عبداللهی، ناصر (بندرعباس ۱۳۴۹ـ تهران ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[پرونده:ناصر عبداللهی1.jpg|بندانگشتی|200x200پیکسل|ناصر عبداللهی]] | [[پرونده:ناصر عبداللهی1.jpg|بندانگشتی|200x200پیکسل|ناصر عبداللهی]] | ||
[[پرونده:ناصر عبداللهی.jpg|بندانگشتی|299x299پیکسل|ناصر عبداللهی]] | [[پرونده:ناصر عبداللهی.jpg|بندانگشتی|299x299پیکسل|ناصر عبداللهی]] | ||
<p>خوانندۀ | <p>خوانندۀ پاپ موسیقی ایران. برادر او، محمد طیب، از مداحان معروف [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]]، و مشوق وی در خوانندگی بود. او کارش را با اجرای ترانه‌های موسوم به «مناسبتی» در بهار ۱۳۷۴ با برنامه «صبح بخیر ایران» در سیمای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و در آن برنامه، می‌خواند و گاه کیبورد می‌نواخت، تا این‌که از طریق [[بهمنی، محمدعلی (دزفول ۱۳۲۱ش)|محمدعلی بهمنی]] (شاعر و ترانه‌سرا) در ۱۳۷۸ با برادران معظمی (مدیران شرکت دارینوش) آشنا شد و در آلبوم‌های ''حقیقت دارد''، ''آهنگ بارانی'' و ''بهار بهار،'' آواز خواند. در ۱۳۷۹ اولین آلبوم خود را با عنوان ''عشق است'' (با آهنگ‌سازی شادمهر عقیلی، محمدرضا چراغعلی و بهنام ابطحی، و اشعار محمدعلی بهمنی) و در ۱۳۸۰ آلبوم ''دوستت دارم'' را انتشار داد. او با نام مستعار «ناصریا» در تهران و در زادگاه خود شهرت فراوان یافت. در ۱۳۸۱، آلبوم ''بوی شرجی'' (تلفیقی از موسیقی جنوبی و موسیقی پاپ)، همراه دکلمه سیروس کهوری‌نژاد را انتشار داد. مرگ زودرس ناصر عبداللهی از او چهره‌ای فراموش‌نشدنی در عرصۀ موسیقی پاپ دهۀ اخیر ساخت.</p> | ||
<br><!--31030200--> | <br><!--31030200--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۹
عَبداللهی، ناصر (بندرعباس ۱۳۴۹ـ تهران ۱۳۸۵ش)
| ناصر عَبداللهی | |
|---|---|
| زادروز |
بندرعباس 1349ش |
| درگذشت | تهران 1385ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوانندۀ پاپ |
| آثار | آلبوم: عشق است؛ دوستت دارم؛ بوی شرجی |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | محمد طیب (برادر) |
خوانندۀ پاپ موسیقی ایران. برادر او، محمد طیب، از مداحان معروف بندرعباس، و مشوق وی در خوانندگی بود. او کارش را با اجرای ترانه‌های موسوم به «مناسبتی» در بهار ۱۳۷۴ با برنامه «صبح بخیر ایران» در سیمای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و در آن برنامه، می‌خواند و گاه کیبورد می‌نواخت، تا این‌که از طریق محمدعلی بهمنی (شاعر و ترانه‌سرا) در ۱۳۷۸ با برادران معظمی (مدیران شرکت دارینوش) آشنا شد و در آلبوم‌های حقیقت دارد، آهنگ بارانی و بهار بهار، آواز خواند. در ۱۳۷۹ اولین آلبوم خود را با عنوان عشق است (با آهنگ‌سازی شادمهر عقیلی، محمدرضا چراغعلی و بهنام ابطحی، و اشعار محمدعلی بهمنی) و در ۱۳۸۰ آلبوم دوستت دارم را انتشار داد. او با نام مستعار «ناصریا» در تهران و در زادگاه خود شهرت فراوان یافت. در ۱۳۸۱، آلبوم بوی شرجی (تلفیقی از موسیقی جنوبی و موسیقی پاپ)، همراه دکلمه سیروس کهوری‌نژاد را انتشار داد. مرگ زودرس ناصر عبداللهی از او چهره‌ای فراموش‌نشدنی در عرصۀ موسیقی پاپ دهۀ اخیر ساخت.