شهابی سیاوشانی، محمود (قرن ۱۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =محمود شهابی سیاوشانی | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی=خواجه محمود | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=قرن ۱۰ق | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =خوشنویس | |||
|شغل و تخصص های دیگر=موسیقی‌دان | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =دو نسخه از بوستان سعدی یکی به قلم کتابت خوش و یکی کتابت جلی | |||
|خویشاوندان سرشناس =اسحاق شهابی سیاوشانی هروی (پدر) | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
شهابی سیاوشانی، محمود (قرن ۱۰ق)<br> | شهابی سیاوشانی، محمود (قرن ۱۰ق)<br> | ||
<p>(نام اصلی: خواجه محمود) خوشنویس و موسیقی‌دان ایرانی. فرزند اسحاق شهابی سیاوشانی هروی است، که از بزرگان هرات بود. پس از فتح هرات به‌دستور عبیدخان ازبک (۹۳۵ق)، همراه [[میرعلی هروی]] به بخارا فرستاده شد. در این شهر میرعلی او را به شاگردی پذیرفت و برای تعلیم و تربیت او کوشید. در کتابت و قطعه‌نویسی توانا و از شاگردان شاخص میر بود و حتی گستاخانه بعضی از خطوط خود را به نام میرعلی رقم می‌‌کرد. خواجه محمود به خوش‌گذرانی معروف بود و چون از موسیقی سررشته داشت و شتر‌غو می‌نواخت، نزد اهل هنر محبوب بود. در تاریخ فوت او اختلاف نظر است، اما احتمالاً حدود ۸۰ سال زندگی کرد زیرا از او آثاری تا تاریخ ۹۹۳ق در دست است. آثار متعددی از او در کتابخانه‌های ایران و جهان باقی‌مانده است، که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از دو نسخه از ''[[بوستان]]'' [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]] یکی به قلم کتابت خوش و یکی کتابت جلی، که در موزۀ آثار اسلامی ترک در استانبول نگهداری می‌شود، یک نسخه از ''نفحات‌الانس'' [[جامی، عبدالرحمان (خرجرد ۸۱۷ ـ هرات ۸۹۸ق)|جامی]] محفوظ در کتابخانۀ سرکاری رامپور هند، یک نسخه ''دیوان هلالی'' به قلم کتابت خوش موجود در کتابخانۀ موزۀ گلستان، و نیز قطعات و مرقعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف و کتابخانۀ روان کوشکو در استانبول.</p> | <p>(نام اصلی: خواجه محمود) خوشنویس و موسیقی‌دان ایرانی. فرزند اسحاق شهابی سیاوشانی هروی است، که از بزرگان هرات بود. پس از فتح هرات به‌دستور عبیدخان ازبک (۹۳۵ق)، همراه [[میرعلی هروی]] به بخارا فرستاده شد. در این شهر میرعلی او را به شاگردی پذیرفت و برای تعلیم و تربیت او کوشید. در کتابت و قطعه‌نویسی توانا و از شاگردان شاخص میر بود و حتی گستاخانه بعضی از خطوط خود را به نام میرعلی رقم می‌‌کرد. خواجه محمود به خوش‌گذرانی معروف بود و چون از موسیقی سررشته داشت و شتر‌غو می‌نواخت، نزد اهل هنر محبوب بود. در تاریخ فوت او اختلاف نظر است، اما احتمالاً حدود ۸۰ سال زندگی کرد زیرا از او آثاری تا تاریخ ۹۹۳ق در دست است. آثار متعددی از او در کتابخانه‌های ایران و جهان باقی‌مانده است، که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از دو نسخه از ''[[بوستان]]'' [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]] یکی به قلم کتابت خوش و یکی کتابت جلی، که در موزۀ آثار اسلامی ترک در استانبول نگهداری می‌شود، یک نسخه از ''نفحات‌الانس'' [[جامی، عبدالرحمان (خرجرد ۸۱۷ ـ هرات ۸۹۸ق)|جامی]] محفوظ در کتابخانۀ سرکاری رامپور هند، یک نسخه ''دیوان هلالی'' به قلم کتابت خوش موجود در کتابخانۀ موزۀ گلستان، و نیز قطعات و مرقعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف و کتابخانۀ روان کوشکو در [[استانبول]].</p> | ||
<br><!--26156500--> | <br><!--26156500--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۱۷
| محمود شهابی سیاوشانی | |
|---|---|
| زادروز |
قرن ۱۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوشنویس |
| شغل و تخصص های دیگر | موسیقی‌دان |
| آثار | دو نسخه از بوستان سعدی یکی به قلم کتابت خوش و یکی کتابت جلی |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | اسحاق شهابی سیاوشانی هروی (پدر) |
شهابی سیاوشانی، محمود (قرن ۱۰ق)
(نام اصلی: خواجه محمود) خوشنویس و موسیقی‌دان ایرانی. فرزند اسحاق شهابی سیاوشانی هروی است، که از بزرگان هرات بود. پس از فتح هرات به‌دستور عبیدخان ازبک (۹۳۵ق)، همراه میرعلی هروی به بخارا فرستاده شد. در این شهر میرعلی او را به شاگردی پذیرفت و برای تعلیم و تربیت او کوشید. در کتابت و قطعه‌نویسی توانا و از شاگردان شاخص میر بود و حتی گستاخانه بعضی از خطوط خود را به نام میرعلی رقم می‌‌کرد. خواجه محمود به خوش‌گذرانی معروف بود و چون از موسیقی سررشته داشت و شتر‌غو می‌نواخت، نزد اهل هنر محبوب بود. در تاریخ فوت او اختلاف نظر است، اما احتمالاً حدود ۸۰ سال زندگی کرد زیرا از او آثاری تا تاریخ ۹۹۳ق در دست است. آثار متعددی از او در کتابخانه‌های ایران و جهان باقی‌مانده است، که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از دو نسخه از بوستان سعدی یکی به قلم کتابت خوش و یکی کتابت جلی، که در موزۀ آثار اسلامی ترک در استانبول نگهداری می‌شود، یک نسخه از نفحات‌الانس جامی محفوظ در کتابخانۀ سرکاری رامپور هند، یک نسخه دیوان هلالی به قلم کتابت خوش موجود در کتابخانۀ موزۀ گلستان، و نیز قطعات و مرقعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف و کتابخانۀ روان کوشکو در استانبول.