آلکمایون: تفاوت میان نسخه‌ها

آلکمایون (Alcmaeon)

آلکمایون از زمره فلاسفه جزمی<ref>Dogmatic philosophers</ref> مانند بسیاری از همعصرانش نبود. بسیاری از فلسفه پیش از سقراط تصور می‌کردند که کلید دانش را دارند. ولی او قطعیت در علم را فقط مختص خدایان می‌دانست. خدایان مستقیماَ حقیقت را می دانند، اما آدمیان فقط قادرند از نشانه‌هایی پیروی کنند، که در جهان مرئی به آنها داده می شود و از طریق تفسیر آنها را‌ه‌شان را  به سوی امور نامرئی بیابند. همه آنچه در باره آلکمایون می دانیم ترجیح امور محسوس به عنوان اساس محکمی برای فرضیه‌سازی<ref>Hypothesized</ref> است. او عنایت به اثبات آرخه‌ی(اصل یا ماده نخستین جهان) واحدی ندارد. او مانند فیثاغوریان از اضداد<ref>Opposites</ref>؛ بسیار سخن می‌گوید و آنها را بسیار موثر بر ماهیت و سرنوشت بشر می‌داند، اما بر خلاف فیثاغورسیان تعداد آنها را محدود نمی‌کند. بسیاری از آنچه از او باقی مانده مربوط به علم پزشکی و فیزیولوژی می‌باشد و ظاهراً علاقه اصلی او متمرکز در این دو علم بوده، اما باید متذکر شد که او پیش از عصر تخصص‌گرایی بوده و مطالعه‌ی بدن انسان فقط بخشی از فلسفه به‌طور کلی بوده است. از نظر آلکمایون، بیماری می‌تواند علل گوناگون داشته باشد از جمله، تسلط یکی از اضداد و یا افراط یکی از آنها بر دیگری، علل خارجی مانند آبها یا محیط، خستگی، یا شکنجه و مانند آن، سلامتی حاصل آمیزش کیفیات مختلف در اندازه‌های مناسب است.