷۳۰ـ۷۱۴پ‌م) معرفی می‌کند. گویا این دژ در حدود ۶۵۰ تا ۶۰۰پ‌م با حملۀ مادها سقوط کرده و تا دوران اسلامی متروک مانده بود.
دژ بسطام با فن حجاری باد‌بُر ساخته شده و سنگ‌های آن خشکه‌چین هستند و یکی از مشهورترین سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب را در میان دژهای باستانی خاورمیانه دارد. مساحت دژ بسطام حدود ۳۲هکتار است و ارک شاهی، بخش مسکونی، اسلحه‌خانه، انبار غلات، معبد و اصطبل سلطنتی دارد.