بوانات، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=سوریان (نام پیشین)|استان=فارس|شهرستان=بوانات|بخش=مرکزی|موقعیت=۶۲۵کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۱۵۰کیلومتری شمال شرقی شیراز، سر راه صفا‌شهر به هِرابرجان و هرات|جمعیت=9,776نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدلِ مایل به سرد و خشک|ارتفاع از سطح دریا=۲,۱۸۰متر|تولیدات و صنایع مهم=انواع انگور (و كشمش و مویز)، گردو، بادام، انواع آلو، هلو، سيب، انواع حبوبات و غلات، چغندرقند و سیب زمینی|برخی بناهای مهم=مسجد جامع شهر، متعلق به سال ۷۷۱ق|شهر ها و آبادی های مهم=}}


بَوانات، شهر <br>
بَوانات، شهر <br>
 
[[پرونده:12357300-2.jpg|بندانگشتی|مسجد جامع بوانات]]
(نام پیشین: سوریان) واقع در [[فارس، استان|استان فارس]] و مرکز اداری [[بوانات، شهرستان|شهرستان بوانات]]. در منطقه‌ای کوهستانی، با ارتفاع ۲,۱۸۰متر، در ۶۲۵کیلومتری جنوب شرقی [[تهران، شهر|تهران]] و ۱۵۰کیلومتری شمال شرقی [[شیراز، شهر|شیراز]]، سر راه صفا‌شهر به هِرابرجان و هرات، قرار دارد. رودخانۀ بوانات از کنار این شهر می‌گذرد.  
(نام پیشین: سوریان) واقع در [[فارس، استان|استان فارس]] و مرکز اداری [[بوانات، شهرستان|شهرستان بوانات]]. در منطقه‌ای کوهستانی، با ارتفاع ۲,۱۸۰متر، در ۶۲۵کیلومتری جنوب شرقی [[تهران، شهر|تهران]] و ۱۵۰کیلومتری شمال شرقی [[شیراز، شهر|شیراز]]، سر راه صفا‌شهر به هِرابرجان و هرات، قرار دارد. رودخانۀ بوانات از کنار این شهر می‌گذرد.  


اقلیم این شهر معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن 9,776نفر است (۱۳9۵ش). این شهر مسجد جامعی متعلق به ۷۷۱ق دارد. بوانات با نام سوریان در سال 1343ش تبدیل به شهر شده، در سال 1374ش به شهرستان ارتقاء یافته و در سال 1380ش نام آن به بوانات تغییر یافته است. مردم این شهر فارس‌زبان و شیعی دوازده‌امامی‌اند. به دلیل اقلیم نیمه‌کوهستانی و خاک حاصلخیز بوانات بیشتر مردم بوانات به كار كشاورزی و دامپروری و زنبورداری اشتغال دارند. مهم‌ترین تولیدات باغی و کشاورزی آنها انواع انگور (و كشمش و مویز)، گردو، بادام، انواع آلو، هلو، سيب، انواع حبوبات و غلات، چغندرقند و سیب زمینی است.  
اقلیم این شهر معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن 9,776نفر است (۱۳9۵ش). این شهر مسجد جامعی متعلق به ۷۷۱ق دارد. بوانات با نام سوریان در سال 1343ش تبدیل به شهر شده، در سال 1374ش به شهرستان ارتقاء یافته و در سال 1380ش نام آن به بوانات تغییر یافته است. مردم این شهر فارس‌زبان و شیعی دوازده‌امامی‌اند. به دلیل اقلیم نیمه‌کوهستانی و خاک حاصلخیز بوانات بیشتر مردم این شهر به كار كشاورزی و دامپروری و زنبورداری اشتغال دارند. مهم‌ترین تولیدات باغی و کشاورزی آنها انواع انگور (و كشمش و مویز)، گردو، بادام، انواع آلو، هلو، سيب، انواع حبوبات و غلات، چغندرقند و سیب زمینی است. آب آشامیدنی و کشاورزی شهر از طریق قنات، چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق و رودخانه تأمین می‌شود.  
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۱

بوانات، شهر
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان فارس
شهرستان بوانات
بخش مرکزی
نام دیگر سوریان (نام پیشین)
جمعیت 9,776نفر (1395ش)
موقعیت ۶۲۵کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۱۵۰کیلومتری شمال شرقی شیراز، سر راه صفا‌شهر به هِرابرجان و هرات
نوع اقلیم معتدلِ مایل به سرد و خشک
ارتفاع از سطح دریا ۲,۱۸۰متر
تولیدات و صنایع مهم انواع انگور (و كشمش و مویز)، گردو، بادام، انواع آلو، هلو، سيب، انواع حبوبات و غلات، چغندرقند و سیب زمینی
برخی بناهای مهم مسجد جامع شهر، متعلق به سال ۷۷۱ق

بَوانات، شهر

مسجد جامع بوانات

(نام پیشین: سوریان) واقع در استان فارس و مرکز اداری شهرستان بوانات. در منطقه‌ای کوهستانی، با ارتفاع ۲,۱۸۰متر، در ۶۲۵کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۱۵۰کیلومتری شمال شرقی شیراز، سر راه صفا‌شهر به هِرابرجان و هرات، قرار دارد. رودخانۀ بوانات از کنار این شهر می‌گذرد.

اقلیم این شهر معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن 9,776نفر است (۱۳9۵ش). این شهر مسجد جامعی متعلق به ۷۷۱ق دارد. بوانات با نام سوریان در سال 1343ش تبدیل به شهر شده، در سال 1374ش به شهرستان ارتقاء یافته و در سال 1380ش نام آن به بوانات تغییر یافته است. مردم این شهر فارس‌زبان و شیعی دوازده‌امامی‌اند. به دلیل اقلیم نیمه‌کوهستانی و خاک حاصلخیز بوانات بیشتر مردم این شهر به كار كشاورزی و دامپروری و زنبورداری اشتغال دارند. مهم‌ترین تولیدات باغی و کشاورزی آنها انواع انگور (و كشمش و مویز)، گردو، بادام، انواع آلو، هلو، سيب، انواع حبوبات و غلات، چغندرقند و سیب زمینی است. آب آشامیدنی و کشاورزی شهر از طریق قنات، چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق و رودخانه تأمین می‌شود.