بن، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=چهارمحال و بختیاری|شهرستان=|بخش=بخش‌ مرکزی و بخش شیدا|موقعیت=نواحی شمالی استان چهارمحال و بختیاری|جمعیت=28,326نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل مدیترانه‌ای|ارتفاع از سطح دریا=متوسط ارتفاع 1,168متر|تولیدات و صنایع مهم=محصولات کشاورزی و باغی|برخی بناهای مهم=قلعۀ محمدحسن‌خان بختیاری و امامزاده سید محمد در روستای بارده، امامزاده سید بهاء‌الدین روستای شیخ شبان، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو، امامزاده بابا محمد و پل‌های تاریخی شهر بن، و پل و حمام روستای بارده|شهر ها و آبادی های مهم=سه شهرِ بن، وردنجان و یان چشمه}}
بن، شهرستان  (County) Ben
بن، شهرستان  (County) Ben
[[پرونده:2042170544.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بن]]
[[پرونده:2042170544- 2.jpg|بندانگشتی|قلعۀ محمدحسن خان بختیاری، از دوره قاجار- روستای بارده، بخش مرکزی شهرستان بن]]
واقع در استان [[چهارمحال و بختیاری]]، مشتمل بر بخش‌ مرکزی و بخش شیدا با مرکزیت اداری [[بن (چهارمحال و بختیاری)|شهر بن]]. بن تا تاریخ 29 آذر 1391ش یکی از بخش‌های [[شهرکرد، شهرستان|شهرستان شهرکرد]] بود؛ در این تاریخ با تصویب هیأت‌ وزیران از شهرستان مذکور جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بن 28,326نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، از این رقم حدود 38.5درصد روستانشین و حدود 61.5درصد شهرنشینند. این شهرستان که در نواحی شمالی چهارمحال و بختیاری واقع است، شامل چهار دهستان به نام‌های وردنجان، حومه، زاینده‌رود جنوبی و شیدا، و سه شهر به نام بن، وردنجان<ref>Vardanjan</ref> (تأسیسِ 1395ش) و یان چشمه (تأسیسِ سال 1399ش) می‌شود. این شهرستان از شرق با شهرستان سامان، از جنوب و غرب با شهرستان‌ شهرکرد و از شمال با [[چادگان، شهرستان|شهرستان چادگان]] در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]] محدود می‌شود.


واقع در استان [[چهارمحال و بختیاری]]، مشتمل بر بخش‌ مرکزی و بخش شیدا با مرکزیت اداری شهر بن. بن تا تاریخ 29 آذر 1391ش یکی از بخش‌های [[شهرکرد، شهرستان|شهرستان شهرکرد]] بود؛ در این تاریخ با تصویب هیأت‌ وزیران از شهرستان مذکور جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بن 28,326نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، از این رقم حدود 38.5درصد روستانشین و حدود 61.5درصد شهرنشینند. این شهرستان که در نواحی شمالی چهارمحال و بختیاری واقع است، شامل چهار دهستان به نام‌های وردنجان، حومه، زاینده‌رود جنوبی و شیدا، و سه شهر به نام بن، وردنجان و یان چشمه می‌شود. این شهرستان از شرق با شهرستان سامان، از جنوب و غرب با شهرستان‌ شهرکرد و از شمال با [[چادگان، شهرستان|شهرستان چادگان]] در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]] محدود می‌شود.
شهرستان بن با ارتفاع 2168متر از سطح دریا منطقه‌ای کوهپایه‌ای و میانکوهی در میانۀ رشته‌کوه‌های زاگرس، با آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای (تابستان‌های خنگ و خشک و زمستان‌های سرد و مرطوب) است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و از عشایر یکجانشین‌شدۀ ترک (اکثریت غالب) و لرند که به زبان‌های ترکی، لری و فارسی سخن می‌گویند. آنها در مشاغل صنعتی و اداری و کسب‌وکارهای بومی فعالیت دارند و همچنین بخش قابل توجهی از جمعیت این شهرستان به کار کشاورزی و دامداری اشتغال دارند. انواع غلات و حبوبات، محصولات جالیزی و صیفی‌جات و محصولات باغی مختلف در این شهرستان برداشت می‌شود. آب زراعی و آشامیدنی شهرستان از طریق قنوات و چاه‌های (عمیق و نیمه‌عمیق) متعدد و آب رودخانه‌ها تأمین می‌شود.  


