آمنیوسنتز: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
آمْنیوسنتز (amniocentesis)<br /> | آمْنیوسنتز (amniocentesis)<br /> | ||
[[پرونده:10222700-2.jpg|بندانگشتی|آمنیوسنتز]] | [[پرونده:10222700-2.jpg|بندانگشتی|آمنیوسنتز]] | ||
نمونهبرداری از [[مایع آمنیوتیک]]<ref>amniotic fluid</ref> اطراف [[جنین]]، برای موارد تشخیصی. از این روش برای تشخیص [[ | نمونهبرداری از [[مایع آمنیوتیک]]<ref>amniotic fluid</ref> اطراف [[جنین]]<ref>foetus</ref>، برای موارد تشخیصی. از این روش برای تشخیص [[سندرم داون|سندرم (نشانگان) داون]]<ref>Down’s syndrome</ref> و سایر ناهنجاریهای ارثی استفاده میکنند. آمنیوسنتز به احتمال یک در ۲۰۰ باعث [[جنین، سقط|سقط جنین]] میشود. برای آمنیوسنتز معمولاً سوزنی با هدایت اولتراسوند<ref>ultrasound</ref> ([[سونوگرافی فراصوتی|سونوگرافی]]) از دیوارۀ شکم مادر عبور میدهند و مقدار کمی از مایع آمنیوتیک اطراف جنین را با سرنگ میکشند. این مایع را، که حاوی یاختههای جداشده از بدن جنین است، به آزمایشگاه میفرستند. در آزمایشگاه، یاختههای جنینی را کشت میدهند تا ترکیب کروموزومیِ<ref>chromosome profile</ref> کودکِ به دنیا نیامده ([[کاریوتیپ]] جنینی<ref>fetal karyotype</ref>) را تعیین و هرگونه ناهنجاری ارثی، مثل سندرم داون، را مشخص کنند. با بررسی مایع آمنیوتیک بسیاری از بیماریها مشخص میشوند، [[اسپینا بیفیدا]]<ref>spina bifida</ref>، که به ناتوانی شدید منجر میشود، از آن جمله است. برای زنانی که حاملگی برایشان با احتمال خطر همراه است، یعنی بیش از ۳۵ سال دارند و احتمال بروز سندرم (نشانگان) داون در آنها بیشتر است، و نیز برای کسانی که سابقۀ خانوادگی بیماریهای ارثی دارند، آمنیوسنتز در اوایل حاملگی، حدود هفتۀ شانزدهم، توصیه میشود.<br /> | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۵
آمْنیوسنتز (amniocentesis)
نمونهبرداری از مایع آمنیوتیک[۱] اطراف جنین[۲]، برای موارد تشخیصی. از این روش برای تشخیص سندرم (نشانگان) داون[۳] و سایر ناهنجاریهای ارثی استفاده میکنند. آمنیوسنتز به احتمال یک در ۲۰۰ باعث سقط جنین میشود. برای آمنیوسنتز معمولاً سوزنی با هدایت اولتراسوند[۴] (سونوگرافی) از دیوارۀ شکم مادر عبور میدهند و مقدار کمی از مایع آمنیوتیک اطراف جنین را با سرنگ میکشند. این مایع را، که حاوی یاختههای جداشده از بدن جنین است، به آزمایشگاه میفرستند. در آزمایشگاه، یاختههای جنینی را کشت میدهند تا ترکیب کروموزومیِ[۵] کودکِ به دنیا نیامده (کاریوتیپ جنینی[۶]) را تعیین و هرگونه ناهنجاری ارثی، مثل سندرم داون، را مشخص کنند. با بررسی مایع آمنیوتیک بسیاری از بیماریها مشخص میشوند، اسپینا بیفیدا[۷]، که به ناتوانی شدید منجر میشود، از آن جمله است. برای زنانی که حاملگی برایشان با احتمال خطر همراه است، یعنی بیش از ۳۵ سال دارند و احتمال بروز سندرم (نشانگان) داون در آنها بیشتر است، و نیز برای کسانی که سابقۀ خانوادگی بیماریهای ارثی دارند، آمنیوسنتز در اوایل حاملگی، حدود هفتۀ شانزدهم، توصیه میشود.