تبدل عناصر: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تَبَدّل عناصر (Transmutation of elements) | |||
تبدیل یک عنصر شیمیایی به [[عنصر (شیمی)|عنصر]]<ref>element</ref> دیگر. تبدیل فلزات خاص به [[طلا]]<ref>gold</ref> از طریق ماده‌ای به نام [[حجرالفلاسفه|حَجَرُالفَلاسِفِه]]<ref>philosopher\'s stone</ref> یکی از دو هدف بلندپروازانۀ کیمیاگران عهد باستان بود. هدف دیگر دست‌یافتن به اکسیر زندگی بود که می‌بایست همۀ بیماری‌ها را شفا می‌داد، پیران را جوان می‌کرد، و جوانی را ابدی می‌ساخت. امکانِ یافتن حَجَرُالفَلاسِفِه با افکاری که مدت‌های طولانی مطرح بودند هماهنگی داشت و امیدوار بودند که بتوانند چنین ماده‌ای را بیابند. گاه و بیگاه فردی شیاد مدعی می‌شد که این ماده را یافته است. در جهان مدرن دریافته‌ایم که تبدیل یک عنصر به عنصر دیگر عملاً در فرآیند طبیعی رادیواکتیویته یا [[پرتوزایی]]<ref>radioactivity</ref> روی می‌دهد و از طریق بمباران عناصر با ذرات پُرسرعت، با استفاده از دستگاه‌هایی مانند [[سیکلوترون]]، ممکن است. هر دو فرآیند تبدیل طبیعی و مصنوعی شامل تغییر تعداد [[پروتون|پروتون]]<ref>proton</ref>های هستۀ اتم است و عناصر تبدلی به این شیوه تولید می‌شوند. وقتی هستۀ اتم با [[نوترون|نوترون]]<ref>neutron</ref>های حاصل از یک پیل اتمی یا [[رآکتور هسته ای|رآکتور هسته‌ای]]<ref>nuclear reactor</ref> بمباران شود، تعدادی نوترون جذب آن خواهند شد و درنتیجه، هسته‌ای ناپایدار به‌دست می‌آید. سپس، با تبدیل یکی از نوترون‌های هسته به پروتون، از طریق فروپاشی [[بتا ، ذره|بتا]]، هسته پایدارتر و به هستۀ عنصر سنگین‌تر بعدی تبدیل می‌شود. | |||
---- | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۴
تَبَدّل عناصر (Transmutation of elements)
تبدیل یک عنصر شیمیایی به عنصر[۱] دیگر. تبدیل فلزات خاص به طلا[۲] از طریق ماده‌ای به نام حَجَرُالفَلاسِفِه[۳] یکی از دو هدف بلندپروازانۀ کیمیاگران عهد باستان بود. هدف دیگر دست‌یافتن به اکسیر زندگی بود که می‌بایست همۀ بیماری‌ها را شفا می‌داد، پیران را جوان می‌کرد، و جوانی را ابدی می‌ساخت. امکانِ یافتن حَجَرُالفَلاسِفِه با افکاری که مدت‌های طولانی مطرح بودند هماهنگی داشت و امیدوار بودند که بتوانند چنین ماده‌ای را بیابند. گاه و بیگاه فردی شیاد مدعی می‌شد که این ماده را یافته است. در جهان مدرن دریافته‌ایم که تبدیل یک عنصر به عنصر دیگر عملاً در فرآیند طبیعی رادیواکتیویته یا پرتوزایی[۴] روی می‌دهد و از طریق بمباران عناصر با ذرات پُرسرعت، با استفاده از دستگاه‌هایی مانند سیکلوترون، ممکن است. هر دو فرآیند تبدیل طبیعی و مصنوعی شامل تغییر تعداد پروتون[۵]های هستۀ اتم است و عناصر تبدلی به این شیوه تولید می‌شوند. وقتی هستۀ اتم با نوترون[۶]های حاصل از یک پیل اتمی یا رآکتور هسته‌ای[۷] بمباران شود، تعدادی نوترون جذب آن خواهند شد و درنتیجه، هسته‌ای ناپایدار به‌دست می‌آید. سپس، با تبدیل یکی از نوترون‌های هسته به پروتون، از طریق فروپاشی بتا، هسته پایدارتر و به هستۀ عنصر سنگین‌تر بعدی تبدیل می‌شود.