چیتا، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
چیتا، شهر (Chita)<br> | چیتا، شهر (Chita)<br> | ||
<p>مرکز اداری، اقتصادی و فرهنگی استان (ناحیۀ) چیتا در جنوب شرقی | <p>مرکز اداری، اقتصادی و فرهنگی استان (ناحیۀ) [[چیتا]] در جنوب شرقی [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، در فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation</ref>، با ۳۲۱هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). دارای صنایع سبک، معادن زغالسنگ، چوببری، چرمسازی و کنسروسازی است. همچنین مرکز مهم حملونقل بهشمار میرود و کنار [[راه آهن سراسری سیبری|راهآهن سراسری سیبری]]<ref>Trans-Siberian Railway</ref> نزدیک تقاطع آن با راهآهن سراسری منچوری<ref>Trans-Manchurian Railway</ref> واقع شده است. کارگاههای بزرگ تعمیر لکوموتیو نیز دارد. چیتا در قرون ۱۷ و ۱۸ دژ کوچک قزاقها<ref>Cossacks </ref> بود. در ۱۸۲۷ تبعیدگاه سیاسی [[دکامبریست ها|دکامبریستها]]<ref>Decembrists </ref> شد و از ۱۸۵۱ به مرکز [[ماورای بایکال]]<ref>Transbaikalia </ref> و مرکز مدیریت معادن نرچینسک<ref>Nerchinsk </ref> تبدیل شد. راهآهن ماورای سیبری در ۱۹۰۰ به اینجا رسید. در [[جنگ داخلی روسیه]]<ref>Russian Civil War </ref> (۱۹۱۸ـ۱۹۲۰) مرکز فرماندهی لشکری از ارتش سفید<ref>White Army</ref> بود که از سوی [[ژاپن]]<ref>Japan</ref> حمایت میشد. سپس موقتاً مرکز جمهوری خاور دور<ref>Far Eastern Republic </ref> (۱۹۲۰ـ۱۹۲۲) شد، اما پس از آن دولت [[بلشویک]]<ref>Bolshevik</ref> تأسیس شد و قدرت را در دست گرفت.</p><!--17070500--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۳۴
چیتا، شهر (Chita)
مرکز اداری، اقتصادی و فرهنگی استان (ناحیۀ) چیتا در جنوب شرقی سیبری[۱]، در فدراسیون روسیه[۲]، با ۳۲۱هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). دارای صنایع سبک، معادن زغالسنگ، چوببری، چرمسازی و کنسروسازی است. همچنین مرکز مهم حملونقل بهشمار میرود و کنار راهآهن سراسری سیبری[۳] نزدیک تقاطع آن با راهآهن سراسری منچوری[۴] واقع شده است. کارگاههای بزرگ تعمیر لکوموتیو نیز دارد. چیتا در قرون ۱۷ و ۱۸ دژ کوچک قزاقها[۵] بود. در ۱۸۲۷ تبعیدگاه سیاسی دکامبریستها[۶] شد و از ۱۸۵۱ به مرکز ماورای بایکال[۷] و مرکز مدیریت معادن نرچینسک[۸] تبدیل شد. راهآهن ماورای سیبری در ۱۹۰۰ به اینجا رسید. در جنگ داخلی روسیه[۹] (۱۹۱۸ـ۱۹۲۰) مرکز فرماندهی لشکری از ارتش سفید[۱۰] بود که از سوی ژاپن[۱۱] حمایت میشد. سپس موقتاً مرکز جمهوری خاور دور[۱۲] (۱۹۲۰ـ۱۹۲۲) شد، اما پس از آن دولت بلشویک[۱۳] تأسیس شد و قدرت را در دست گرفت.