شهرستان بن با ارتفاع 2168متر از سطح دریا منطقه‌ای کوهپایه‌ای و میانکوهی در میانۀ رشته‌کوه‌های زاگرس، با آب و هوای مدیترانه‌ای (تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های معتدل و مرطوب) است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و از عشایر یکجانشین‌شدۀ ترک (اکثریت غالب) و لرند که به زبان‌های ترکی، لری و فارسی سخن می‌گویند. آنها در مشاغل صنعتی و اداری و کسب‌وکارهای بومی فعالیت دارند و همچنین بخش قابل توجهی از جمعیت این شهرستان به کار کشاورزی و دامداری اشتغال دارند. انواع غلات و حبوبات، محصولات جالیزی و صیفی‌جات و محصولات باغی مختلف در این شهرستان برداشت می‌شود. آب زراعی و آشامیدنی شهرستان از طریق قنوات و چاه‌های (عمیق و نیمه‌عمیق) متعدد و آب رودخانه‌ها تأمین می‌شود.  
از جملۀ مهم‌ترین اماکن تاریخی این شهرستان به قلعۀ محمدحسن‌خان بختیاری و امامزاده سید محمد در روستای بارده، امامزاده سید بهاء‌الدین روستای شیخ شبان، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو، امامزاده بابا محمد و پل‌های تاریخی شهر بن، و پل و حمام روستای بارده می‌توان اشاره کرد. تفرجگاه «گرداب بن»، در مسیر رودخانۀ زاینده‌رود و زیارتگاه‌های سیدبهاءالدین و بابا پیراحمد بن، در كنار پارک ملت اين شهر، آبگیری طبیعی‌ست که به عنوان یکی از مقاصد گردشگری چهارمحال و بختیاری سالانه هزاران نفر را  به خود جذب می‌کند.  
----
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:چهارمحال و بختیاری]]
[[رده:چهارمحال و بختیاری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳

بن، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان چهارمحال و بختیاری
بخش بخش‌ مرکزی و بخش شیدا
جمعیت 28,326نفر (1395ش)
موقعیت نواحی شمالی استان چهارمحال و بختیاری
نوع اقلیم معتدل مدیترانه‌ای
ارتفاع از سطح دریا متوسط ارتفاع 1,168متر
تولیدات و صنایع مهم محصولات کشاورزی و باغی
برخی بناهای مهم قلعۀ محمدحسن‌خان بختیاری و امامزاده سید محمد در روستای بارده، امامزاده سید بهاء‌الدین روستای شیخ شبان، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو، امامزاده بابا محمد و پل‌های تاریخی شهر بن، و پل و حمام روستای بارده
شهر ها و آبادی های مهم سه شهرِ بن، وردنجان و یان چشمه

بن، شهرستان (County) Ben

تقسیمات شهرستان بن
قلعۀ محمدحسن خان بختیاری، از دوره قاجار- روستای بارده، بخش مرکزی شهرستان بن

واقع در استان چهارمحال و بختیاری، مشتمل بر بخش‌ مرکزی و بخش شیدا با مرکزیت اداری شهر بن. بن تا تاریخ 29 آذر 1391ش یکی از بخش‌های شهرستان شهرکرد بود؛ در این تاریخ با تصویب هیأت‌ وزیران از شهرستان مذکور جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بن 28,326نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، از این رقم حدود 38.5درصد روستانشین و حدود 61.5درصد شهرنشینند. این شهرستان که در نواحی شمالی چهارمحال و بختیاری واقع است، شامل چهار دهستان به نام‌های وردنجان، حومه، زاینده‌رود جنوبی و شیدا، و سه شهر به نام بن، وردنجان[۱] (تأسیسِ 1395ش) و یان چشمه (تأسیسِ سال 1399ش) می‌شود. این شهرستان از شرق با شهرستان سامان، از جنوب و غرب با شهرستان‌ شهرکرد و از شمال با شهرستان چادگان در استان اصفهان محدود می‌شود.

شهرستان بن با ارتفاع 2168متر از سطح دریا منطقه‌ای کوهپایه‌ای و میانکوهی در میانۀ رشته‌کوه‌های زاگرس، با آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای (تابستان‌های خنگ و خشک و زمستان‌های سرد و مرطوب) است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و از عشایر یکجانشین‌شدۀ ترک (اکثریت غالب) و لرند که به زبان‌های ترکی، لری و فارسی سخن می‌گویند. آنها در مشاغل صنعتی و اداری و کسب‌وکارهای بومی فعالیت دارند و همچنین بخش قابل توجهی از جمعیت این شهرستان به کار کشاورزی و دامداری اشتغال دارند. انواع غلات و حبوبات، محصولات جالیزی و صیفی‌جات و محصولات باغی مختلف در این شهرستان برداشت می‌شود. آب زراعی و آشامیدنی شهرستان از طریق قنوات و چاه‌های (عمیق و نیمه‌عمیق) متعدد و آب رودخانه‌ها تأمین می‌شود.

از جملۀ مهم‌ترین اماکن تاریخی این شهرستان به قلعۀ محمدحسن‌خان بختیاری و امامزاده سید محمد در روستای بارده، امامزاده سید بهاء‌الدین روستای شیخ شبان، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو، امامزاده بابا محمد و پل‌های تاریخی شهر بن، و پل و حمام روستای بارده می‌توان اشاره کرد. تفرجگاه «گرداب بن»، در مسیر رودخانۀ زاینده‌رود و زیارتگاه‌های سیدبهاءالدین و بابا پیراحمد بن، در كنار پارک ملت اين شهر، آبگیری طبیعی‌ست که به عنوان یکی از مقاصد گردشگری چهارمحال و بختیاری سالانه هزاران نفر را به خود جذب می‌کند.


  1. Vardanjan